جستجو ...

ارزیابی تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت ساحل با استفاده از داده های مشاهده زمین و تجزیه و تحلیل GIS

مقالات داخلی و بین المللی ارزیابی تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت ساحل با استفاده از داده های مشاهده زمین و تجزیه و تحلیل GIS
آموزش نرم افزار ENVI

ارزیابی تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت ساحل با استفاده از داده های مشاهده زمین و تجزیه و تحلیل 

چکیده

مطالعه حاضر اطلاعاتی در مورد تکامل ناحیه دلتایی رودخانه Sperchios در 6500 سال گذشته ارائه می دهد. تغییرات سواحل، به دلیل پدیده‌های طبیعی و فعالیت‌های انسانی، با استفاده از داده‌های مکانی مختلف مانند سوابق تاریخی، نقشه‌های توپوگرافی، عکس‌های هوایی و تصاویر ماهواره‌ای، که دوره‌ای از ۴۵۰۰ قبل از میلاد تا ۲۰۲۰ را پوشش می‌دهند، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یک رویکرد کیفی برای این دوره از 4500 قبل از میلاد تا 1852، و تجزیه و تحلیل کمی، از 1852 تا به امروز، به کار گرفته شد. با توجه به مقیاس و کیفیت کلی آنها، داده ها با جزئیات بر اساس مجموعه داده های ارتوفتو با وضوح بسیار بالا در منطقه پردازش و ارجاع جغرافیایی شدند. سپس، خطوط ساحلی چند زمانی در یک پلت فرم سیستم اطلاعات جغرافیایی ترسیم شدند. برای برآورد تغییرات و روند خط ساحلی از دو روش مختلف، یعنی روش ناحیه تغییر ساحلی و تحلیل مقطعی، با پیاده‌سازی سیستم تحلیل دیجیتال خط ساحلی با دو رویکرد آماری نرخ نقطه پایانی و نرخ رگرسیون خطی استفاده شد. تغییرات قابل توجهی در جریان رودخانه و خط ساحلی با افزایش کلی در ناحیه دلتا در طول دوره مطالعه به 135 کیلومتر مشاهده شد. 2 (میانگین رشد سالانه 0.02 کیلومتر مربع در سال) و نرخ های برافزایش بالاتر در دوره های 1805-1852، 1908-1945 و 1960-1986، به ویژه در بخش مرکزی و شمالی خلیج مشاهده می شود. در طول سه دهه گذشته، خط ساحلی با روند کاهشی نسبتاً پایدار باقی مانده است، که همراه با افزایش سطح آب مورد انتظار به دلیل تغییرات آب و هوایی، می تواند تهدیدات قابل توجهی را برای منطقه ساحلی در آینده نزدیک استنباط کند.
کلمات کلیدی: ژئومورفولوژی ساحلی سنجش از دور ؛ GIS _ تجزیه و تحلیل کیفی و کمی ; تشخیص تغییر

1. مقدمه

مناطق ساحلی برخی از پیچیده‌ترین، پربازده‌ترین و بسیار متنوع‌ترین اکوسیستم‌های زمین هستند و به‌عنوان مناطقی از اهمیت اجتماعی-اقتصادی عمده در سراسر جهان در نظر گرفته می‌شوند که 18 درصد از سطح زمین را اشغال می‌کنند، در حالی که تقریباً 60 درصد از جمعیت انسانی (و 1) /3 از جمعیت یونان) در فاصله کمتر از 2 کیلومتر از خط ساحلی زندگی می کند [ 1 ، 2 ، 3 ]. آنها یک محیط بسیار پویا را تشکیل می دهند که به دلیل فرآیندهای طبیعی، مانند افزایش سطح دریا، تامین رسوب، انرژی موج، طغیان جزر و مدی، زمین ساخت و ساز و سیل، و اقدامات انسانی مانند صنعتی، کشاورزی، مسکونی و. فعالیت های تفریحی یا گردشگری [ 4، 5 ، 6 ]. این فرآیندها نقش مهمی در تغییر خط ساحلی و تکامل چشم‌انداز ساحلی دارند [ 7 ]. نرخ تغییر خط ساحلی ضروری ترین مشخصه منطقه ساحلی است زیرا اثرات مضر آینده ناشی از تغییرات آب و هوایی بلند مدت و رویدادهای کوتاه مدت اپیزودیک مخاطرات طبیعی را نشان می دهد [ 8 ].
بین انواع مورفولوژیکی مناطق ساحلی، دلتاهای رودخانه توسط مورخان (به عنوان مثال، هرودوت) از زمان های قدیم شناسایی و توصیف شده اند، به دلیل شکل مثلثی آنها، که شبیه به حرف یونانی معکوس Δ [ 9 ] است. دلتاها یک رابط بسیار فعال زمین و آب را نشان می دهند که همچنین در معرض فشار قوی چندین فرآیند طبیعی و انسانی است که به روشی پیچیده با هم تعامل دارند [ 10 ، 11 ، 12 ]. به طور کلی، سیستم های دلتایی به طور کلی به این عوامل کنترل کننده واکنش نشان می دهند، که با توجه به تعادل آنها، تعیین می کند که آیا خط ساحلی در دلتا در حال گسترش یا کاهش است [ 13 ].].
حرکات استاتیکی، ایزواستاتیک و تکتونیکی سطح نسبی دریا و همچنین حجم رسوبی که از طریق خروج رودخانه یا به دلیل حوادث سیل شدید تحویل می شود، مهم ترین پارامترهای هدایت کننده مورفودینامیک سیستم های ساحلی هستند [ 14 ]. دو فرآیند اساسی که مورفولوژی ساحلی را تحت تاثیر قرار می دهند، فرسایش و پویایی برافزایش هستند. فرسایش و برافزایش می تواند به دلیل علل طبیعی یا ناشی از انسان رخ دهد [ 15 ]. مقدار رسوب رودخانه به ساختار زمین شناسی منطقه، فرآیندهای هوازدگی، ویژگی های جریان رودخانه، کاربری/پوشش زمین، و شکل و توپوگرافی حوضه (یعنی شیب ها، جنبه شیب، انحنا و غیره) مربوط می شود [ 16 ].
ژئومورفولوژی ساحلی امروزی تقریباً در یک بازه زمانی چند هزار ساله (کمتر از 7000) توسعه یافته است، زمانی که افزایش سطح دریا به میزان قابل توجهی کاهش یافت و در برخی مناطق به سطح فعلی خود رسید و در برخی دیگر در چند متری آن قرار گرفت. . این نرخ افزایش کمتر به فرآیندهای آب و هوایی، رسوبی و تکتونیکی ساحلی اجازه داد تا برافزایش آن را کنترل کنند و مورفولوژی های مختلف ساحلی را شکل دهند. ژئومورفولوژی های ساحلی مشابه نیز چندین بار در طول تاریخ زمین شناسی زمین ظاهر شده اند، به ویژه در دوره کواترنر [ 11 ].]. در دهه‌های اخیر، فعالیت‌های انسانی (مانند احداث سدها، حفاری‌های توزیعی، جنگل‌زدایی سرریزها، تغییر موقعیت یا وضعیت رودخانه‌ها و غیره) با وارد کردن فشارهای قابل توجه به نواحی ساحلی به مهم‌ترین عامل کنترل کننده تحولات منطقه ساحلی تبدیل شده است. ، تغییر تکامل طبیعی آنها و ایجاد تغییرات قابل توجه در مورفولوژی محیط های دلتایی [ 12 ، 13 ، 17 ، 18 ]. تغییرات انسانی مستقیم یا غیرمستقیم شبکه های توزیعی به طور قابل توجهی بر تکامل دلتاهای رودخانه تأثیر می گذارد [ 19 ، 20 ]]. در نتیجه، کاهش جهانی در عرضه رسوبات رودخانه ای به نواحی ساحلی در دهه های اخیر مشاهده شده است [ 16 ، 21 ].
در طول تاریخ، محققان به دلیل نیاز به ارزیابی نرخ‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت تغییر خط ساحلی، که برای تعریف توسعه ساحلی و مناطق حفاظتی استفاده می‌شوند، هدایت شدند [ 22 ]. اکتشاف طولانی مدت تغییرات خط ساحلی با استفاده از عکس های هوایی قدیمی، نقشه های قدیمی، اسناد تاریخی و داده های حاصل از جغرافی دانان پیشگام [ 13 ، 23 ]، تمایل به تخمین نرخ تغییر خط ساحلی دارد. عکس‌های هوایی موجود به دهه 1920 برمی‌گردد، و نقشه‌های توپوگرافی جغرافیایی موجود که رکورد تغییرات خط ساحلی را تا اواسط تا اواخر دهه 1800 گسترش می‌دهد [ 24 ، 25 ، 26 ]]. از سوی دیگر، اکتشاف تغییرات کوتاه‌مدت به طور کلی توسط بررسی‌های میدانی، عکس‌های هوایی و تصاویر ماهواره‌ای مدیریت می‌شود که داده‌های دقیق و دقیقی را برای تشخیص تغییرات ساحلی ارائه می‌دهند [ 22 ، 27 ، 28 ].
داده‌های رصد زمین (EO)، غیرفعال و فعال، ابزار منحصربه‌فردی هستند که می‌توانند اطلاعات کارآمدی را برای نقشه‌برداری و پایش تغییرات ساحلی با ارائه داده‌های هوایی و ماهواره‌ای پیوسته، چند زمانی و کم‌هزینه در انواع فضایی، طیفی و تحلیل زمانی [ 29 ]. با شروع از اوایل دهه 1970، اداره ملی هوانوردی و فضایی (ناسا) و وزارت کشور سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) ماموریت ماهواره های لندست، طولانی ترین رکورد مستمر فضایی را از سطح زمین ارائه می دهد [ 30 ]. علاوه بر این، برنامه کوپرنیک آژانس فضایی اروپا (ESA) با ماهواره نوری Sentinel-2 (S2)، یک مأموریت نظارت و طبقه بندی زمین جدید را در دسترس قرار داد [ 31 ]. این سیستم‌های غیرفعال و آزادانه در دسترس از برنامه‌های Landsat و Sentinel داده‌های چندطیفی چند زمانی با وضوح بالا را ارائه می‌دهند که همراه با تصاویر هوایی با وضوح بسیار بالا، جعبه ابزار قدرتمندی برای نقشه‌برداری تغییرات ساحلی را تشکیل می‌دهند [ 32 ، 33 ]. الگوریتم‌ها و تکنیک‌های پردازش تصویر ماهواره‌ای متعددی برای غلبه بر مشکلات در تشخیص موقعیت خط ساحلی و تجزیه و تحلیل تغییر، مانند طبقه‌بندی (با نظارت، بدون نظارت و غیره)، باندهای تک یا چندگانه، شاخص‌های طیفی (شاخص اختلاف نرمال شده آب، رطوبت کلاهک منگوله‌ای) استفاده شده است. و غیره)، بهبود تصویر، تجزیه و تحلیل اجزای اصلی، و غیره [ 34 ، 35 ، 36 ]. به طور مشابه، سیستم‌های رادار مایکروویو فعال یا رادار دیافراگم مصنوعی (SAR)، مانند ERS-2، Sentinel-1، و غیره، می‌توانند برای نقشه‌برداری آب‌های کم عمق ساحلی و نقشه‌برداری دلتا مفید باشند، زیرا طول موج‌های آن‌ها بسیار بیشتر از حسگرهای غیرفعال است. می تواند در آب نفوذ کند [ 37 ، 38 ].
علاوه بر این، هم افزایی تصاویر EO با سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) می تواند یک چارچوب قابل توجه برای پردازش داده ها و مجموعه ای کارآمد از ابزارها برای ارزیابی و به دست آوردن اطلاعات مکانی، که در مطالعات تغییرات خط ساحلی ضروری است، فراهم کند [ 39 ، 40 ].
یک ابزار به همان اندازه مهم در نقشه برداری خط ساحلی استفاده از داده های ماهواره ای چند زمانی است، زیرا نقشه های موجود اغلب دقیق و به روز نیستند، بنابراین نمی توانند تغییرات سریع خط ساحلی را دنبال کنند. مطالعات متعدد، به عنوان مثال، Blanco-Chao و همکاران. [ 14 ]، آکینو داسیلوا و همکاران. [ 16 ]، Jabaloy-Sánchez و همکاران. [ 13 ]، پتروپولوس و همکاران. [ 41 ] و فورد [ 22 ]، در سراسر جهان با استفاده از نقشه‌های قدیمی، داده‌های توپوگرافی و اطلاعات EO با روش‌ها، تکنیک‌ها و مجموعه داده‌های مختلف، به منظور نظارت و نقشه‌برداری بلندمدت و کوتاه‌مدت تغییرات ساحلی انجام شده‌اند.
منطقه مورد بررسی، بخش ساحلی شرقی حوضه رودخانه Sperchios بود و دلتای بسیار پویا در دهانه رودخانه تشکیل شده بود. در طول 4500 سال گذشته، منطقه ساحلی دستخوش تغییرات بسیار و قابل توجهی شده است که ناشی از تغییرات متعدد در مسیر رودخانه Sperchios و شکل دلتا، به دلیل تأثیر هم افزایی فرآیندهای تکتونیکی و رسوب‌گذاری است [ 42 ، 43 ، 44 ].
در پژوهش حاضر، تلاش شده است تا به نقشه‌برداری و درک تغییرات بلندمدت و کوتاه‌مدت خط ساحلی و همچنین الگوهای فرسایش/رسوب‌گذاری در اثر پدیده‌های طبیعی مانند زلزله، سیل‌های ناگهانی و غیره، از جمله سطح دریا، پرداخته شود. افزایش و فعالیت های انسانی در امتداد منطقه ساحلی [ 45]. به همین دلیل و با توجه به ویژگی های متفاوت مجموعه داده های موجود، تغییرات ساحلی که در دشت دلتایی ساحلی رودخانه اسپرکیوس رخ داد به دو دوره مجزا تقسیم شد، یکی از 4500 سال قبل از میلاد تا آغاز قرن 18 و دیگری دوره ای دیگر. از سال 1852 تا 2020. در دوره اول، ارزیابی کیفی تغییرات ساحلی با دقت نسبی انجام شد، در حالی که در دوره دوم، ارزیابی کمی و کیفی تغییرات با استفاده از داده‌های زمین مرجع و دارای سیستم مختصات دقیق انجام شد. شناسایی و تحلیل مقایسه ای برای تعیین تغییرات خط ساحلی و نرخ تغییر آنها در طول زمان توسط یک پلت فرم GIS پشتیبانی شد. برای ارزیابی تغییرات و روند سواحل و خط ساحلی از دو روش استفاده شد: به دلیل دشواری ایجاد مقاطع متقاطع نماینده برای تغییرات پیچیده خط ساحلی، تنها برای دوره کمی دوم اجرا شد. با توجه به روش CSA، دو تکنیک آماری یعنی نرخ نقطه پایانی (EPR) و نرخ رگرسیون خطی (LRR) اجرا و از نتایج آنها استفاده شد. در نهایت علل تغییرات مشاهده شده مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار گرفت. به دلیل دشواری ایجاد مقاطع متقاطع نماینده برای تغییرات پیچیده خط ساحلی، تنها برای دوره کمی دوم اجرا شد. با توجه به روش CSA، دو تکنیک آماری یعنی نرخ نقطه پایانی (EPR) و نرخ رگرسیون خطی (LRR) اجرا و از نتایج آنها استفاده شد. در نهایت علل تغییرات مشاهده شده مورد تجزیه و تحلیل و بررسی قرار گرفت.

