مديريت صحيح منابع آب و خاک در يک حوضه آبخيز مستلزم شناخت توان توليد رسوب آن بوده و از طرفي جهت شناسايي دقيق عوامل تخريب خاك نياز به اطلاعات پايه دقيق مي باشد. امروزه وجود سامانه هاي دقيق و ابزار و مدل هاي مختلف اين توانايي را در اختيار محققان قرار داده تا بتوانند اطلاعات پايه را ذخيره، بازيابي و به روز نمايند. هدف از انجام اين مطالعه بررسي و برآورد ميزان فرسايش و رسوب زايي در يک حوضه آبخيز با استفاده از مدل هاي EPM، MPSIAC و PSIAC و بهره گيري از قابليت هاي سامانه اطلاعات جغرافيايي (GIS) مي باشد. براي انجام اين تحقيق نقشه واحدهاي همگن با استفاده از نقشه هاي شيب، كاربري اراضي و زمين شناسي تهيه گرديد. هر يك از عوامل موثر در فرسايش و پارامترهاي موجود در مدل ها به طور جداگانه در هر واحد كاري اندازه گيري و در نهايت براي هر يك از زيرحوضه ها ميزان فرسايش و توليد رسوب سالانه محاسبه شد. نقشه كاربري اراضي با استفاده از تصاوير سنجنده ETM ماهواره لندست بعد از كلاس بندي تهيه گرديد.
بر اساس نتايج به دست آمده از اين تحقيق ميزان رسوب توليدي ساليانه با روش هاي MPSIAC، EPM و PSIAC در زيرحوضه شماره يك حوضه مورد مطالعه به ترتيب 14.22، 15.2 و 13.5 تن بر هكتار، در زيرحوضه شماره 2 به ترتيب 14.19، 18 و 4 تن بر هكتار و براي كل حوضه 22.05، 14.9 و 12 تن بر هكتار برآورد گرديد. نتايج حاصل از مقايسه RMSE در تعيين صحت روش ها نشان داد كه روش PSIAC براي برآورد ميزان فرسايش و توليد رسوب ساليانه در شرايط طبيعي و خاکي حوضه مورد مطالعه نسبت به دو روش ديگر مناسب تر مي باشد.
واژگان کلیدی
فرسایش، رسوب، سامانه اطلاعات جغرافیایی MPSIAC، EPM، PSIAC، GIS
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=159899
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه