کاپادوکیه شهر زیرزمینی

کاپادوکیه شهر زیرزمینی-موسسه چشم انداز هزاره سوم ملل-آموزش کاربردی GIS و RS

رضا رسولی بلخکانلو

کاپادوکیه Kapadoukia بخش باستانی و پهناوری است که امروز در ترکیه مرکزی قرار گرفته و به دلیل ارزش های تاریخی و باستانی، توریستی ترین بخش استان نوشهیر؛ ترکیه کنونی را در بر می گیرد. بازمانده های آتشفشانی منظره عجیب و شگفت آوری به وجود آورده که جاذبه های طبیعی این شهر بشمار می رود، این محوطۀ باستانی از سال 1985 از طرف یونسکو جزو میراث فرهنگی جهان شناخته و ثبت شده است.
امّا ارزش تاریخی و گردشگری آن شهر به خانه ها و پناهگاه های کوچک و پرشماری است که در اثر فوران آتشفشان دردل کوهها و تپه ها تشکیل شده، و برخی از آن خانه ها با تصاویر زیبایی از حضرت مسیح و نمادهای مسیحیت در سالهای ظهور مسیح و پس از آن نقاشی شده اند که احتمالا این آثار از مسیحیانی است که از ترس تهاجم سربازان رومی به آنجا پناه برده اند.

کاپادوکیا نام سرزمین باستانی پهناوری در آسیای کوچک (ترکیه کنونی) است. نام کاپادوکیه پس از روزگار باستان در زمان چیرگی مسیحیت بر این بخش پایدار ماند و امروزه هم توریستی‌ترین بخش کاپادوکیه استان نوشهر ترکیه کنونی را دربرمی‌گیرد.
کاپادوکیه سرزمینی است در مرکز آناتولی. (خود آناتولی بمعنای محل برآمدن خورشید بزبان یونانی می‌باشد و از این جهت می‌توان برابر با خراسان دانست).

از زمان مادها کاپادوسیه بخشی از شاهنشاهی ایران بوده است.
از زمان هخامنشیان تا قرون اولیه میلادی کاپادوسیه سرزمین اختلاط و آمیزش فرهنگ‌ها و دین‌های گوناگون بوده است.

نقش های باستانی در غارهای کاپادوکیه

شهر درینکوی: اعجاب آورترین بخش سرزمین کاپادوسیه، شهری است زیر زمینی با نام درینکویو derinkuy است. درسال 1963 کارگرانی که برای ایجاد ساختمانی، به کندن زمین مشغول بودند، ناگهان با چاه یا تونل ژرفی درون زمین روبرو شدند.

پژوهشهای بعدی کشف یک شهر زیرزمینی از دوران کهن را خبر داد که در تحقیقات باستانی به عمل آمده آشکار شد.
درینکوبو -Derinkuyu- به معنی “چاه عمیق” شهری است زیرزمینی و اعجاب آور با آثار و نشانه هایی از آیین های کهن مزوپوتمیا و ایرانی و زرتشتی.
این شهر هشت طبقه، با ظرفیت اسکان برای 20 تا 30 هزار گاو و گوسفند و اصطبل اسب، مرد وزن و کودک و در ژرفای 85 متری زمین قرار دارد. در آن مکان محلی برای درست کردن غذا، شراب، روغن، و ذخیره ی آنها و همچنین نیایشگاه هایی برای مراسم دینی تعبیه شده است.

شهر زیرزمینی درینکو که توسط ایرانیان باستان و پیروان دین زرتشت ساخته شده 8 طبقه دارد. ساکنین آن میتوانستند در ورودی اصلی را با سنگ بزرگی از داخل مسدود کنند.

طبقۀ نخست ویژه ی نگهداری حیواناتی چون اسب و گاو و گوسفند بوده است. دراین شهر وجود پله های تودرتو و پرشمار در هر طبقه، اتاقهاها، آشپزخانه ها و حیواناتی چون گاو و نیز محل بزرگی برای ذخیره شراب و مواد غذایی دیده می شود. نکته قابل توجه در مورد این مکان آنست که در ژرفای این شهرزیرزمینی هوای خنکی جریان دارد و هیچگاه کمبود اکسیژن در آنجا احساس نمی شود و آن به دلیل وجود هواکش و تونل هایی ست که به بیرون راه دارند و هوا را در جریان می اندازند.

در طبقه ی چهارم این شهر زیرزمینی، سنگهای بزرگ و سنگینی به اندازه های سنگ آسیاب وجود دارد که در صورت حمله و نفوذ دشمن به وسیله ی این سنگها از پایین راه های ورودی را می بستند تا مانع نفوذ و پیشروی دشمن شوند.

به گفته ی پژوهشگران باستان شناس نقطه ضعف یا پاشنه ی آشیل این شهر همان تونل و هواکش هاست، زیرا مهاجمان و دشمنان می توانستند با ریختن سمهای کشنده در هواکش ها و تونل ها، ساکنان شهر را مسموم کنند و مردم را از پای در آورند.

پژوهشگران و باستان شناسان می گویند: با پیشرفت تکنولوژی و علم امروزی، ساختن یک شهر زیرزمینی برای زندگی 20 تا 30 هزار نفر ده سال به طول می انجامد.
آنها شهرزیرزمینی #درینکویو را با #اهرام_مصر مقایسه می کنند و هم ردیف می دانند.
از نظر تاریخی گزنفون xénophon تاریخ نگار و فیلسوف یونانی ساخت این شهر و شهرهای زیرزمینی رادر قرنهای چهارم و پنجم پیش از میلاد می داند.
منبع:ویکیپدیا، گجت نیوز

نقشه شهر درینکوی

نقشه شهر درینکویو در زیر زمین