2. منطقه مطالعه

حوضه رودخانه اسپرکیوس بین 38 درجه و 44 دقیقه تا 39 درجه 05 دقیقه شمالی و 21 درجه 50 دقیقه تا 22 درجه و 45 دقیقه شرقی، در ناحیه مرکزی یونان واقع شده است و مساحتی به وسعت تقریباً 1830 کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد ( شکل 1 a). این حوضه شکل کشیده ای دارد که از غرب به شرق جهت گیری می کند و توسط کوه های تیمفریستوس و اکسیا در غرب، اوتریس در شمال، اویتی و واردوسیا و کالیدرومو در جنوب محدود شده است. این حوضه یک فرورفتگی نامتقارن گرابن مانند به عنوان بخشی از یک فرورفتگی زمین ساختی است که توسط گسل های اصلی روند NW-SE و E-W به موازات منطقه گسل نرمال آتالانتی کنترل می شود [ 46 ، 47 ]]. فعالیت زمین ساختی این گرابن، بر اساس نظریه دوقطبی های تکتونیکی [ 48 ]، حوضه آبریز را به یک بخش شمالی و جنوبی جدا می کند، که دومی بلند می شود و اولی غرق می شود [ 49 ، 50 ]. قسمت شمالی با برجستگی ملایم و ارتفاع متوسط ​​پایین‌تر مشخص می‌شود و قسمت جنوبی دارای برجستگی قوی، شیب‌های تند و ویژگی‌های توپوگرافی متنوع است. رودخانه به طول تقریبی 85 کیلومتر از کوه تیمفریستوس (2315 متر) سرچشمه می گیرد و مسیری از غرب به شرق را دنبال می کند [ 28 ، 43 ]]. از حوضه به سمت ناحیه دشت صاف واقع در قسمت شرقی آن می گذرد، که با شیب های بسیار ملایم (0-2٪) مشخص می شود در حالی که یک سیستم بسیار طولانی از پیچ و خم ها ایجاد می کند که در نهایت یک دلتای فعال را تشکیل می دهد و به خلیج مالیاکوس تخلیه می شود. میانگین دبی آب سالیانه آن تقریباً 62 متر مکعب بر ثانیه است که بین 110 متر مکعب بر ثانیه (در ژانویه) و 22 متر مکعب بر ثانیه (در ماه اوت) متغیر است [ 51 ]، در حالی که بار رسوب سالانه کل رودخانه اسپرکیوس بیش از 1.5 × 10 6 تن در سال برآورد شده است [ 52 ].
خلیج مالیاکوس یک فروافتادگی نیمه محصور با عمق آب کمتر از 30 متر است [ 37 ، 43 ، 52 ] ( شکل 1 ب). طول متوسط ​​خلیج فارس در جهت شرقی-غربی حدود 11 کیلومتر است، در حالی که عرض شمالی-جنوبی آن تقریباً 9 کیلومتر است [ 28 ، 43 ، 44 ].]. بادهای کم تا متوسط ​​و فعالیت موج کم به دلیل واکشی محدود را تجربه می کند. با حضور یک جریان ساحلی ضعیف که از شرق به غرب جریان دارد، عمدتاً در امتداد بخش شمالی خلیج که با فرآیندهای فرسایشی ساحلی کاملاً ضعیف همراه است. محدوده جزر و مد بین 0.95 متر (در طول جزر و مد بهار) و 0.15 متر (در طول جزر و مد) متغیر است [ 44 ].

3. مواد و روشها

3.1. مجموعه داده ها

داده‌های مکانی مورد بهره‌برداری در مطالعه حاضر، محصولاتی با دقت متفاوت شامل نقشه‌های قدیمی، شامل نقشه‌ها و گراورهای بدون ثبت جغرافیایی، و نقشه‌های توپوگرافی مدرن با دقت بالا را در بر می‌گیرد. آنها همچنین شامل چندین محصول مختلف رصد زمین، مانند عکس های هوایی و تصاویر ماهواره ای (اپتیکی و راداری) می شوند ( جدول 1 ).
داده های نقشه برداری از سرویس جغرافیایی نظامی یونان و چندین منبع دیگر، مانند پورتال های وب، ادبیات و پایگاه های اطلاعاتی سازمان های مختلف، دانشگاه ها و غیره جمع آوری شد ( جدول 1 ، شکل 2 الف).
در رابطه با داده‌های ماهواره نوری، سه تصویر از Landsat 5، 7 و 8 در سال‌های 1984، 1999 و 2016، سطح 1 که از نظر هندسی بر روی بیضی UTM 34N WGS84 با اصلاح استاندارد زمین اعمال شده تصحیح شده‌اند، به‌طور رایگان به دست آمد (مسیر/ردیف: 0334). و 183/033) از طریق پورتال کاوشگر زمین سازمان زمین شناسی ایالات متحده ( https://earthexplorer.usgs.gov/ ، قابل دسترسی در 27 ژانویه 2021) ( جدول 1 )). از همان پورتال دو عکس دیجیتالی اطلاعات نظامی از طبقه بندی خارج شده به دست آمد، یکی از مجموعه سیستم های ماهواره ای Corona/Argon/Nanyard (تاریخ کسب: 1965، DS1022-2104DA076، مختصات: 38.92/22.305، رسانه استریو) و دومی از KH- سیستم های ماهواره ای 7/KH-9 (تاریخ کسب: 1975، DZB1210-500130L016001، مختصات: 38.892/23.182، رسانه استریو) ( شکل 2 ب). علاوه بر این، دو تصویر Sentinel-2 بدون ابر و تصحیح شده جوی (LEVEL 2A) برای ارائه مقادیر بازتاب پایین اتمسفر، در هندسه نقشه‌کشی (پیش‌بینی UTM/WGS84)، رایگان از طریق پورتال ESA ( https:/ ) به دست آمد. /scihub.copernicus.eu/ ، قابل دسترسی در 27 ژانویه 2021).
برای ترسیم دقیق منطقه پایین دست حوضه، و خط ساحلی، مجموعه داده‌های عکس‌های ارتوعکس‌ها و عکس‌های هوایی با وضوح و دقت بسیار بالا برای مقاطع زمانی 1945، 1960، 1986، 2007 و 2014 از کاداستر ملی و نقشه‌برداری به دست آمد. آژانس SA. علاوه بر این، سه تصویر راداری SAR.PRI از ماهواره ERS-2 (مدار صعودی، باند C، λ = 5، 6 سانتی‌متر و سیستم قطبش VV) با تاریخ‌های کسب 18/6/1998 (مدار 16530، فریم 0765، 16 بیت) به‌دست آمد. ، طول: N 38.587، طول: E 22.896)، 14/1/1999 (مدار 19536، فریم 0765، 16 بیت، طول: N 38.587، طول: E 22.896)، و 21/10/19 (مدار 10/19) 23544، قاب 0765، 16 بیت، طول: N 38.587، طول: E 22.896).
پردازش تصویر ماهواره ای با استفاده از نرم افزارهای ENVI (v.5.5) و SNAP (v.7.0) (L3Harris Geospatial Solutions، Pearl East Circle Boulder Co.، Boulder، CO، ایالات متحده آمریکا و آژانس فضایی اروپا، به ترتیب) انجام شد، در حالی که GIS- تجزیه و تحلیل مبتنی بر با استفاده از ArcGIS (نسخه 10.7، Environmental Systems Research Institute-ESRI، Redlands، CA، USA) ساخته شد.

3.2. پردازش داده ها

گردش کار کامل مطالعه در شکل 3 خلاصه شده است و مجموعه داده های مورد استفاده، مراحل پردازش و روش دنبال شده در مطالعه حاضر را نشان می دهد که در بخش های فرعی زیر تحلیل می شود.

3.2.1. عکس های هوایی—تصاویر ارتوفتو

عکس‌های هوایی با استفاده از ویرایشگر نقطه شکست هیستوگرام، اسکن شده و از نظر رادیومتری بهبود یافته و با استفاده از ثبت تصویر به تصویر، اصلاح هندسی شدند. تصویر مرجع برای تصحیح هندسی مجموعه‌ای با دقت بالا از عکس‌های هوایی در سال‌های 1945، 1997 و 2007 بود که با رزولوشن 1 m/pixel تصحیح شده بودند. وضوح بسیار بالای این ارتفتوها به افزایش دقت بقیه عکس‌های هوایی با وضوح کمتر کمک می‌کند. ابتدا عکس‌های سال 1986 با استفاده از نمونه‌گیری مجدد نزدیک‌ترین همسایه در عکس‌های اصلاح‌شده سال 1997 ثبت شد. سپس، عکس‌های هوایی سال 1960 با استفاده از تصاویر دوره قبل با استفاده از مدل دقیق ارتفاع دیجیتال (رزولیشن 20 متر)، که از نقشه‌های توپوگرافی منطقه (مقیاس 1:50.000، 1:50.000) گرفته شده بود، تصحیح شد. فاصله خطوط 20 متر)، برای اطلاعات ارتفاع. در نهایت، هیستوگرام های ارتفتو نهایی مطابقت داده شد و یک تصویر موزاییک برای هر دوره ایجاد شد.

3.2.2. داده های رصد نوری زمین

داده‌های نوری به‌دست‌آمده توسط ماهواره‌های لندست (5، 7 و 8) به دلیل ویژگی‌های فنی و مداری مشابه، دارای ویژگی‌های مشاهده حسگر نسبی هستند. با این وجود، برخی از مراحل اولیه پیش پردازش برای هر تصویر لازم بود تا کیفیت و دقت محصولات نهایی مورد استفاده افزایش یابد. به عنوان مثال، از آنجایی که شرایط جوی می‌تواند هم از نظر مکانی و هم از نظر زمانی متفاوت باشد، مدل‌های جوی استاندارد شده – مانند مدل ارائه شده توسط مدل سریع جوی ENVI (QUAC؛ یک کد تصحیح جوی تجربی که طیف‌های بازتابی (نتایج) را با دقت بسیار بالا تولید می‌کند و این امکان را فراهم می‌کند. بازیابی طیف بازتابی با دقت منطقی، حتی زمانی که حسگر دارای کالیبراسیون رادیومتری یا طول موج مناسبی نیست، 58 ]. پیش پردازش داده‌های نقشه‌بردار موضوعی لندست، نقشه‌بردار موضوعی پیشرفته + و تصویرگر زمین عملیاتی (OLI) به بهبود فضایی (در 15 متر با استفاده از باند پانکروماتیک لندست 7 و 8) مربوط می‌شود. پیش پردازش داده Sentinel-2 شامل نمونه برداری مجدد تصویر تا 10 متر است زیرا باندهای طیفی S2 بر روی وضوح فضایی متفاوت 10 متر (4 باند، B2، B3، B4، و B8)، 20 متر (6 باند، B5، B6، B7، B8A، B11، و B12)، و 60 متر (3 باند، B1، B9، و B10). علاوه بر این، هم‌آمیزی 10 باند طیفی [با حذف باندهای 1 (آئروسل ساحلی)، 9 (بخار آب)، و 10 (سیروس)] ساخته شد [ 59 ، 60 ].
برای جبران واگرایی در ویژگی‌های کالیبراسیون سنسورهای ماهواره‌ای مختلف، تمام داده‌ها به صورت رادیومتری کالیبره شدند و به مقادیر تشعشع تبدیل شدند. مراحل تصحیح رادیومتریک شامل تفریق سهم جو، کاهش روشنایی، زوایای دید و اثرات زمین، و کالیبراسیون حسگر [ 61 ] بود. روش تفریق اجسام تاریک استفاده شد و این اصل را اتخاذ کرد که اگر مناطقی در یک تصویر با مقادیر بازتاب واقعی بسیار پایین وجود دارد، هر بازتاب ظاهری باید به دلیل پراکندگی اتمسفر باشد و این اطلاعات می‌تواند برای کالیبره کردن بقیه تصویر استفاده شود. 62 ، 63]. تصحیح رادیومتریک با استفاده از پارامترهای مناسب (افست/افزایش، ارتفاع خورشید و زوایای دید ماهواره و غیره) که همراه با اسناد فراداده ماهواره ها گنجانده شده است، اجرا شد.

چندین مدل تبدیل، مانند تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی [ 28 ، 43 ، 64 ]، و شاخص های طیفی، مانند شاخص تغییر نرمال آب اصلاح شده (MNDWI) ارائه شده توسط Xu [ 65 ] (شکل بهبود یافته از شاخص آب تفاوت نرمال شده ساده (NDWI) ارائه شده توسط McFeeters [ 66 ]) و شاخص کدورت تفاوت نرمال شده (NDTI) ارائه شده توسط Lacaux و همکاران. [ 67 ] برای ترسیم بهتر سرزمین اصلی از آب های کم عمق و دریا، روی داده های تمام نوری اعمال شد. محاسبه MNDWI ( شکل 4الف) و NDTI و باندهای طیفی مرتبط در معادلات (1) و (2) ارائه شده است.

MNDWI  = (بG r e e n–باسدبلیومنآر) / (بG r e e n+ باسدبلیومنآر) 
NDTI  = (بR e d– بG r e e n) / (بR e d+ بG r e e n)

که در آن B Green ، B Red و B SWIR بازتاب باندهای سبز، قرمز و مادون قرمز موج کوتاه (SWIR) ماهواره های Landsat و Sentinel هستند.

3.2.3. داده های رادار

تصاویر رادار SAR.PRI پردازش شدند، و در ابتدا سعی در کاهش نویز لکه‌ای (بافت نمک و فلفل) بود که توسط اثر تصادفی بسیاری از بازتابنده‌های کوچک منفرد در یک پیکسل معین ایجاد می‌شود [ 37 ]. بنابراین، فیلتر تطبیقی ​​بهبود یافته لی به صورت تکراری اعمال شد، با استفاده از دو گذر مداوم از فیلتر با پارامترهای مختلف در هر بار (ضریب سیگما و اندازه پنجره) [ 68]. سپس، تصاویر رادار با استفاده از سیستم مختصات مرکاتور عرضی به یک طرح نقشه مشترک ارجاع داده شدند. در نهایت، یک تصویر تمایز زمانی با استفاده از تصویر اکتبر 1999 به عنوان قرمز، تصویر ژانویه 1999 به عنوان سبز، و تصویر ژوئن 1998 به عنوان آبی ایجاد شد. تغییرات در ضرایب پس پراکندگی بین سه تصویر باعث ایجاد یک تصویر چند رنگی می شود که به طور قابل توجهی قسمت های کم عمق خلیج و در نتیجه ترسیم خط ساحلی را نشان می دهد ( شکل 4 ب).

3.3. رویکرد روش شناختی برای تشخیص تغییر خط ساحلی

پژوهش حاضر سعی دارد تغییرات خط ساحلی ناحیه مصب (دلتا) رودخانه اسپرکیوس و بخش داخلی خلیج مالیاکوس را بررسی کند. این تحلیل مبتنی بر مقایسه موقعیت کنونی (2020) با موقعیت‌های ساحلی ده دوره مختلف تاریخی (4500 قبل از میلاد، 480 قبل از میلاد، 1805، 1852، 1908، 1945، 1960، 1984، 1997، 2007) است.
با توجه به تحلیل نقشه های توپوگرافی و سکونتگاه های باستانی منطقه، لامیا (نام قدیمی زیتونی)، آنتیلی، کوما، آگیا مارینا، ترموپیل و هراکلیا به عنوان نقاط مرجع منطقه ساحلی انتخاب شدند ( شکل 1 ب). بستر یا کانال قدیمی رودخانه اسپرکیوس، مصب قدیمی بین خلیج «آگیا تریادا» و خلیج «کاکولاسپی»، بستر رودخانه جدید یا کانال اسپرکیوس در بخش مرکزی دلتا، در موقعیت «بوکا»، شمال خلیج «سپیلیدی» و بستر اصلی یا سرریز رودخانه، مصب مصنوعی رودخانه در قسمت شمالی دلتا در موقعیت «تسوماری» به عنوان نام مکان مورد استفاده قرار گرفتند ( شکل 1 ب).
مجموعه داده ها به دو دوره زمانی تقسیم شدند ( جدول 1 ، شکل 5).). در دوره اول، ارزیابی کیفی تغییرات سواحل با دقت نسبی از 4500 قبل از میلاد تا 1852 با در نظر گرفتن نقشه‌ها و گراورهای قدیمی و با بررسی اسناد و متون تاریخی انجام شد. این داده‌ها اطلاعات و اطلاعات مفید اما کمتر دقیق و غیرقابل تأییدی را ارائه می‌دهند و بنابراین بررسی افزایش سطح دریا، تکامل زمین‌شناسی و ژئومورفولوژیکی، و تأثیرات مرتبط بر فرآیندهای ساحلی کاملاً خشن و با دقت پایین‌تر بودند. در دوره دوم، ارزیابی کمی و کیفی تغییرات با در نظر گرفتن داده‌های جغرافیایی نقشه‌های توپوگرافی هماهنگ، عکس‌های هوایی (اورتوفتو) و تصاویر ماهواره‌ای برای هشت تاریخ مختلف در سال‌های 1852، 1908، 1945، 1960، 1984، 19097، انجام شد. و 2020. در این دوره یک تعیین بسیار دقیق از خط ساحلی به دست آمد، امکان ارزیابی کمی دقیق تغییرات ساحلی را فراهم می کند. رویکرد کمی و کیفی تغییرات، از سال 1852 تا 2020، بر اساس عکس‌های هوایی با وضوح بسیار بالا (عکس‌های ارتو)، نقشه‌های توپوگرافی با دقت بالا با سیستم مختصات دقیق، و تصاویر ماهواره‌ای از رادیومتری، طیفی و فضایی بالا است. وضوح. از تصاویر ماهواره‌ای لندست نیز برای تکمیل عکس‌های هوایی در صورتی که پوشش کاملی از منطقه ساحلی ارائه نمی‌کردند، استفاده شد. در نهایت، از تصاویر راداری برای ترسیم بهتر خط ساحلی، به ویژه در مناطق کم عمق استفاده شد. نقشه های توپوگرافی با دقت بالا با سیستم مختصات دقیق و تصاویر ماهواره ای با وضوح رادیومتری، طیفی و فضایی بالا. از تصاویر ماهواره‌ای لندست نیز برای تکمیل عکس‌های هوایی در صورتی که پوشش کاملی از منطقه ساحلی ارائه نمی‌کردند، استفاده شد. در نهایت، از تصاویر راداری برای ترسیم بهتر خط ساحلی، به ویژه در مناطق کم عمق استفاده شد. نقشه های توپوگرافی با دقت بالا با سیستم مختصات دقیق و تصاویر ماهواره ای با وضوح رادیومتری، طیفی و فضایی بالا. از تصاویر ماهواره‌ای لندست نیز برای تکمیل عکس‌های هوایی در صورتی که پوشش کاملی از منطقه ساحلی ارائه نمی‌کردند، استفاده شد. در نهایت، از تصاویر راداری برای ترسیم بهتر خط ساحلی، به ویژه در مناطق کم عمق استفاده شد.
تصحیح هندسی داده‌های ثبت‌نشده عمدتاً با استفاده از عکس‌های اورتوفوتو با دقت بسیار بالا در سال‌های 1945، 1997، و 2007 و نقشه‌های توپوگرافی با دقت بالا اخیر انجام شد. ثبت مشترک تصویر به تصویر (یا نقشه به تصویر) با استفاده از داده‌های زمانی نزدیک‌تر و حرکت از جدیدترین به قدیمی‌ترین مجموعه داده‌ها انجام شد. سپس تمامی داده های شطرنجی تصحیح شده و موزاییک شده (در صورت لزوم) در سیستم اطلاعات جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفت و پوشش های مختلفی به دنبال تفسیر بصری محصولات نهایی ایجاد شد. مرحله آخر شامل دیجیتالی کردن سواحل دوره های انتخابی و محاسبه ویژگی های آماری مانند طول، مساحت و غیره بود.
برای برآورد تغییرات و روندهای ساحلی و ساحلی، از روش CCA مناطق فرسایش یا برافزایش و نرخ تغییر برای هر دو دوره اول و دوم استفاده شد. تجزیه و تحلیل CSA با استفاده از جعبه ابزار DSAS، به دلیل فواصل زمانی ناهموار دوره اول و فواصل زیاد خطوط ساحلی که منجر به ایجاد مقاطع پیچیده و نتایج نامشخص شد، تنها برای دوره کمی دوم اجرا شد.
روش مورد استفاده برای برآورد مناطق تغییر فرسایش-برافزایش در امتداد خط ساحلی برای دو دوره زمانی شامل موارد زیر است: (الف) کسب موقعیت خط ساحلی از یازده تاریخ مختلف. این لایه‌های اطلاعاتی از منابع متعددی مانند دیجیتالی‌سازی کارتوگرافی، بازیابی فتوگرامتری عکس‌های هوایی و تفسیر عکس نقشه‌های ارتوفتو و پردازش و تحلیل مناسب تصاویر ماهواره‌ای مشتق شده‌اند. (ب) همپوشانی خطوط ساحلی در محیط GIS، مربوط به سالهای مختلف، برای به دست آوردن مناطق فرسایش و تجمع. این به ما امکان داد تا مناطق فرسایش و برافزایش را تشخیص داده و محاسبه کنیم. (ج) تجزیه و تحلیل روندهای تکاملی، تعریف رفتار سیستم [ 40 ] ( شکل 5 ).

محاسبه نرخ تغییرات خط ساحلی بر اساس اندازه‌گیری نواحی افزایش یافته (افزایش) یا کاهش (فرسایش) در طول یک دوره، با توجه به طول خط ساحلی انجام شد. نرخ تغییرات خط ساحلی بر اساس معادله (3) توسعه یافته توسط Doukakis [ 69 ] محاسبه شد:

R =ΣEa – ΣEهL ∗ تی  

که در آن SEa کل مساحت برافزایش، SEe مساحت کل فرسایش، L طول یک میانگین، بین دو نقطه زمانی (تقریباً می توان به عنوان کوتاه ترین طول خط ساحلی آن در دوره های مربوطه در نظر گرفت) و T است دوره بین دو نقطه زمانی

تجزیه و تحلیل تغییر خط ساحلی با روش مقطع با استفاده از جعبه ابزار DSAS (v.5)، که توسط سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS) به عنوان افزونه (افزودنی) ArcGIS [ 70 ، 71 ] مشتق شده است، انجام شد. تمام خطوط ساحلی در یک فایل واحد در یک پایگاه جغرافیایی شخصی اضافه شد. یک خط مبنا که قرار است تغییرات از روی آن محاسبه شود، در فایل شکل دیگری در همان پایگاه داده مورد نیاز است. خط پایه واقعی گرفته شده 1852 است. DSAS چندین ترانسکت عمود بر خط مبنا ریخته و موقعیت تقاطع بین ترانسکت و هر خط ساحلی را ثبت می کند.
سپس، DSAS به طور خودکار چندین روش آماری را تولید کرد. در مطالعه حاضر، تغییرات خط ساحلی با استفاده از دو رویکرد آماری، مانند LRR و EPR برآورد شد. EPR با تقسیم فاصله حرکت خط ساحلی بر زمان سپری شده بین دو نقطه زمانی متوالی در هر ترانسکت محاسبه شد. LRR برای بیان نرخ های بلندمدت تغییر خط ساحلی استفاده شد [ 13 ، 23 ، 72 ، 73]. یک آماره نرخ تغییر رگرسیون خطی را می توان با برازش یک خط رگرسیون حداقل مربعات برای تمام نقاط خط ساحلی برای یک ترانسکت خاص تعیین کرد. خط رگرسیون طوری قرار می گیرد که مجموع مجذور باقیمانده ها (که با مجذور کردن فاصله افست هر نقطه داده از خط رگرسیون و جمع مجذور باقیمانده ها با هم تعیین می شود) به حداقل برسد. نرخ رگرسیون خطی شیب خط است [ 73 ].

3.4. کار میدانی

در طی ژوئیه و نوامبر 2016، چندین بازدید میدانی در سراسر منطقه ساحلی انجام شد و با استفاده از یک قایق، عمق ته دریا خلیج Maliakos اندازه‌گیری شد. نمونه گیری در 14 نقطه انجام شد که در شکل 6 ارائه شده است. به طور دقیق تر، نمونه های 3، 4، 5، 6، 7 و 8 در نزدیکی بستر رودخانه جدید، نمونه های 1، 2 و 14 در یک خط مستقیم اما در عمق بیشتر جمع آوری شدند، در حالی که نمونه های 9، 10، 11، 12 و 13 به بستر رودخانه قدیم و به طور خاص در منطقه بین بستر رودخانه قدیم و جدید نزدیک بودند.

