به منظور بررسي توان تفرجي پارک جنگلي آبيدر واقع در جنوب غربي سنندج به مساحت 1555 هکتار، از فناوري GIS استفاده شد. ابتدا نقشه هاي شيب، جهت و ارتفاع در نرم افزارهاي Arc GIS 9.1 و Arcview 3.3 تهيه شدند؛ سپس با تلفيق آنها نقشه شکل زمين به دست آمد.
با در نظر گرفتن عوامل اقليمي، دما و رطوبت مشخص شد که پارک جنگلي آبيدر براي 6 ماه از سال يعني ارديبهشت، خرداد، تير، مرداد، شهريور و مهر به ترتيب داراي اولويت تفرجي از حيث مشخصه هاي اقليمي تاثيرگذار بر تفرج و گردشگري در منطقه است و مي توان برنامه تفرجي از حيث رضامندي دمايي اعمال کرد.
به منظور تهيه نقشه تراکم پوشش گياهي با بازديد ميداني و با روش آماربرداري ترانسکت خطي اندازه گيري و بنا به مدل جهانگردي مخدوم طبقه بندي شد. با روي هم گذاري نقشه شکل زمين، طبقات خاک و پوشش گياهي نقشه واحدهاي محيط زيستي تهيه شد. در نهايت از مقايسه واحدها با مدل جهانگردي مخدوم، نقشه توان تفرجي اوليه به دست آمد.
کاربرد GIS در گردشگری
نتايج نشان داد از کل مساحت منطقه، 5 درصد از پارک آبيدر داراي توان تفرج متمرکز طبقه دو، 50 درصد توان تفرج گسترده طبقه يک و 45 درصد از سطح پارک داراي توان تفرج گسترده طبقه دو است
برای دانلود مقاله بروی لینک زیر کلیک نمایید:
http://s6.picofile.com/file/8380262042/appliction_gis_for_tourism.pdf.html
بدون دیدگاه