مقاله حاضر متدولوژي نويني را در برآورد رسوب در مناطقي که آمار هيدرولوژي کاملي ندارند، ارائه مي دهد. بدين منظور MUSLE در تلفيق و ترکيب با SPANS-GIS و به کمک برنامه هائي که در محيط آن نوشته شده رسوب توليدي را در سياهرود، يکي از زير حوزه هاي آبخيز دماوند، برآورد مي کند. ابتدا عوامل فرسايندگي جريانات سطحي، فرسايش پذيري خاک، طول و ميزان شيب، پوشش گياهي و عمليات کنترل فرسايش بررسي و محاسبه و به نقشه هاي رقومي شده و محاسبه شده تيسن، اجزا واحدهاي اراضي، شيب و کاربري اراضي الحاق شدند. سپس مقدار رسوبدهي هر کلاس از نقشه کاربري اراضي، به کمک مدل مناسبي که در محيط GIS نوشته مي شود، با روي همگذاري اين نقشه ها محاسبه گرديد. نتايج نشان داد که بيشترين ميزان فرسايش مربوط به اراضي ديم است که معمولا در شيبهاي تند واقع و در جهت شيب شخم خورده اند. متوسط سالانه رسوبدهي در کل زير حوزه سياهرود 745 تن در کيلومتر مربع با مقادير حداکثر و حداقل 978 و 221 تن در کيلومتر مربع است که به ترتيب مربوط به اراضي ديم و باغات مي باشند. زير حوزه سياهرود فاقد باران نگار است به طوري که کاربرد مدلهاي معمولي فرسايش را به دليل فقدان آمار لحظه اي باران و در نتيجه شدت بارندگي، محدود مي سازد. نتايج ضمن فائق آمدن به مشکل نقصان اطلاعات هيدرولوژي نشان دهنده موثر بودن متدولوژي فوق در برآورد رسوبدهي در حوزه هاي آبخيز است و GIS نيز استخراج عوامل مورد نياز را از اطلاعات پايه ساده مي کند. لازم به ذکر است که SPANS-GIS از مدل اطلاعاتي Quadtree بهره مند مي باشد که در آن ارائه اطلاعات به صورت فشرده و به شکل Raster است و در نتيجه اندازه فايل اطلاعاتي کوچک مي شود.
جهت دریافت مقاله کامل برروی لینک زیر کلیک کنید
بدون دیدگاه