4. نتایج و بحث

4.1. مروری بر تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت سواحل

تغییرات درازمدت سواحل، از دیدگاه زمین شناسی، می تواند با تغییرات میانگین سطح دریا مرتبط باشد. این تغییرات می تواند به دلیل جابجایی های زمین ساختی، که با گسترش بستر دریا یا حرکت پوسته مرتبط است و به دلیل تغییرات آب و هوایی، که به دوره های یخچالی مرتبط است، رخ دهد. حرکات زمین ساختی پوسته زمین در گذشته زمین شناسی تغییرات عظیمی در موقعیت خطوط ساحلی ایجاد کرده است. چنین حرکت های تکتونیکی کوچک هنوز هم تا به امروز رخ می دهد. این حرکات با فعالیت لرزه ای منطقه ای که در آن مشاهده می شود نیز مرتبط است. حدود دو میلیون سال پیش، در دوره کواترنر، چندین دوره یخبندان و یخبندان میانی وجود داشت که یخ گسترش یافت و عقب رفت. در مورد اول، سطح دریا پایین آمد، در حالی که در دومی با ذوب شدن یخچال های طبیعی بالا آمد. در آخرین دوره بین یخبندان (120000 سال پیش) که میانگین دما یک تا دو درجه سانتیگراد بیشتر از امروز بود، سطح دریا حدود 6 متر بالاتر بود. برعکس، در آخرین دوره یخبندان، 80000 سال پیش، زمانی که زمین 5 درجه سانتیگراد سردتر از امروز بود، بیشتر آب اقیانوس یخ زده بود و سطح دریا 100 متر پایین تر از سطح فعلی بود. به نظر می رسد افزایش اولیه سطح دریا و احتمالاً ذوب اولیه یخ های قاره ای در 18000 سال گذشته و به ویژه در 6000 سال گذشته با نرخ 0.2 میلی متر در سال شتاب گرفته است. با توجه به موارد فوق، مشخص می شود که سطح دریا نشانگر تغییرات آب و هوای جهانی است که در این سیاره رخ می دهد زیرا بلافاصله به این تغییرات واکنش نشان می دهد. از این رو،
تغییرات کوتاه مدت هم به حرکات تکتونیکی و هم به فرآیندهای زمین شناسی و ژئومورفولوژی کندتر مربوط می شود که منجر به تغییرات قابل توجهی در مورفولوژی سواحل می شود. رویدادهای جدی لرزه ای و فرآیندهای برافزایشی-فرسایشی ناشی از رسوب رسوبات رودخانه و چندین رویداد سیلاب شدید، اثر موج و جریان های ساحلی همراه با مداخلات انسانی بر تکامل منطقه ساحلی تأثیر می گذارد. پدیده‌هایی که باعث تغییرات دوره‌ای مانند جزر و مد، وزش مداوم باد یا امواج شدید و تغییرات بارومتریک می‌شوند، پیامدهای فاجعه‌باری به‌ویژه در مناطق کم‌عمق ساحلی دارند، اما تأثیری جزئی در منطقه ساحلی Sperchios دارند.

4.2. سیر تحول تاریخی منطقه

محل سکونت دره Sperchios به دلیل موقعیت استراتژیک آن به دوران نوسنگی اولیه (حدود 6000 سال قبل از میلاد) بر می گردد. نام Sperchios از کلمه یونانی “σπέρχω” گرفته شده است که به معنای “راندن به جلو یا حرکت سریع” است. از سوی دیگر، خلیج مالیاکوس از نام قبیله یونانی مالیان که از قرن دهم قبل از میلاد در منطقه ساحلی ساکن بودند، نامگذاری شد [ 74 ، 75 ].
مورخان متعددی مانند هرودوت، جغرافیدانان و سیاحان مانند استرابون و پاوسانیاس و دیگر دانشمندان معاصر از دوران باستان تا به امروز با فرآیندها و تکامل رودخانه اسپرکیوس و ناحیه دلتای ساحلی سروکار داشته اند [ 28 ، 42 ، 44 ]. , 54 , 55 , 76 , 77 , 78 , 79]. با توجه به توصیفات و تجزیه و تحلیل علمی آنها و به دنبال اطلاعات به دست آمده از مطالعات دیرینه زیست محیطی انجام شده در ناحیه دشت ساحلی حوضه، این نتیجه حاصل می شود که خلیج مالیاکوس در حدود 8000 سال پیش توسط آب دریا زیر آب رفته و رسوبات دلتایی در دوران هولوسن ته نشین شده است. [ 74 ، 77 ]. حرکات تکتونیکی محلی و فرآیندهای رسوبگذاری رودخانه مهمترین نقش را در توسعه منطقه ساحلی ایفا می کنند، که بیشتر به دلیل جریان های سیلاب دوره ای و کمتر به دلیل فرسایش ناشی از جریان های دریا یا تغییرات سطح دریا است [ 42 ، 49 ، 80 ، 81 ].]. این حوضه در طول چند هزاره اخیر چندین زلزله و سیل جدی را متحمل شده است [ 43 ، 48 ، 50 ، 82 ]. رویدادهای سیل به طور مکرر به دلیل ویژگی های ژئومورفولوژیکی حوضه (بسیار کوهستانی و با شیب های تند، به ویژه در قسمت جنوبی آن) و بخش ساحلی (پیچ پیچ های شدید و شیب های بسیار ملایم) رخ می دهد [ 43 ، 48]. مهم‌ترین آنها مربوط به سال‌های 1889، 1939، 1954، 1984، 1987، 1994، 1997، 2001، 2003، 2012 و 2015 بود که عمدتاً در پاسخ به طوفان‌های ناگهانی یا ذوب برف‌های ناگهانی از 20،40، معمولاً مناطقی از 200، 40، 40 را پوشش می‌داد . ، 59 ].
علاوه بر این، منطقه ساحلی اسپرکیوس با چندین رویداد مهم تاریخی مانند نبرد تاریخی ترموپیل در سال 480 قبل از میلاد بین یونانی ها و ایرانیان، نبرد بین ارتش بیزانس و بلغارستان در سال 997 و نبرد آلامانا بین یونانی ها و یونانیان همراه است. عثمانی ها در طول جنگ استقلال یونان در سال 1821. معروف ترین آنها، به گفته مورخان، به دلیل باریک بودن گذرگاه بین دریا (خلیج Maliakos) و شیب تند کوه Kallidromo، در آنجا اتفاق افتاد و به پادشاه لئونیداس اجازه داد. و سیصد جنگجوی اسپارتایی او در برابر نیروهای عظیم امپراتوری ایران بایستند. شرح مکان دقیق و شرایط زمین نبرد توسط هرودوت تقریباً نیم قرن (یا بیشتر) پس از نبرد مستند شده است. 83 ]. در آن زمان، گذرگاه باریک تاریخی تقریباً 90 متر عرض داشت، در حالی که امروزه به دلیل گسترش ساحلی تقریباً چندین کیلومتر بزرگتر شده است [ 40 ]. هر دو فرآیند زمین‌شناسی فاجعه‌بار و پیشرونده رخ داد که منجر به تغییرات عظیم در مورفولوژی رودخانه Sperchios و مصب آن و در نتیجه “گذر” ترموپیل و سر دشت مالی شد. خط ساحلی در 4500 سال گذشته حداقل 15 کیلومتر به سمت شرق به سمت خلیج مالیاکوس پیش رفته است [ 43 ، 74 ].
با توجه به نظریه دیویس برای تکامل حوضه های زمین، هر رودخانه در ابتدا در مراحل اولیه است و بستر خود را از طریق فرسایش عقب تشکیل می دهد [ 84 ]. مرحله جوانی عمدتاً در مناطق کوهستانی اتفاق می افتد و با فرسایش مشخص می شود. سپس مراحل بلوغ را طی می کند که اشکال برجسته به تدریج ویژگی تیز خود را از دست می دهند و گرد به نظر می رسند. دشت سیلابی نشان دهنده مرحله بلوغ یک رودخانه است. از دست دادن انرژی/ظرفیت حمل و نقل رودخانه به دلیل تغییرات اقلیمی و تکتونیکی عوامل کلیدی در این روند هستند. در نهایت، سیستم رودخانه ای از دره های وسیع عبور می کند و پیچ و خم هایی ایجاد می کند. این شکل نهایی سیستم حوضه و رودخانه، مرحله پیری نامیده می شود [ 76 ، 85 ، 86 ]. امروزه رودخانه Sperchios در مرحله بلوغ است، در حالی که برخی از رودخانه های انشعابی در قسمت جنوبی حوضه، مانند Gorgopotamos و Assopos، هنوز در مرحله جوانی هستند. در چنین شرایطی، افزایش یا فرسایش خط ساحلی عمدتاً به دلیل فعالیت نئوتکتونیکی، فرآیندهای رسوب‌گذاری، تغییرات آب و هوایی و اقدامات مستقیم و غیرمستقیم انسان در منطقه ساحلی است [ 48 ، 87 ].

4.3. وضعیت منطقه ساحلی، موقعیت خط ساحلی و توسعه شبکه زهکشی از 4500 قبل از میلاد تا 1805

تحلیل کیفی دوره اول مربوط به بازه زمانی 4500 قبل از میلاد تا 1805 است که در آن داده ها از منابع اسناد تاریخی و نقشه ها یا سنگ نگاره های قدیمی به دست آمده است. بر اساس آنها و با استفاده از اطلاعات توصیفی قابل توجهی که توسط دانشمندان، مورخان و جغرافیدانان به دست آمده است، تغییرات منطقه ساحلی به طور تقریبی قابل دسترسی است.
ارتفاع از سطح دریا که در طول ذوب یخچال‌ها اتفاق افتاد، توسط بسیاری از محققان تأیید شده است [ 81 ، 88 ، 89 ، 90 ]. تخمین زده می شود که دره اسپرکیوس از هزاره ششم قبل از میلاد در دوران نوسنگی مسکونی بوده است و ادعا می کنند که سکونتگاه نوسنگی لیانوکلادی – آموری (خیلی نزدیک به شهر لامیا) – باید بسیار نزدیک به دریا بوده است. .
همچنین در توصیفات هرودوت در 480 قبل از میلاد [ 42 و 54 ] ذکر شده است که رودخانه اسپرکیوس به سمت شمال خلیج مالیاکوس جریان داشته است، در حالی که حدود 3.2 کیلومتر (20 استادیوم؛ استادیوم واحد یونان باستان بوده است. طولی که به گفته لو واسیلیویچ فیرسوف، که با مقایسه 81 فاصله ای که اراتوستن و استرابون داده بودند، تعیین تجربی طول آن را انجام داد، حدود 157.7 متر بود [ 91 ، 92 ].]). در جنوب رودخانه دیرا (نام امروزی آن گورگوپوتاموس است) رودخانه ملاس (که اکنون Xerias نامیده می شود) قرار داشت. حدود 1 کیلومتر (5 استادیوم) جلوتر روستای تراکینا واقع در تپه های اطراف رودخانه آسوپوس، در لبه های جنوب شرقی دره [ 93 ] قرار داشت.] جایی که ارتش ایران در سال 480 قبل از میلاد در آنجا اردو زد، زیرا وسیع ترین منطقه دره بود. این سه رودخانه (دیرس، ملاس و آسوپوس)، در آن زمان، بر خلاف امروزه که از شاخه‌های رودخانه اسپرکیوس هستند، مستقیماً به خلیج مالیاکوس می‌ریختند. پس از رودخانه آسوپوس در فاصله 4 کیلومتری گذرگاه ترموپیل قرار داشت. علاوه بر این، در توصیف کلی هرودوت برای ترموپیل ذکر شده است که در غرب کوهی غیرقابل دسترس، مرتفع و شیب دار (Oiti-Kallidromo) وجود دارد، در حالی که در شرق جاده تقریباً با دریا در تماس بوده است. آبهای بسیار کم عمقی داشت [ 54 ، 76 ]. علاوه بر این، استرابون (که از 67 قبل از میلاد تا 23 پس از میلاد می زیست) [ 55]، در توضیحات خود به همین نکته اشاره کرد و گفت که رودخانه اسپرکیوس بین لامیا و ترموپیل جریان داشت و حدود 6 کیلومتر (30 استادیوم) با لامیا فاصله داشت و از دشتی عبور می کرد که به خلیج مالیاکوس می ریزد و همچنین بیان می کند که ترموپیل در فاصله هفتاد استادیوم از لامیا قرار داشت. مصب اسپرکیوس نقشه برداری از منطقه برای این دوره (480 قبل از میلاد) توسط استرابون [ 55 ] و همچنین نقشه (چارتا) ریگاس فرایوس [ 56 ] که در حدود سال 1796 بر اساس توصیفات و تصویرهای قدیمی تر از منطقه ایجاد شد، انجام شد. .
برای دوره پس از آن و تا آغاز قرن 18، اشاراتی به این منطقه در حدود قرن دهم با نبرد بین امپراتور باسیل دوم بیزانس و بلغارهای تزار ساموئل (997 پس از میلاد) انجام شد [ 94 ]. با توجه به توصیفات تاریخی، نقشه ها، محاسبات [ 95 ، 96 ] و گزارش ورتسلاس [ 97 ]]، تخمین زده می شود که از دوران جنگ های ایران تا نبرد سال 997 میلادی، خط ساحلی خلیج مالیاکوس بیش از 6 کیلومتر به سمت شرق جابه جا شده است. در این زمان، رودخانه Sperchios هنوز به خلیج Maliakos در بخش شمالی حوضه پرواز می کرد، در حالی که دریاچه ای با اندازه قابل توجه (Eropoli) در امتداد شاخه ای از رودخانه Mavroneri وجود داشت.
Pococke [ 98 ]، در سال 1745، اشاره کرد که در سال 1740 رودخانه Sperchios در قسمت شمالی حوضه قرار داشت و Zitouni (لامیا) در 4 مایلی شمال غربی خلیج Maliakos قرار داشت. او همچنین زلزله‌ای را مشاهده کرد که در سال 1758 رخ داد [ 74 ، 99 ]، با بزرگی ML = 6.5 در مقیاس ریشتر که می‌تواند مسئول تغییر مسیر رودخانه از شمال به جنوب حوضه، در نزدیکی ترموپیل باشد. 43 ]. علاوه بر این، ژل در سال 1805 [ 57] می نویسد که رودخانه اسپرکیوس پیچ بزرگی به سمت جنوب کرده و به قسمت جنوبی خلیج می ریزد و دو کانال مصنوعی (یکی عریض تر) از رودخانه تا دریا در قسمت شمالی وجود دارد که منطقه ساحلی را تخلیه می کند. . علاوه بر این، فرانسیس پوکویل (1806) [ 57] به سوابق قدیمی‌تر اشاره می‌کند و می‌گوید که اگرچه در زمان استرابون فاصله لامیا از اسپرکیوس 5-6 کیلومتر (30 استادیوم) تخمین زده می‌شد، اما به دلیل تغییر در جریان اسپرکیوس، فاصله 16 کیلومتر شده بود. با توجه به این تغییر در جریان آب، سمت جنوبی شروع به پوشاندن رسوبات کرده است، اولین برآمدگی های جبهه دلتا به وجود آمده و رودخانه دارای پیچ و خم هایی به نظر می رسد که شکل و ویژگی های بستر و بستر رودخانه را به شدت تغییر می دهد. منطقه ساحلی، برانگیختن حوادث سیل مکرر [ 59 ، 100 ].
از این توصیفات، آشکار است که در اواسط قرن هجدهم، رودخانه Sperchios در قسمت جنوبی حوضه نزدیک به Thermopylae جریان داشته و در نتیجه رودخانه‌های Asopos، Melas و Dyras از شاخه‌های Sperchios بوده‌اند. تجزیه و تحلیل این تغییرات ساحلی با چندین مطالعه دیگر در گذشته مورد ارزیابی قرار گرفت، مانند مطالعات Tziavos [ 76 ]، Zamani و Maroukian [ 44 ]، Sigalos و Alexouli-Livaditi [ 101 ]، Kraft و همکاران. [ 42] که نتایج مشابهی را در مطالعات دوره کوتاهتر ارائه کرد. با توجه به موارد فوق، موقعیت های احتمالی خط ساحلی و بستر رودخانه Sperchios از 4500 قبل از میلاد تا 1805، در شکل 7 a–d ارائه شده است.

4.4. وضعیت منطقه ساحلی، موقعیت خط ساحلی و توسعه شبکه زهکشی از 1852 تا 2020

از سال 1852 شروع شد و اولین نقشه توپوگرافی شناخته شده با یک سیستم مختصات تعیین شده (نقشه جغرافیایی فرانسه؛ Imprime chez Kappelin Quai Voltaire 17 Paris)، خط ساحلی همراه با رودخانه Sperchios و موقعیت های شاخه های آن دیجیتالی شد ( شکل 8) آ). این نقشه یک بار دیگر مسیر جدید اسپرکیوس را نشان می‌دهد که یک پیچ بزرگ را دنبال می‌کند و بعد از روستای کوما شروع می‌شود و چندین پیچ‌پیچ به سمت جنوب تشکیل می‌دهد و در قسمت جنوبی خلیج مالیاکوس تخلیه می‌شود. در این ناحیه از دلتا، حداقل سه برآمدگی مختلف (نه هم اندازه) دلتا را می توان در قسمت جنوبی مشاهده کرد [ 102]. این خورهای دلتا که کاملاً به یکدیگر نزدیک بودند، نشان می‌داد که احتمالاً رودخانه به دلیل انواع پدیده‌های شدید سیل یا حرکت‌های زمین ساختی، دائماً چندین بار نقطه خروجی خود را تغییر داده است. موقعیت رودخانه، طبق نقشه توپوگرافی سرویس جغرافیایی نظامی یونان، مجدداً تغییر کرده و در قسمت مرکزی خلیج تخلیه می شود. در دوره 1852 تا 1908، برخی از پدیده های طبیعی بسیار مهم رخ داد، مانند یک رویداد سیل عظیم که در سال 1889 رخ داد و باعث شکست خاکریزهای رودخانه و همچنین زلزله شدید (ML = 7.0 ریشتر در مقیاس ریشتر) شد. در منطقه آتالانتی (حدود 45 کیلومتری جنوب شرقی منطقه مورد مطالعه) در سال 1894 [ 99 ، 103] که توسط چندین محقق به عنوان یک رویداد مهم تاریخی ذکر شده است ( شکل 8 ب) [ 104 ، 105 ، 106 ، 107 ]. یکی از این دو موقعیت (یا هر دو برای آن موضوع) نقش تعیین کننده ای در تکامل ناحیه دلتا در این زمان ایفا کرد [ 102 ، 108 ]. در همین نقشه، تلاش‌های مختلف برای احداث شبکه زهکشی مصنوعی در بخش شمالی خلیج‌فارس به منظور کاهش پدیده‌های سیلابی که عمدتاً در اثر پیچش‌های متعدد رودخانه و شیب‌های بسیار ملایم (تقریباً مسطح) بخش ساحلی ایجاد می‌شوند، انجام شده است. به راحتی قابل توجه است
برای دوره‌های 1908 تا 1945 و 1960، موزاییک‌های ارتوفوتو و عکس‌های هوایی سال‌های 1945 و 1960 به ترتیب برای بررسی پیشرفت منطقه ساحلی مورد استفاده قرار گرفتند. در سال 1944، یک خندق (به نام آلمانی) در نزدیکی شهر لامیا برای زهکشی، حوضه رودخانه Xerias (رودخانه شاخه‌ای بزرگ از رودخانه Sperchios) ساخته شد که جریان آن را به سمت شمال خلیج هدایت می‌کند. فرآیند رسوب گذاری بزرگ و افزایش گسترده دهانه دلتا در موقعیت جدید رودخانه در بخش مرکزی در مجموعه داده های سال 1945 آشکار است ( شکل 8)ج). این خاکریز مستحکم هم بر اساس مقدار زیادی رسوب از رودخانه و هم اینکه این ناحیه از خلیج بسیار کم عمق بوده است، به ویژه نزدیک خط ساحلی استوار است و بنابراین پر شدن این قسمت با رسوبات آسانتر و کوتاهتر بوده است. زمان. علاوه بر این، استفاده شدیدتر از منطقه ساحلی توسط فعالیت‌های انسانی مانند زراعت، ایجاد جاده مدرن و متراکم‌تر و شبکه زهکشی و غیره قابل مشاهده است. بین سالهای 1945 و 1960، جریان اصلی رودخانه اسپرکیوس در قسمت شمالی خلیج منحرف شد ( شکل 8)د) یک پروژه فنی عمده امداد رسانی زهکشی-سیل مربوط به ساخت کانال بزرگ سرریز با عرض تقریباً 20 متر در سال 1957-1958 انجام شد. ایجاد سرریز چند سال قبل از ایجاد سد دروازه آن در کنار روستای کومه آغاز شد. مسیر کانال از بستر رودخانه قدیمی اسپرخیوس در شمال دره پیروی می‌کرد و در شمال خلیج با دریافت مقادیر زیادی آب و با هدف کاهش پدیده‌های سیلابی که در منطقه ساحلی رخ می‌داد از آن خارج می‌شد. در نتیجه، بار دیگر رسوبات بیشتری توسط رودخانه به سمت شمال خلیج و کمتر به بخش مرکزی منتقل شد که باعث افزایش بخش شمالی (0.31 کیلومتر مربع ) و فرسایش بخش مرکزی (0.13) شد. کیلومتر 2 ). در نقطه خور جدید، به جای سه دهانه ای که در سال 1945 وجود داشت، دو دهانه رودخانه فعال باقی مانده بود که به خلیج می ریزد. علاوه بر این، در سال 1960 به دلیل احداث طولانی کانال های آبیاری و زهکشی جدید، منطقه ساحلی ایجاد شد. با گسترش و تسلط محصولات زراعی آبی به شدت به سمت زمین های کشاورزی پربازده تغییر کرده است، واقعیتی که منجر به افزایش جمعیت روستایی در مناطق ساحلی نیز شد.
در طول دوره 1960 تا 1986، عمدتاً تصاویر ماهواره ای و عکس های حاصل از سکوهای ماهواره ای و هوایی عمدتاً برای نظارت بر تغییرات ساحلی مورد استفاده قرار گرفتند. در سال 1986، بیرون زدگی دهانه سرریز به ویژه در قسمت شمالی خلیج که بخش بزرگی از زمین ایجاد شده بود، مشخص شد ( شکل 8).ه) فرسایش ناشی از موج در دهانه بستر رودخانه جدید، در بخش مرکزی خلیج، به‌ویژه به دلیل کاهش رسوب‌گذاری بسیار شدید بود، زیرا اکنون مقدار زیادی آب رودخانه اسپرکیوس به همراه رسوبات آن هدایت می‌شود. در قسمت شمالی خلیج از این رو، از دو دهانه رودخانه قبلی، دهانه شمالی کاملاً فرسایش یافته بود و رودخانه اکنون فقط شاخه خروجی قسمت جنوبی را داشت. همزمان در دو مصب قدیمی، در سمت جنوبی خلیج، نشانه‌هایی از کاهش جزئی ناشی از فرآیندهای فرسایش مشاهده می‌شود، اما تصویر کلی نشان می‌دهد که در سال‌های آینده احتمالاً افزایش بیشتری وجود خواهد داشت. عقب نشینی به همین ترتیب، تشدید بیشتر کشت ها (صیفی جات) وجود دارد.
برای پایش وضعیت ساحلی سال 1997، از مجموعه داده بسیار دقیق نقشه‌های ارتوفتو استفاده شد. تغییرات جزئی در خط ساحلی، از سال 1986 تا 1997، در رابطه با تعریض سرریز، افزایش کم سطح دهانه رودخانه و یک فرسایش جزئی عمدتاً در طرفین مصب بستر جدید مشاهده شد ( شکل 8 f). برای توصیف منطقه ساحلی مربوط به دوره های 1997 تا 2007 و 2020، به ترتیب از نقشه های ارتوفوتو و تصاویر Sentinel-2 استفاده شده است. در بازه زمانی 1997 تا 2007، چندین ساخت و ساز با اندازه و اهمیت قابل توجهی رخ داد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر منطقه ساحلی تأثیر گذاشت ( شکل 8).ز). به طور مشخص تر، بزرگراه ملی جدید، در بخشی از آگیوس کنستانتینوس تا استایلیس، ساخته شد [ 43 ] و در همان زمان، خط راه آهن مدرن جدید با جهتی تقریباً موازی با بزرگراه تشکیل شد و از بخش ساحلی و منطقه دلتا علاوه بر این، در تلاش برای پشتیبانی از این آثار، چندین پلکان زهکشی ایجاد یا بهبود یافت. مهمترین آنها تشکیل توزیع کننده مصنوعی جدید در کنار روستای کوما بود ( شکل 8h). طراحی این توزیع کننده به منظور تقسیم جریان آب در درجه اول به سرریز و کمتر به بستر رودخانه جدید (تامین اکولوژیکی) و کاهش شدید سرعت آب رودخانه برای کاهش پدیده سیل بوده که می تواند هم برای بزرگراه جدید و هم راه آهن را با مشکل مواجه کند. ساخت و سازها و همچنین به روستاهای مجاور منطقه ساحلی (آنتیلی، مسکوچوری، کومه و غیره) [ 109 ]. در نتیجه، این توزیع کننده جدید به شدت رسوبات را در منطقه دلتای رودخانه قطع می کند، زیرا بیشتر مقادیر آنها را در خود نگه می دارد.
این شرایط، همراه با این واقعیت که خروجی‌های رودخانه اسپرکیوس (بستر و سرریز رودخانه جدید) به بخش‌های عمیق‌تر خلیج مالیاکوس رسیده است، کاهش بارندگی جوی ناشی از تغییرات آب و هوایی که توسط Psomiadis [ 43 ] ارائه شد، و همچنین افزایش نیاز آبیاری و آب شیرین (به دلیل تشدید کشت ها، افزایش محصولات پرآب تابستانه و افزایش جمعیت، فعالیت های گردشگری و صنعتی) [ 43 ، 110 ] منجر به کاهش قابل توجه آب شده است. و مقدار رسوبات به سمت ناحیه دلتا [ 111 , 112 , 113، 114 ]. در نتیجه، در طول دوره 1997 تا 2007، تنها چند تغییر ناچیز در خط ساحلی مشاهده شد که مربوط به افزایش بسیار کمی از خط ساحلی در سرریز و منطقه خروجی جدید بستر رودخانه بود. از سوی دیگر، در بازه زمانی 2007 تا 2020، تثبیت قابل توجهی در خط ساحلی مشاهده شد که در عین حال تمایل به عقب‌نشینی خط ساحلی در سال‌های آینده را نشان داد.

4.5. نرخ تغییرات ساحلی و نتایج تحلیل کیفی از 4500 قبل از میلاد تا 1805

همانطور که قبلاً ذکر شد در مورد تغییرات و ارزیابی نرخ تغییر برای دوره اول (4500 قبل از میلاد تا 1805) به دلیل نامشخص بودن داده های تاریخی موجود، تنها از روش CCA استفاده شد. نواحی برافزایش و فرسایش رخ داده در بین هر جفت زمانی موقعیت خط ساحلی که مربوط به دو نقطه زمانی متفاوت و متوالی است، ارزیابی شد و نتایج محاسباتی تغییرات خط ساحلی در جدول 2 ارائه شده است.
در دوره 4500 تا 480 قبل از میلاد و 1805، برافزایش به ترتیب مساحت 43.93 کیلومتر مربع و 69.72 کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد ( جدول 2 ؛ شکل 9 a,b)، اما نرخ تغییر بسیار کم به نظر می‌رسد و در طول دوره کمی بیشتر است. دومین جفت خط ساحلی، از 480 قبل از میلاد تا 1805 (1.23). این مناطق برافزایش عظیم با این واقعیت توضیح داده می شود که تکامل حوضه احتمالاً در اولین مراحل توسعه خود بوده است، و فرآیندهای فرسایشی و رسوبی، بدون هیچ گونه مزاحمتی از فعالیت های انسانی، بسیار زیاد بوده است ( شکل 10 a-c).

