مدلهای موقعیت مکانی و استفاده از سیستمهای اطلاعات جغرافیایی عنوان پستی است که قرار است با شما به اشتراک بگذارم. امیدوارم که این پست مورد پسند شما قرار گیرد.
مطالعه این مدلها می تواند بخشی از مطالعات مکان یابی باشد، اما از یک سو، دامنه آنها بسیار فراتر از مطالعات مکان یابی ساده است و از سوی دیگر، کاربرد ملموس آنها به طور مستقیم بر جنبه های خاص ژئومارکتینگ تأثیر می گذارد، زیرا آنها برای برخی از آنها در نرم افزار ادغام شده اند. طراحی مدلی که درک بهتری از سهم مربوط به راه اندازی نقاط فروش را از دیرباز مورد توجه هم جغرافی دانان و هم بازاریابان بوده است. جغرافی دانان بسیاری از این مدلها را ارائه داده اند (هاینز و فاترینگهام، 1984)، اما بازاریابان مدلهایی را توسعه داده اند که معمولاً توسط پزشکان استفاده می شود.
آمریکایی ها از مدل های زیادی برای راه اندازی نقاط فروش استفاده می کنند. لازم به ذکر است که شهرهای آمریکایی، که نسبتاً جدید هستند – حداقل آنهایی که پس از دهه 1820 زمانی که اولین بار تکنیک شبکه استفاده شد – ساخته شده اند – بیشتر بر روی مدل شبکه ای ساخته شده اند که از خیابان ها و خیابان ها در زاویه راست عبور می کند، که این امر تعریف “بلوک ها” را آسان می کند. ”. در چنین شرایطی، “مکان یابی جغرافیایی” سایت ها و در نتیجه مدل سازی موقعیت آنها آسان تر است.
در این بخش، ما مدلهای موقعیت مکانی، یعنی قانون گرانش خرده فروشی یا قانون ریلی، MCI و مدلهای ذهنی MCI و مدل MULTILOC برای مکانهای متعدد، و همچنین سهم بازاریابی جغرافیایی در مکان و پیوندهای بین مکان را بررسی خواهیم کرد. مسائل و استراتژی های همه کانال ها، زیرا نقش و اهمیت برنامه های کاربردی اینترنتی توجه به استراتژی های جدید مصرف کنندگان را از نظر ترافیک نقطه فروش تشویق می کند.
4.2.1. قانون گرانش خرده فروشی یا قانون ریلی
قانون گرانش خرده فروشی (Reilly ،1931) را می توان به شرح زیر بیان کرد (Converse، 1949): “… دو شهر تجارت را از یک شهر میانی در مجاورت نقطه شکست تقریباً به نسبت مستقیم جمعیت دو شهر و در آن جذب می کنند. نسبت معکوس مربع های فاصله این دو شهر تا شهر میانی. ”
نقطه شکست یا نقطه محدود مکانی بین دو شهر است که در آن جاذبه دو شهر یکسان است، به عبارت دیگر جایی که فردی که دقیقاً در آن مکان واقع شده است قادر خواهد بود بدون تمایز به یکی از شهرها یا شهرهای دیگر برود. به یک فرمول ریاضی تعریف شده است (Converse 1949). بیایید بگوییم دو شهر X و Y:
ܣ ܲ
ܦ ఉ
جایی که
ൗܣ =ቀ
ൗܲቁ*ቀ
ൗܦቁ
– تبرو AY به ترتیب توسط شهرهای X و Y جذب می شوند، به عبارت دیگر جاذبه های مربوط به هر یک از شهرها.
– PX و PY مربوط هستند جمعیت شهرهای X و Y ؛
– DX و DY فاصله های مربوطه هستند از نقطه شکست تا شهرهای X و Y ؛
– β یک ضریب فاصله خاص است، اما طبق آزمایشاتی که انجام شده است برابر 2 است، حتی اگر گاهی نویسندگان بتوانند مقداری برابر با 3 تصور کنند.
آزمایشات نشان داده است که ضریب β به طور کلی برابر 2 بود و این مقدار معمولاً برای ضریب β استفاده می شود، زیرا مدتهاست که در راهنماهای محل فروش توصیه می شود (Applebaum ،1968). یا یک مکان متوسط Z که فعالیت آن کاملاً به سمت شهر X یا شهر Y است. در Z، ارزش رابطه بین جاذبه های این دو شهر AX/AY برابر 1 است:
ܲ ܦ ଶ
1 = ቀ ൗܲቁ*ቀ ൗܦቁ
که می دهد:
ܲ ିଵ ൗ ଶ
اگر:
ܦ = ቀ ൗ ቁ
* ܦ
ܦ =ܦ -ܦ
سپس:
ۍ
ܦێ= ܦ
ې
ۑ 1+
ێ
ܲൗ ቀ ێ ۏቁ
ଵൗ ଶۑ
ۑ
ے
مشکل نقطه شکست یا نقطه محدود را می توان به شرح زیر خلاصه کرد:
اگر دو شهر دارای منافع یکسانی باشند، یعنی اگر از قدرت جذب یکسانی برخوردار باشند، مصرف کنندگان بین این دو شهر نزدیکترین را انتخاب می کنند، اما اگر جاذبه آنها متفاوت باشد، نقطه شکست نفوذ همیشه به کمترین جذابیت نزدیکتر خواهد بود.
اگر دو شهر در فاصله 120 کیلومتری با جمعیت مربوطه باشند:
– ایکس= 250،000 نفر ؛
– Y= 10000 نفر
فاصله نقطه Z چقدر است، جایی که دو جاذبه در آن یکسان هستند؟
نقطه حد Z 20 کیلومتر از Y و 100 کیلومتر از X خواهد بود، زیرا:
DY = 120/{1 + (250 000/10/10 000) 1/2} DY = 20، از این رو: DX = 100
این را می توان با یک نمودار نشان داد (شکل 4.10 را ببینید).
شکل 4.10.نقطه شکست یا نقطه محدودیت
قانون ریلی با جبرگرایی آن مشخص می شود. به عبارت دیگر، مستلزم این است که مصرف کننده ای که به عنوان مثال در کمتر از 100 کیلومتری شهر X زندگی می کند، باید جذب شهر شود
- X. به طور مشابه، برای مصرف کننده ای که بین نقطه شکست Z و شهر Y واقع شده است، به طور خودکار جذب شهر Y می شود. می توان گفت که این مدل منحصراً رفتار مصرف کننده را با توجه به محل زندگی وی تعیین می کند. قانون ریلی در مورد سوپر مارکت های مناطق روستایی فرانسه (Giraud 1960) و ایتالیا (Guido 1971) اعمال شد. نقاط شکست جاذبه در کبک (ویکتوریاویل) با شهرهایی مانند دراموندویل، ترویس ریویرس، شربروک، معادن تتفورد و شهر کبک مشخص شد (Colbert and Côté 1990). جغرافی دان توانست نشان دهد که فاصله بین شهرهای نورماندی را می توان از جمعیت آنها و فاصله آنها از شهر اصلی (کان) (Noin 1989)، همانطور که در جدول 4.3 نشان داده شده است، پیدا کرد.
| فاصله بین کان و نقطه شکستبا… | طبق فرمول ریلی | با توجه به مشاهده |
| لیسیو (14) | 31 کیلومتر | 30 کیلومتر |
| آرژانتین (61) | 42 کیلومتر | 38 کیلومتر |
| فلرز (61) | 44 کیلومتر | 38 کیلومتر |
| ویر (14) | 41 کیلومتر | 36 کیلومتر |
| سنت لو (50) | 39 کیلومتر | 37 کیلومتر |
| بایو (14) | 21 کیلومتر | 20 کیلومتر |
جدول 4.3.کاربرد فرمول قانون Reilly در شهرهای نورماندی
قانون ریلی از دیرباز در ایالات متحده برای راه اندازی مراکز تجاری مورد استفاده قرار گرفته است و شاید هنوز هم همچنان در حال اجرا است، حتی اگر زمان آن رسیده است که آنها را رها کرده و نه آنها را گسترش دهیم. این رویکرد امکان سنجی یک پروژه اجرایی با استفاده از قانون ریلی به خوبی توسط شرکت های تخصصی مدون شده است (مک کنزی 1989) و امکان ارائه مفهوم نسبت پوشش سایت را فراهم می کند، که نشان دهنده نسبت هزینه های قابل فروش است که یک فروشگاه موفق به جذب آن در منطقه تجاری خود می شود. به امکان سنجی یک پروژه برای ایجاد یک نقطه فروش را می توان با توالی عملیات زیر خلاصه کرد:
– تعیین محدوده بازار ؛
– انجام تجزیه جغرافیایی به سلولهای همگن ؛
– تعیین جمعیت و درآمد آن (به ازای هر فرد یا هر خانوار) ؛
– برآورد فروش نقاط فروش در هر سلول ؛
– شناسایی دسته بندی محصولات فروخته شده ؛
– روابط بین خرده فروشی و درآمد در کل منطقه تجاری و هر سلول (در صورت امکان) را برجسته کنید.
– رقابت کنونی و آینده، اندازه هر سلول و زمان دسترسی بین هر سلول را مشخص کنید.
– تعیین شاخص ها و نرخ دسترسی با استفاده از فرمول: اندازه/زمان دسترسی ؛
– ضریب پوشش سایت را با فروش هر سلول در منطقه مورد مطالعه ضرب کنید.
– برای برآورد فروش در متر مربع، کل فروش را بر کل مساحت تقسیم کنید.
– تجزیه و تحلیل را با استفاده از برآورد جمعیت و درآمد آینده تکرار کنید.
– در مورد امکان سنجی پروژه نتیجه گیری کنید.
از زمان قانون ریلی، محل فعالیتهای خرده فروشی موضوع مدلهای متعددی بوده است که برای راه اندازی فروشگاهها، عمدتا در ایالات متحده، توسط خرده فروشان یا شرکتهای تخصصی استفاده می شود.
این مدل های موجود در نرم افزار بازاریابی جغرافیایی امکان تعیین مناطق تجاری و همچنین پیش بینی دفعات یا فروش را فراهم می کند.
دو نوع اصلی از مدل ها را می توان تشخیص داد:
– مدلهای جاذبه فضایی که مدلهای جاذبه از قانون ریلی و مدلهای جاذبه مورد استفاده برای مارکها را ترکیب می کند.
– مدلهای تخصیص مکان بر اساس تکنیکهای برنامه ریزی خطی
مدلهای گرانش مانند قانون گرانش خرده فروشی، انتخاب را برای مصرف کنندگان باز نمی گذارد. با این حال، این انتخاب به طور فزاینده ای از طریق تحرک و اخیراً توسط فناوری های تلفن همراه در اختیار مشتری انجام می شود.
برگرفته از کتاب:
ژئومارکتینگ (بازاریابی مکانمحور)
چطور با فاکتور مکان، سودآوری کسب و کارمان را افزایش دهیم؟
مترجم:دکتر سعید جوی زاده،مهندس زینب زرگری
بدون دیدگاه