مقدمه ای بر SDI شهری – بخش اول

مقدمه
اطلاعات مکانی یکی از مهم ترین و حساس­ترین عوامل تصمیم­گیری و بخصوص تصمیم­گیری­های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در زندگی امروزه می­باشد. به همین دلیل بسیاری از نیازها، اهداف و فعالیت­های سازمان­های مختلف زمانی امکان­پذیر است که دسترسی به داده­های مکانی مناسب و یکپارچه میسر باشد. این موضوع بخصوص برای برنامه­ریزی­های کلان حائز اهمیت است.

امروزه با توجه به دامنه نیاز کاربران، سازمان­های مربوطه به تنهایی توانایی پاسخگویی و ارائه خدمات جامع به کاربران حوزه اطلاعات مکانی را ندارند. کاربران احتیاج به اطلاعات بروز و واقعی راجع به عوارض دارند. برای رسیدن به چنین هدفی سازمان­ها و صنعت می­بایست به طور نزدیک با یکدیگر مشارکت نمایند. در این راستا، با توجه به شرایط جاری در سطح جهانی، سازمان­های مرتبط، باید به تفاهمی در مورد داده­های پایه­ای، جهت نیل به اهداف مشترک دست یابند. همچنین مسایلی از قبیل مبنای استاندارد داده­ها، نحوه جمع­آوری و حفظ و نگهداری آن­ها و اولویت­های جمع­آوری آن­ها نیز باید مدنظر قرار گیرد.

دلیل اصلی برای چنین تفاهمی، تسهیل در دستیابی به کاربردهای متنوع و نیاز به ادغام داده­های مختلف تهیه شده توسط سازمان­های گوناگون است. از طرفی، این نوع داده­ها با استانداردهای مختلف و یا دستورالعمل­های گوناگون تهیه شده­اند تا بتوانند پاسخگوی نیازهای سازمان­های تولیدکننده باشند و کمتر به نیاز دیگر سازمان­ها در تهیه­ی آن­ها توجه شده است. اگرچه این موضوع قابل درک بوده ولی باعث دوباره­کاری در جمع­آوری داده­ها و عدم کارآیی آن­ها نیز می­شوند. اگر این مدیریت با دیدگاهی از سطح سازمانی و سطح محلی شروع شود و سطوح دیگر شامل استانی، ملی، منطقه­ای تا سطح جهانی را نیز در بربگیرد، می­توانند از نظر اقتصادی، اجتماعی و محیطی زیستی نفع بسیار بالایی از داده­های موجود خود ببرند. پس اولین و مهم ترین گام­ها در سطح سازمانی و محلی است.

این موضوع، باعث توسعه زیرساختارهای اطلاعات مکانی (SDI: Spatial Data Infrastructure) به عنوان بستر توانمندسازی (Enabling Platform) در جوامع با اطلاعات مکانی، در سطوح مختلف شده است. به SDI بعنوان مکانیزم پایدار برای اتصال اطلاعات مکانی کاربران و تولیدکنندگان داده­ها به یکدیگر نگریسته می­شود. کاربران اطلاعات مکانی، بطور پیوسته برای نیازهای خود احتیاج به دستیابی و دسترسی سریع به اطلاعات مکانی دارند. لذا SDI می­تواند کمک شایانی به ساده­سازی تبادل داده­ها و منابع بین سازمان­های مختلف بکند. با توجه به وجود سطح وسیع داد­ه­های مکانی، ابزارها و تولیدات مرتبط با آن­ها، توسعه­ی SDI، بعنوان یک بستر توانمندسازی، این امکان را به کاربران مختلف می­دهد تا با یکدیکر همکاری وسیع تری داشته باشند و به نیاز بازار پویای کنونی پاسخ بهتری ارائه نمایند.

تعریف SDI و اجزای آن
زیرساخت اطلاعات مکانی مجموعه­ای از:

فناوری­ها، سیاست­گذاری­ها، استانداردها، شبکه دسترسی، منابع انسانی لازم برای جمع­آوری، پردازش، ذخیره­سازی، توزیع و بهینه­سازی و استفاده از داده­ها و اطلاعات مکانی در سطوح مختلف، به منظور تسهیل در روند تصمیم­گیری و مدیریت یک جامعه است.

SDI یک شبکه ارتباطی بین پایگاه­های اطلاعات، سرویس­ها و خدمات، کاربردها، تکنولوژی و سیاست­گذاری است که می­تواند کیفیت زندگی را به طور کلی بالا ببرد و این امر از طریق دسترسی به پایگاه­های اطلاعاتی دقیق و به هنگام میسر می­شود. داده­ها و اطلاعات در SDI شامل داده­ها و اطلاعات پایه، داده­ها و اطلاعات ادغام شده و سرویس­های مرتبط با آن­ها می­باشند. اجزای این زیرساختارها شامل داده­ها و اطلاعات پایه، نیروی انسانی (تولیدکننده­ها و استفاده­کننده­ها)، قوانین و سیاست­های دسترسی به اطلاعات، استانداردهای فنی و روش­های مختلف دسترسی بوده که هریک از اجزاء، بسته به شرایط و امکانات موجود یک جامعه ، طراحی و ساخته می­شوند .