4.6. نرخ تغییرات ساحلی و نتایج تحلیل کمی-کیفی از 1852 تا 2020

همانطور که قبلاً در بخش روش شناسی ذکر شد، رویکرد تغییرات خط ساحلی در بازه زمانی 1852 تا 2020 بر اساس نقشه های دارای سیستم مختصات، عکس های هوایی و تصاویر ماهواره ای است که امکان ارزیابی کمی، به جز کیفی، را فراهم می کند. تغییرات خط ساحلی و همچنین محاسبه نرخ تغییرات. بنابراین، از هر دو روش CCA و CSA استفاده شد.
نتایج روش CCA ( جدول 2 )، حاکی از تغییر مداوم ناحیه ساحلی و خط ساحلی در بخش‌های مختلف دلتا است. این تغییرات عمدتاً به پدیده‌های طبیعی (چند رویداد سیل و زلزله شدید 1894) و کمتر به مداخلات انسانی (ساخت سرریز) و تغییر متناظر خروجی رودخانه در طول این سال‌ها مربوط می‌شد که نشان دهنده افزایش کلی دلتا با تغییر بود. مقادیر نرخ از 1.1 تا 2.79 متغیر است. بنابراین، افزایش بیشتر دلتا در دوره های 1852-1908 و 1960-1986 (3.86 و 3.20 کیلومتر مربع) ظاهر شد .به ترتیب) جایی که رودخانه از جنوب به بخش میانی خلیج تغییر کرد (1894)، و سرریز جدید شروع به آوردن مقادیر بیشتری آب و رسوبات به بخش شمالی خلیج کرد (1958؛ شکل 10 d-j) .
تا آنجا که به نتایج رویکرد CSA مربوط می شود، پویایی خطوط ساحلی، در طول دوره مطالعه دوم، با استفاده از روش های LRR و EPR محاسبه شد. خط ساحلی سال 1852 به عنوان خط پایه مورد استفاده قرار گرفت و فواصل تصادفی را برای ترانسکت ها تعیین کرد که تقاطع نداشته باشند، به دلیل شکل بسیار پیچیده خطوط ساحلی. DSAS ترانسکت هایی را در امتداد خط ساحلی منطقه مورد مطالعه ایجاد کرد که به موازات روش های آماری LRR و EPR به صورت عمود بر ثبت خط مبنا قرار گرفتند. نتایج ارائه شده در شکل 11 نرخ کلی تغییر خط ساحلی محاسبه شده از تجزیه و تحلیل آنها را نشان می دهد. مقادیر مثبت نشان دهنده افزایش خط ساحلی است، در حالی که مقادیر منفی مربوط به فرسایش ساحلی است.
روش LRR 45 ترانسکت ارائه کرد ( شکل 11 الف) که روند افزایشی خط ساحلی را نشان می دهد، که حداکثر 38.4 متر در سال را نشان می دهد که عمدتاً در بخش مرکزی و شمالی خلیج قرار دارد، در حالی که روندهای فرسایشی عمدتاً در قسمت جنوبی ظاهر می شوند. ، دارای حداکثر مقدار -5.7 متر در سال. میانگین نرخ روش LRR 1.22 متر در سال بود. اجرای روش EPR 44 ترانسکت ارائه کرد ( شکل 11 ب)، که حداکثر افزایش را در 35.5 متر در سال در بخش مرکزی و شمالی خلیج و کاهش را با بالاترین 6.7- متر در سال مشخص کرد، در حالی که میانگین نرخ 1.41 متر در سال بود.
این دو روش نتایج مشابهی را برای دوره کمی دوم نشان دادند که برافزایش کلی منطقه را نشان داد. روش LRR احتمالاً به دلیل حساسیت آن به اثرات پرت، میانگین‌های کمتری را ارائه می‌کند. به طور کلی، LRR تمایل دارد که نرخ تغییر را نسبت به سایر آمارها، مانند EPR، دست کم بگیرد، همانطور که توسط Salghuna و Bharathvaj [ 73 ، 115 ] اشاره شد.

5. نتیجه گیری ها

منطقه ساحلی رودخانه Sperchios در طول زمان به دلیل نوسانات سطح دریا، فعالیت های زمین ساختی، نرخ بالای رسوب گذاری، ژئومورفولوژی محلی و مداخلات گسترده انسانی دستخوش تغییرات زیادی شده است. تغییرات بلندمدت مربوط به افزایش سطح دریا، رسوب‌گذاری و حرکت‌های تکتونیکی است، در حالی که تغییرات کوتاه‌مدت عمدتاً مربوط به فعالیت‌های انسانی است.
دو روش مورد استفاده برای محاسبه نرخ تغییر، CCA و CSA، نتایج مشابهی را در مورد نرخ تغییر و توزیع مکانی – زمانی تغییرات ارائه کردند. رویکردهای آماری LRR و EPR از نرم افزار DSAS نتایج مشابهی را نشان دادند.
مساحت دشت دلتایی بین 4500 سال قبل از میلاد تا 2020 پس از میلاد به میزان 135 کیلومتر مربع افزایش یافته است که مربوط به میانگین رشد سالانه 0.02 کیلومتر مربع است ./سال مهم ترین نرخ تغییر خط ساحلی بین سال های 1805-1852، 1852-1908 و 1960-1984، به ویژه در بخش مرکزی و جنوبی خلیج، ثبت شد. در طول سه دهه گذشته، خط ساحلی نسبتاً پایدار باقی مانده است، که نشان دهنده یک پسرفت جزئی در دهه گذشته است. مداخلات مهندسی در پهنه ساحلی و همچنین کاهش میزان بارندگی و افزایش نیاز آبیاری و آب شیرین (به دلیل گسترش محصولات پرمصرف آب، رشد جمعیت، افزایش گردشگری و فعالیت‌های صنعتی) کمک کرده است. به طور قابل توجهی به تعادل برافزایش / فرسایش در ناحیه دلتایی. کاهش قابل توجه دبی آب و در نتیجه رسوب رسوبات در نواحی ساحلی به میزان قابل توجهی کاهش یافته است و همراه با متراکم شدن رسوبات در مناطق کم عمق،
صرف نظر از نتایج ارائه شده و پارامترهای تحلیل شده، حیاتی ترین جنبه های مطالعه تغییرات ساحلی در دسترس بودن و پردازش مناسب داده های مکانی است. دسترسی به انبوهی از تصاویر سنجش از دور از نیمه دوم قرن گذشته و ویژگی‌های قدرتمند GIS، که امکان مقایسه دقیق لایه‌های جغرافیایی مرجع جغرافیایی را فراهم می‌کند، زمینه استثنایی را برای مطالعات تشخیص تغییرات مکانی و زمانی فراهم می‌کند. داده‌های نوری و راداری سنجش از دور و محصولات پردازشی آن‌ها، مانند شاخص‌های طیفی، ابزارهای منحصربه‌فردی را در نظارت و مدیریت مناطق ساحلی ارائه می‌دهند.
در نهایت، تغییرات عمده در پیکربندی منطقه خط ساحلی سایت مورد مطالعه در دهه‌های اخیر، در درجه اول با فعالیت‌های انسانی مرتبط بوده و منجر به تثبیت و پسرفت موقعیت خط ساحلی می‌شود. بر اساس پیش‌بینی پنجمین گزارش ارزیابی هیئت بین‌دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) این واقعیت همراه با افزایش سطح آب دریاها به دلیل تغییرات اقلیمی، بین 0.4 متر و 0.63 متر در سال 2100، می‌تواند تهدیدهای قابل توجهی را برای کره زمین استنتاج کند. منطقه ساحلی، جوامع محلی، زیرساخت ها و تعادل اکوسیستم های ساحلی. بنابراین، پایش تحولات ساحلی به سیاستگذاران و ذینفعان کمک خواهد کرد تا اقدامات لازم را برای حفاظت از منطقه غیرقابل برآورد ساحلی انجام دهند.

منابع مالی

این تحقیق هیچ بودجه خارجی دریافت نکرد.

بیانیه هیئت بررسی نهادی

قابل اجرا نیست.

بیانیه رضایت آگاهانه

قابل اجرا نیست.

بیانیه در دسترس بودن داده ها

اشتراک داده برای این مقاله قابل اجرا نیست.

تضاد علاقه

نویسنده اعلام کرد هیچ تضادی در منافع نیست.

