ماهواره لندست 8 (Landsat 8) در تاریخ 11 فوریه 2013 راه اندازی شده است. این هشتمین ماهواره در برنامه ماهواره های لندست، و هفتمین ماهواره ای است که با موفقیت به مدار رسیده است. این ماهواره که در اصل Landsat Data Continuity Mission (LDCM) نامیده می شود، محصول همکاری بین ناسا و سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) است.
با بازنشستگی لندست 5 در اوایل سال 2013، ماهواره لندست 7 به عنوان تنها ماهواره موجود از سری ماهواره های لندست بر روی مدار وجود داشت، و لندست 8 اخذ مستمر داده و در دسترس بودن داده های لندست را با استفاده از دو حسگر، یکی سنسورعملیاتی تصویرساز سرزمین (OLI: Operational Land Imager) و دیگری سنسور حرارتی مادون قرمز (TIRS: Thermal InfraRed Sensor) تضمین خواهد کرد . این دو سنسور به ترتیب، اطلاعات تصویر برای نه باند موج کوتاه و دو باند طول موج حرارتی را جمع آوری می کنند. طراحی ماهواره 5.25 سال طول کشیده است، با این حال این ماهواره سوخت کافی برای انجام عملیات به مدت بیش از ده سال را دارد.
ماهواره لندست 8 سه ماموریت کلیدی و اهداف علم دارد:
جمع آوری و آرشیو اطلاعات تصاویر چندطیفی (multispectral) با رزولوشن متوسط (قدرت تفکیک مکانی 30 متری) برای ایجاد پوشش فصلی برای یک دوره حداقل 5 ساله
اطمینان از این که داده های لندست 8 به اندازه کافی با داده های ماهواره های قبلی سری لندست از لحاظ هندسه اخذ داده، کالیبراسیون، خصوصیات پوشش، ویژگی های طیفی، کیفیت محصول خروجی، و در دسترس بودن داده ها سازگار هستند تا بدین وسیله امکان مطالعات پوشش گیاهی و مطالعات تغییر کاربری اراضی در طول زمان وجود داشته باشد
توزیع محصولات اطلاعاتی لندست 8 به عموم مردم بدون هیچ گونه تبعیض و هزینه ای برای کاربر.
مشخصات فنی لندست 8 (Lansat 8)
با ارائه تصاویر با رزولوشن متوسط از 15 متر تا 100 متر از سطح زمین و مناطق قطبی، لندست 8 در محدوده نور مرئی، مادون قرمز نزدیک (near-infrared)، موج کوتاه مادون قرمز (short wave infrared)، و طیف مادون قرمز حرارتی (thermal infrared) به کار گرفته می شود. لندست 8 حدود 400 تصویر در روز می گیرد، که نسبت به 250 تصویر در روز در ماهواره لندست 7 افزایش قابل توجهی یافته است. سنسورهای OLI و TIRS نسبت سیگنال به نویز (SNR) را در عملکرد رادیومتری بهبود بخشیده اند و در نتیجه این کوانتیزیشن (quantization) دوازده بیتی داده ها از طریق همین بیت های بیشتر امکان توصیف بهتری از پوشش زمین را می دهد.
پارامترهای برنامه ریزی شده برای محصولات استاندارد لندست 8
نوع محصول: سطح 1T (با تصحیحات زمین)
فرمت خروجی: GeoTIFF
اندازه پیکسل: 15متر/30 متر/ 100 متر (panchromatic/multispectral/thermal)
سیستم تصویر: UTM
دیتوم: WGS 84
جهت: به سمت شمال
روش : Resampling Cubic convolution
دقت:
OLI : مقدار 12 متر خطای دایره ای، سطح اطمینان 90 درصد
TIRS : مقدار 41 متر خطای دایره ای، سطح اطمینان 90 درصد
ابزار تصویرساز عملیاتی زمین (OLI)
ابزار تصویرساز عملیاتی زمین (OLI) در ماهواره لندست 8 سنسورهای مورد استفاده در لندست های گذشته را بهبود می بخشد. در مقایسه با سنسورهای whiskbroom که در ماهواره های لندست قبلی مورد استفاده قرار می گرفت، ابزار OLI از سنسور pushbroom استفاده می کند. با وجود بیش از 7000 آشکارساز در هر باند طیفی، طراحی pushbroom باعث حساسیت بیشتر، قطعات متحرک کمتر و بهبود اطلاعات مربوط به سطح زمین می شود.
OLI داده ها را از نه باند طیفی جمع آوری می کند. هفت تا از این نه باند با سنسورهای Thematic Mapper (TM) و (ETM +) Enhanced Thematic Mapper Plus که بر روی ماهواره های لندست قبلی قرار داشتند سازگار می باشند، که این عمل علاوه بر سازگاری با داده های تاریخی لندست ، قابلیت های اندازه گیری را نیز بهبود داده است. دو باند طیفی جدید، یعنی باند ساحلی آبی (blue coastal / aerosol) و باند سیروس (cirrus) مادون قرمز موج کوتاه، به متخصصان امکان می دهد تا کیفیت آب را اندازه گیری کرده و همچنین ابرهای بالا و نازک را تشخیص دهند.
9 نظرات