منابع

  1. جیانگ، دی. هائو، ام. Fu, J. نظارت بر محیط ساحلی با استفاده از تکنیک های سنجش از دور و GIS. در مطالعات کاربردی محیط های ساحلی و دریایی ; InTech: وین، اتریش، 2016. [ Google Scholar ]
  2. Cracknell، AP تکنیک های سنجش از دور در مصب ها و مناطق ساحلی – به روز رسانی. بین المللی J. Remote Sens. 1999 ، 20 ، 485-496. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  3. اولپیدو، ن. پولوس، SE; Vassilopoulos، A. Paros Island (Cyclades، دریای اژه) منطقه ساحلی: فرآیندها و پویایی های طبیعی. در فن آوری های زمین فضایی ساحلی و دریایی ; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، 2010; جلد 13، ص 285–296. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  4. مرفای، MA; آل محمد، ح. دی، س. سوزانتو، بی. کینگ، L. نقشه‌برداری پویا و خط ساحلی ساحلی: تجزیه و تحلیل داده‌های فضایی چند منبعی در سمارانگ اندونزی. محیط زیست نظارت کنید. ارزیابی کنید. 2008 ، 142 ، 297-308. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  5. کوروش نیا، ع. آلشیخ، ع.ا. سلطانپور، م. خیرخواه زرکش، MM نقشه برداری تغییر خط ساحلی با استفاده از سنجش از دور و مطالعه موردی GIS: استان بوشهر. بین المللی J. Remote Sens. Appl. 2013 ، 3 ، 102-107. [ Google Scholar ]
  6. ترنر، RK; سوبک، س. آجر، فشارهای WN، روندها و اثرات در مناطق ساحلی: تعاملات بین سیستم های اجتماعی-اقتصادی و طبیعی محیط زیست مدیریت 1996 ، 20 ، 159-173. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  7. میلز، جی پی. باکلی، اس جی; میچل، اچ ال. کلارک، پی جی؛ ادواردز، SJ یک تکنیک ادغام داده های ژئوماتیک برای نظارت بر تغییرات ساحلی. گشت و گذار در زمین. روند. Landf. 2005 ، 30 ، 651-664. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  8. Doukakis, E. ارزیابی روش های نرخ تغییر خط ساحلی با استفاده از پیش بینی و پیش بینی. در مجموعه مقالات دومین کنفرانس بین المللی تحقیقات و ارزیابی زیست محیطی، بخارست، رومانی، 5 تا 8 اکتبر 2006. دانشگاه بخارست، مرکز تحقیقات محیطی و مطالعات اثرات: بخارست، رومانی، 2006; ص 196-207. [ Google Scholar ]
  9. درویش، ک. اسمیت، SE; تراب، م. منصف، ح. Hussein, O. تغییرات ژئومورفولوژیکی در امتداد خط ساحلی دلتای نیل بین سال‌های 1945 و 2015 با استفاده از سنجش از دور ماهواره‌ای و GIS شناسایی شد. جی. ساحل. Res. 2017 ، 33 ، 786-794. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  10. پولوس، SE; کالینز، مگابایت؛ رسوب دهی شاو، HF، از جمله الگوهای رسوب مواد معدنی رس، مرتبط با رودخانه های کوهستانی کوچک و فروافتادگی های دریایی کم عمق یونان (جنوب آلپ اروپا). جی. ساحل. Res. 1996 ، 12 ، 940-952. [ Google Scholar ]
  11. دیویس، RA تکامل لندفرم های ساحلی. در رساله ژئومورفولوژی ; Elsevier Inc.: آمستردام، هلند، 2013; جلد 10، ص 417–448. ISBN 9780080885223. [ Google Scholar ]
  12. Stǎnicǎ، A.; Panin، N. تکامل حال حاضر و پیش بینی های آینده برای منطقه ساحلی دلتایی بین Sulina و Sf. دهانه رودخانه Gheorghe Danube (رومانی). ژئومورفولوژی 2009 ، 107 ، 41-46. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  13. جابالوی سانچز، آ. لوبو، اف جی. آزور، ا. مارتین-روزالز، دبلیو. پرز-پنا، JV; بارسناس، پی. ماسیاس، جی. فرناندز-سالاس، LM; Vázquez-Vílchez، M. شش هزار سال تکامل خط ساحلی در سیستم دلتایی گوادالفئو (شبه جزیره ایبری جنوبی). ژئومورفولوژی 2014 ، 206 ، 374-391. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  14. بلانکو-چائو، آر. کاستا کازیس، ام. Cajade-Pascual، D.; گومز-ری، G. عقب نشینی و رسوب گذاری ساحلی در طول 3000 سال گذشته. سواحل اقیانوس اطلس شمال غربی اسپانیا. J. Mar. Sci. مهندس 2019 ، 7 ، 331. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  15. غربیا، ر. Hassanien، AE; الباز، ق. الهوسنی، م. Gunasekaran، M. رویکرد ادغام تصویر چند طیفی و پانکروماتیک با استفاده از تبدیل موجک ثابت و بهینه‌سازی گرده‌افشانی گل ازدحام برای کاربردهای سنجش از دور. آینده. ژنر. محاسبه کنید. سیستم 2018 ، 88 ، 501-511. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  16. آکوینو دا سیلوا، AG; استاتگر، ک. ویتال، اچ. Schwarzer، K. تغییر خط ساحلی و دینامیک رسوبات معلق فراساحلی در دلتای در حال توسعه طبیعی (دلتای پارنایبا، شمال شرقی برزیل). مارس جئول. 2019 ، 410 ، 1-15. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  17. پولوس، SE; تغییرات خط ساحلی Chronis، GT در رابطه با حمل و نقل رسوب در ساحل و تأثیر انسانی، در امتداد خط ساحلی کاتو آچایا (پلوپونز شمال غربی، یونان). مدیتر. مارس Sci. 2001 ، 2 ، 5-13. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  18. نوردستروم، سواحل توسعه یافته KF. در رساله ژئومورفولوژی ; Elsevier Inc.: آمستردام، هلند، 2013; جلد 10، ص 392–416. ISBN 9780080885223. [ Google Scholar ]
  19. دینامیک توزیع هود، WG دلتا در دلتای رودخانه اسکاگیت (واشنگتن، ایالات متحده): گسترش، آزمایش و بکارگیری نظریه حذف در یک سیستم جزر و مدی. ژئومورفولوژی 2010 ، 123 ، 154-164. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  20. سیویتسکی، JPM؛ Saito, Y. مورفودینامیک دلتاها تحت تأثیر انسان. گلوب. سیاره. چانگ. 2007 ، 57 ، 261-282. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  21. براون، اس. نیکولز، فرونشست RJ و تأثیرات انسانی در دلتاهای بزرگ: مورد گنگ-برهماپوترا-مگنا. علمی کل محیط. 2015 ، 527-528 ، 362-374. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  22. فورد، ام. تغییرات خط ساحلی تفسیر شده از عکس های هوایی چند زمانی و تصاویر ماهواره ای با وضوح بالا: Wotje Atoll، جزایر مارشال. سنسور از راه دور محیط. 2013 ، 135 ، 130-140. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  23. Niang، AJ نظارت بر تغییرات بلندمدت خط ساحلی در امتداد ینبع، پادشاهی عربستان سعودی با استفاده از تکنیک‌های سنجش از راه دور و GIS. جی طیبه. دانشگاه علمی 2020 ، 14 ، 762-776. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  24. Klemas، V. سنجش از دور هوابرد ویژگی‌ها و فرآیندهای ساحلی: یک مرور کلی. جی. ساحل. Res. 2013 ، 287 ، 239-255. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  25. شوشانی، م. دگانی، ع. تشخیص خط ساحلی با پردازش تصویر دیجیتال عکاسی هوایی. جی. ساحل. Res. 1992 ، 8 ، 29-34. [ Google Scholar ]
  26. اسمیت، جی ال. Zartllo، GA محاسبه نرخ رکود بلندمدت خط ساحلی با استفاده از تکنیک‌های عکسبرداری هوایی و پروفایل ساحل. جی. ساحل. Res. 1990 ، 6 ، 111-120. [ Google Scholar ]
  27. کانکارا، آر اس؛ سلوان، SC; مارکوز، وی جی. راجان، بی. Arockiaraj, S. برآورد تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت خط ساحلی در امتداد سواحل آندرا پرادش با استفاده از تکنیک های سنجش از دور و GIS. Procedia Eng. 2015 ، 116 ، 855-862. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  28. پسومیادیس، ای. پرچاریدیس، آی. پولوس، اس. استاماتیس، جی. میگیروس، جی. پاولوپولوس، A. داده‌های مشاهده زمین در تغییرات فصلی و بلندمدت خط ساحلی با نظارت بر دلتای رودخانه Sperchios (یونان مرکزی). Z. ژئومورفول خز. تامین 2005 ، 137 ، 159-175. [ Google Scholar ]
  29. افتیمیو، ن. پسومیادیس، ای. Panagos، P. نقشه‌برداری حساسیت آتش‌سوزی و فرسایش خاک با استفاده از داده‌های رصد زمین چند زمانی: مورد آتش‌سوزی کشنده ماتی در شرق آتیکا، یونان. Catena 2020 , 187 , 104320. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  30. آیرونز، جی آر. دوایر، جی ال. برسی، JA ماهواره بعدی لندست: ماموریت تداوم داده لندست. سنسور از راه دور محیط. 2012 ، 122 ، 11-21. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  31. دروش، ام. دل بلو، U. کارلیر، اس. کالین، او. فرناندز، وی. گاسکون، اف. هورش، بی. ایزولا، سی. لابرینتی، پ. مارتیمورت، پی. و همکاران Sentinel-2: ماموریت نوری با وضوح بالا ESA برای خدمات عملیاتی GMES. سنسور از راه دور محیط. 2012 ، 120 ، 25-36. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  32. برگسما، EWJ; Almar, R. پوشش ساحلی ماموریت ESA’ Sentinel 2. Adv. Space Res. 2020 ، 65 ، 2636–2644. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  33. ارزیابی تغییر خط ساحلی Ekercin، S. در سواحل دریای اژه در ترکیه با استفاده از تصاویر لندست چند زمانی. جی. ساحل. Res. 2007 ، 233 ، 691-698. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  34. Choung، YJ; ارزیابی تغییر خط ساحلی جو، ام‌اچ برای انواع مختلف سواحل با استفاده از تصاویر چندزمانی لندست از سواحل شرقی کره جنوبی. سنسور از راه دور Lett. 2016 ، 7 ، 91-100. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  35. ناتاراجان، ال. سیواگنانام، ن. اوشا، تی. چوککالینگام، ال. ساندار، اس. گوراپان، م. روی، PD Shoreline تغییرات طی پنج دهه گذشته و پیش‌بینی‌های سال‌های 2030 و 2040: مطالعه موردی از Cuddalore، سواحل جنوب شرقی هند. علوم زمین به اطلاع رساندن. 2021 ، 14 ، 1315-1325. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  36. اوما، یو. Tateishi، R. یک شاخص آب برای نقشه برداری سریع تغییرات خط ساحلی پنج دریاچه دره ریفت آفریقای شرقی: تجزیه و تحلیل تجربی با استفاده از داده های Landsat TM و ETM +. بین المللی J. Remote Sens. 2006 , 27 , 3153-3181. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  37. پسومیادیس، ای. میگیروس، جی. پرچاریدیس، آی. Poulos، S. تشخیص تغییر کوتاه مدت ناحیه دلتای پایینی اسپرکیوس با استفاده از تصاویر رادار فضایی. گاو نر جئول Soc. یونان 2004 ، 36 ، 919. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  38. پلسکاچفسکی، آ. لهنر، اس. هیگ، تی. Mott، C. هم افزایی و ادغام داده های ماهواره ای رادار با دیافراگم نوری و مصنوعی برای تخمین توپوگرافی زیر آب در مناطق ساحلی. اقیانوس. دین 2011 ، 6 ، 2099-2120. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  39. ناندی، س. قوش، م. کندو، ا. دوتا، دی. باکسی، M. تغییر خط ساحلی و پیش‌بینی آن با استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور و GIS: مطالعه موردی جزیره ساگار، بنگال غربی (هند). جی. ساحل. حفظ کنید. 2016 ، 20 ، 61-80. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  40. رودریگز، آی. مونتویا، آی. سانچز، ام جی; Carreño، F. سیستم های اطلاعات جغرافیایی به کار گرفته شده در مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی. ژئومورفولوژی 2009 ، 107 ، 100-105. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  41. پتروپولوس، GP; کالیواس، DP; گریفیث، اچ ام. Dimou، PP سنجش از دور و تجزیه و تحلیل GIS برای نقشه برداری تغییرات مکانی-زمانی فرسایش و رسوب دو دلتای رودخانه مدیترانه: مورد رودخانه های Axios و Aliakmonas، یونان. بین المللی J. Appl. Obs زمین. Geoinf. 2015 ، 35 ، 217-228. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  42. کرافت، جی سی. رپ، جی. اسملر، جی. تزیاووس، سی. Kase، EW گذرگاه در ترموپیل، یونان. جی اف آرکائول. 1987 ، 14 ، 181-198. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  43. Psomiadis, E. تحقیقات تغییرات ژئومورفولوژیکی و محیطی در حوضه رودخانه Sperchios با استفاده از فناوری های جدید. Ph.D. پایان نامه، دانشگاه کشاورزی آتن، آتن، یونان، 2010. (به زبان یونانی). [ Google Scholar ]
  44. زمانی، ع. Maroukian, H. مطالعه مورفولوژیکی دلتای قدیمی رودخانه Sperchios. در مجموعه مقالات ششمین کولوکیوم زمین شناسی منطقه اژه ; آتن، یونان، کالرگیس، جی.، ویرایش. موسسه تحقیقات زمین شناسی و معدن: آتن، یونان، 1977; ص 261-282. [ Google Scholar ]
  45. شتی، ا. Jayappa، KS; میترا، دی. تجزیه و تحلیل تغییر خط ساحلی سواحل مانگالور و تجزیه و تحلیل مورفومتریک تف‌های netravathi-gurupur و mulky-pavanje. آکوات. Procedia 2015 ، 4 ، 182-189. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  46. Karastathis، VK; گاناس، ا. مکریس، جی. پاپولیا، جی. دفنیس، پ. گرولیماتو، ای. دراکاتوس، جی. کاربرد تکنیک‌های لرزه‌ای کم عمق در مطالعه گسل‌های فعال: گسل عادی آتالانتی، یونان مرکزی. J. Appl. ژئوفیز. 2007 ، 62 ، 215-233. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  47. گاناس، ا. رابرتز، GP; Memou، T. مرزهای بخش، پارگی های 1894 و الگوهای کرنش در امتداد گسل آتالانتی، یونان مرکزی. جی. جئودین. 1998 ، 26 ، 461-486. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  48. پسومیادیس، ای. چاریزوپولوس، ن. سولیس، KX; Efthimiou، N. بررسی همبستگی ویژگی های تکتونیکی و مورفومتریک با پاسخ هیدرولوژیکی در یک حوضه رودخانه یونانی با استفاده از مشاهده زمین و تکنیک های تجزیه و تحلیل جغرافیایی. Geosciences 2020 , 10 , 377. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  49. ماریولاکوس، I. اندیشه ها و دیدگاه ها در مورد مسائل خاصی از زمین شناسی و زمین ساختی پلوپونز. آن جئول به جهنم پرداخت. 1976 ، 27 ، 215-313. [ Google Scholar ]
  50. مروکیان، ح. Lagios، E. جنبش های نئوتکتونیکی در حوضه رودخانه Sperkhios، یونان مرکزی. Z. Für Geomorphologie. تامین 1987 ، 63 ، 133-140. [ Google Scholar ]
  51. Therianos، AD توزیع جغرافیایی منابع آب رودخانه در یونان (به یونانی). گاو نر جئول Soc. یونان 1974 ، 11 ، 28-58. [ Google Scholar ]
  52. پولوس، اس. لئونتاریس، اس. کالینز، MB تحقیقات کانی شناسی رسوب شناسی و خاک رس در خلیج Maliakos، یونان شرقی. بول. جئوفیس. Teor. Appl. 1997 ، 38 ، 267-279. [ Google Scholar ]
  53. ماریولاکوس، آی. بانتکاس، جی. مارکاتسلیس، ای. پاپاژورگیو، م. بوکووالاس، ا. استاوروپولوس، جی. شبکه موضوعی ملی آموزش محیطی، مسیرهای ژئومحیطی-ژئومیتولوژیکی. در مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس انجمن پانلنیک معلمان برای آموزش محیطی (PEEKPE)، نافپلیو، یونان، 12-14 دسامبر 2008. پ. 14. [ Google Scholar ]
  54. هرودوت تاریخ هرودوت”Hροδότου Aλικαρνησσέος Ιστορίης Aποδέξις”—دنیای هرودوت ; کتاب دبیرستان؛ سازمان انتشارات کتاب درسی: آتن، یونان، 1989. [ Google Scholar ]
  55. استرابون جغرافیای استرابون، ترجمه تحت اللفظی، با یادداشت ها، در سه جلد . جورج بل و پسران: لندن، بریتانیا، 1903. [ Google Scholar ]
  56. فرایوس، آر. چارتای یونان. 1797. در دسترس آنلاین: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Charta_Riga_1797_Sheet_5.pdf/page1-2079px-Chara_of_Riga-_1797_-_Sheet_5.pdf در 1 سپتامبر
  57. داوانلوس، NT; استاوروپولوس، جی پی لامیا – با قلم مسافران (1159-1940) ؛ Oionos: Lamia، یونان، 2005. [ Google Scholar ]
  58. پسومیادیس، ای. سولیس، ک. زوکا، م. Dercas، N. رویکرد هم افزایی سنجش از دور و تکنیک های GIS برای پایش سیل ناگهانی و ارزیابی خسارت در منطقه دشت تسالی، یونان. Water 2019 , 11 , 448. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  59. پسومیادیس، ای. دیاکاکیس، م. Soulis، KX ترکیب SAR و مشاهده نوری زمین با شبیه سازی هیدرولیک برای نقشه برداری سیل و ارزیابی تاثیر. Remote Sens. 2020 , 12 , 3980. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  60. پسومیادیس، ای. سولیس، KX; Efthimiou، N. استفاده از SCS-CN و مشاهده زمین برای ارزیابی مقایسه ای اثر هیدرولوژیکی تغییرات تدریجی و ناگهانی فضایی و زمانی پوشش زمین. Water 2020 , 12 , 1386. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  61. Robinove، CJ محاسبه با مقادیر فیزیکی از داده های دیجیتال Landsat. فتوگرام مهندس Remote Sens. 1982 , 48 , 781-784. [ Google Scholar ]
  62. چاوز، PS یک روش بهبود یافته تفریق شی تاریک برای تصحیح پراکندگی جوی داده های چند طیفی. سنسور از راه دور محیط. 1988 ، 24 ، 459-479. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  63. تصحیح اتمسفر. در دسترس آنلاین: https://www.l3harrisgeospatial.com/docs/atmosphericcorrection.html#Using (در 20 سپتامبر 2021 قابل دسترسی است).
  64. جانگیر، ب. ساتیانارایانا، ANV؛ سواتی، اس. جایارام، سی. Chowdary، VM; Dadhwal، VK ترسیم تغییرات مکانی-زمانی خط ساحلی و ویژگی‌های ژئومورفولوژیکی سواحل اودیشا هند با استفاده از تکنیک‌های سنجش از دور و GIS. نات. خطرات 2016 ، 82 ، 1437-1455. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  65. Xu، H. اصلاح شاخص آب تفاوت نرمال شده (NDWI) برای تقویت ویژگی های آب باز در تصاویر سنجش از راه دور. بین المللی J. Remote Sens. 2006 ، 27 ، 3025-3033. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  66. McFeeters، SK استفاده از شاخص تفاوت عادی آب (NDWI) در ترسیم ویژگی‌های آب آزاد. بین المللی J. Remote Sens. 1996 ، 17 ، 1425-1432. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  67. Lacaux، JP; توره، YM; ویگنولز، سی. Ndione، JA; Lafaye, M. طبقه‌بندی حوضچه‌ها از سنجش از دور با وضوح بالا: کاربرد در اپیدمی‌های تب دره ریفت در سنگال. سنسور از راه دور محیط. 2007 ، 106 ، 66-74. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  68. Psomiadis، E. نقشه برداری منطقه سیل فلش با استفاده از داده های رادار SENTINEL-1. در منابع زمین و کاربردهای سنجش از دور محیطی/GIS VII ; SPIE: بلینگهام، WA، ایالات متحده آمریکا، 2016; جلد 10005، ص. 100051G. [ Google Scholar ]
  69. Doukakis، E. توسعه منطقه ساحلی. پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه فنی ملی آتن، آتن، یونان، 2005. (به زبان یونانی). [ Google Scholar ]
  70. سیستم تجزیه و تحلیل خط ساحلی دیجیتال (DSAS) سازمان زمین شناسی ایالات متحده (USGS). در دسترس آنلاین: https://www.usgs.gov/centers/whcmsc/science/digital-shoreline-analysis-system-dsas?qt-science_center_objects=0#qt-science_center_objects (در 7 سپتامبر 2021 قابل دسترسی است).
  71. Thieler، ER; هیملستوس، EA؛ زیچیچی، جی ال. Ergul، A. سیستم تجزیه و تحلیل خط ساحلی دیجیتال (DSAS) نسخه 4.0 – یک برنامه افزودنی ArcGIS برای محاسبه تغییر خط ساحلی . سازمان زمین شناسی ایالات متحده: Reston، VA، ایالات متحده آمریکا، 2009.
  72. عدلا، ر. Dwarakish، GS; Reddy، DV تشخیص خودکار خط ساحلی و تجزیه و تحلیل تشخیص تغییر در netravati-gurpurrivermouth با استفاده از تساوی هیستوگرام و تکنیک‌های آستانه تطبیقی. آکوات. Procedia 2015 ، 4 ، 563-570. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  73. سلغونا، NN; Bharathvaj، SA تجزیه و تحلیل تغییر خط ساحلی برای بخش شمالی ساحل کروماندل. آکوات. Procedia 2015 ، 4 ، 317-324. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  74. منتضافو، ع. مارکوجانی، وی. پاپادوپولوس، آ. پاولیدو، ا. تزیاووس، سی. Dimitriou، E. تأثیر عوامل انسانی و آب و هوایی بر تعامل رودخانه Spercheios و خلیج Maliakos، دریای اژه. در کتاب راهنمای شیمی محیطی ; Springer: برلین/هایدلبرگ، آلمان، 2020. [ Google Scholar ]
  75. Tselika, V. شکل و توسعه سکونتگاه های ماقبل تاریخ در یونان: برنامه ریزی فضایی و الگوی استقرار. Ph.D. پایان نامه، دانشگاه ارسطو تسالونیکی، تسالونیکی، یونان، 2006. (به یونانی). [ Google Scholar ]
  76. Tziavos، C. رسوب شناسی، بوم شناسی و جغرافیای دیرینه دره Sperchios و Maliakos خلیج، یونان. Ph.D. Thesis, University of Delaware, Newark, DE, USA, 1977. [ Google Scholar ]
  77. کرافت، جی سی. Rapp، RG بازسازی زمین‌شناسی لندفرم‌های ساحلی باستانی در یونان با پیش‌بینی تغییرات ساحلی آینده. مهندس جئول محیط زیست 1988 ، VII ، 1545-1556. [ Google Scholar ]
  78. Leake، WM Travels in Northern Greece ; گیلبرت و ریوینگتون: لندن، بریتانیا، 1835; جلد 2. [ Google Scholar ]
  79. پاوسانیاس شرح یونان، با ترجمه انگلیسی توسط WHS Jones . Litt, D., Ormerod, HA, William, H., Eds. انتشارات دانشگاه هاروارد: لندن، بریتانیا، 1918. [ Google Scholar ]
  80. Lambeck، K. اواخر پلیستوسن و هولوسن تغییر سطح دریا در یونان و جنوب غربی ترکیه: جدایی از مشارکت های eustatic، isostatic و تکتونیکی. ژئوفیز. J. Int. 1995 ، 122 ، 1022-1044. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  81. ماریولاکوس، ID بعد ژئومحیطی اساطیر یونان. گاو نر جئول Soc. یونان 2002 ، 34 ، 2065. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  82. پسومیادیس، ای. چاریزوپولوس، ن. افتیمیو، ن. سولیس، KX; Charalampopoulos، I. مشاهده زمین و تجزیه و تحلیل مبتنی بر GIS برای حساسیت زمین لغزش و ارزیابی خطر. ISPRS Int. J. Geo-Inf. 2020 ، 9 ، 552. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  83. ووالیدیس، ک. سیریدس، جی. پاولوپولوس، ک. پچلیوانیدو، س. تسورلوس، پ. Papakonstantinou، MF بازسازی دیرینه جغرافیایی زمین نبرد در ترموپیل باستان، یونان. در Geodinamica Acta ; گروه تیلور و فرانسیس: آکسفوردشایر، بریتانیا، 2010; جلد 23، ص 241–253. [ Google Scholar ]
  84. دیویس، WM مقالات جغرافیایی ; انتشارات دوور: Mineola، نیویورک، ایالات متحده آمریکا، 1954. [ Google Scholar ]
  85. Gawthorpe، RL; Leeder، MR تکامل تکتونو رسوبی حوضه های کششی فعال. حوضه Res. 2000 ، 12 ، 195-218. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  86. الیت، پی پی. Gawthorpe، RL توسعه زهکشی و تامین رسوب در شکاف ها، نمونه هایی از حوضه Sperchios، یونان مرکزی. J.-Geol. Soc. 1995 ، 152 ، 883-893. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  87. Doukakis، E. شناسایی آسیب پذیری ساحلی به دلیل تغییرات آب و هوایی. J. Mar. Environ. مهندس 2005 ، 8 ، 155-160. [ Google Scholar ]
  88. Wace، AJB; تامسون، MS Prehistoric Thessaly ; انتشارات دانشگاه کمبریج (CUP): کمبریج، بریتانیا، 1912. [ Google Scholar ]
  89. پلاتیس، جی. مونتوریس، ن. لامیا: پژوهش های تاریخی و اجتماعی ، چاپ اول. شهرداری لامیا: لامیا، یونان، 1973. [ Google Scholar ]
  90. کاپنیاس، دی . دره اسپرکیوس در فضا-زمان ; انتشارات استامولیس: آتن، یونان، 1999; ISBN 9789609133807. [ Google Scholar ]
  91. اراتوستن و رمز و راز استادها – طول یک استاد چقدر است؟ | انجمن ریاضی آمریکا در دسترس آنلاین: https://www.maa.org/press/periodicals/convergence/eratosthenes-and-the-mystery-of-the-stades-how-long-is-a-stade (در 16 سپتامبر 2021 قابل دسترسی است).
  92. لیدل، HG; Scott, R. A Greek-English Lexicon, στάδιον. در دسترس به صورت آنلاین: http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus:text:1999.04.0057:entry=sta/dion (در 16 سپتامبر 2021 قابل دسترسی است).
  93. داکورونیا، اف آشیل در دره اسپرکیوس. باستان شناسی 1990 ، 34 ، 40-43. [ Google Scholar ]
  94. پانتازیس، پ. نبرد اسپرکیوس بین نیروهای بیزانسی و بلغاری 997 م. در مجموعه مقالات سومین کنفرانس تاریخ فتیوس (تاریخ-باستان شناسی-فولکلور)، لامیا، یونان، 3–6 ژوئن 2007. [ Google Scholar ]
  95. Candelli، G. “Macedonia Epiro Livadia Albania et Ianna”. نقشه مناطق مقدونیه، اپیروس، لیوادیا، آلبانی و یوانینا. حکاکی مسی سیاه و سفید با رنگ آمیزی، Giacomo Cantelli da Vignola، Gio. جاکومو دی روسی، Fran.us Donia، رم. 1684. در دسترس آنلاین: https://www.nhmuseum.gr/en/departments/into-the-museum-s-collection/item/9546-macedoniaepirolivadiaalbaniaetiannamapoftheregionsofmacedo (دسترسی در 20 سپتامبر 2021).
  96. Lucas, P. Voyage du Sieur Paul Lucas, Fait par Ordre du Roi dans la Grece, l’Asie…—Paul Lucas—Βιβλία Google. در دسترس به صورت آنلاین: https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=YRo-AAAAcAAJ&oi=fnd&pg=PP33&ots=X7CbWz13OO&sig=JE0Iy4bdFCsp3o43mnSgBU5kRoQ&redir_escAAcAAJ&oi=fnd&pg=PP33&ots=X7CbWz13OO&sig=JE0Iy4bdFCsp3o43mnSgBU5kRoQ&redir_escAAcAAJ&22 سپتامبر&00f=September.
  97. Vortselas، J. Fthiotis، به جنوب کوه Othrys، شکوفایی اخبار تاریخی و جغرافیایی از کهن ترین دوران تا امروز ، ویرایش دوم. انتشارات پاپاسپیرو: آتن، یونان، 1907. [ Google Scholar ]
  98. Pococke, R. شرحی از شرق و برخی کشورهای دیگر-ریچارد پوکوک-Βιβλία Google. موجود در دسترس آنلاین: https://books.google.gr/books؟hl=el&lr=&id=aiadpfvzh9gc&oi=fnd&pg=pp23&ots=x4ddwcdazo&sig=fkptzdewcdazo&sig=fkptzdeot2bmbsrug0lhhntui7a&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false (دسترسی به 20 سپتامبر 2021).
  99. پاپازاچوس، ق.م. Papazachou, CC زمین لرزه های یونان ; انتشارات زیتی: سالونیک، یونان، 1989. [ Google Scholar ]
  100. وزارت محیط زیست و نیرو. آرشیو سیل. در دسترس آنلاین: https://ypen.gov.gr/perivallon/ydatikoi-poroi/plimmyres/ (در 4 ژانویه 2022 قابل دسترسی است).
  101. سیگالوس، جی. Alexouli-Livaditi، A. بررسی تکامل یک خط ساحلی در طول پیش‌بینی زمانی کاربردهای آینده. قضیه خلیج مالیاکوس. گاو نر جئول Soc. یونان 2006 ، XXXIX ، 162-173. [ Google Scholar ]
  102. هاموند، NGL جغرافیای یونان – آلفرد فیلیپسون: Die griechischen Landschaften. گروه I، Teil 1: Thessalien und die Spercheios-Senke. صص 308: 4 نقشه. Frankfurt-am-Main: Klostermann, 1950. Paper, DM. 20. Classical Rev. 1951 , 1 , 221-223. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  103. منتضافو، ع. واگنر، اس. Dimitriou، E. روندهای تاریخی و تغییرات طولانی مدت اجزای چرخه هیدرولوژیکی در حوضه رودخانه مدیترانه. علمی کل محیط. 2018 ، 636 ، 558-568. [ Google Scholar ] [ CrossRef ] [ PubMed ]
  104. پانتوستی، دی. دی مارتینی، نخست وزیر پاپاناستاسیو، دی. پالیووس، ن. لمیل، اف. استاوراکاکیس، جی. خندق دیرینه‌شناسی در سراسر گسل آتالانتی (یونان مرکزی): شواهدی برای اجداد سال 1894. زلزله در دوران قرون وسطی و دوران روم. گاو نر سیسمول. Soc. صبح. 2004 ، 94 ، 531-549. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  105. آلبینی، پ. Pantosti، D. منابع زمین لرزه 20 و 27 آوریل 1894 (Locris، یونان مرکزی) از طریق سوابق همسالان در مورد اثرات ماکروز لرزه. گاو نر سیسمول. Soc. صبح. 2004 ، 94 ، 1305-1326. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  106. گاناس، ا. سوکوس، ای. آگالوس، آ. لئونتاکیاناکوس، جی. پاولیدس، S. Coulomb باعث استرس زمین لرزه در امتداد گسل آتالانتی، یونان مرکزی: دو رویداد M6+ آوریل 1894 و الگوهای تغییر استرس. تکتونوفیزیک 2006 ، 420 ، 357-369. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  107. Ambraseys، NN; جکسون، JA گسلش مرتبط با زمین لرزه های تاریخی و اخیر در منطقه مدیترانه شرقی. ژئوفیز. J. Int. 1998 ، 133 ، 390-406. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  108. زمانی، ع. ماروکیان، ح. رسوب دهی دلتایی رودخانه اسپرکیوس در دوران تاریخی. ان Géologiques می پردازد. هلنیک 1980 ، 30 ، 430-440. [ Google Scholar ]
  109. آراپاکی، E. سازه های حفاظت از سیل در رودخانه Sperchios. در دسترس آنلاین: https://docplayer.gr/47681408-Antipliuuyrika-erga-ston-sperheio-potauo.html (دسترسی در 22 سپتامبر 2021).
  110. منتضافو، ع. وارلاس، جی. دیمیتریو، ای. پاپادوپولوس، آ. پیتارولیس، آی. Katsafados، P. مدل سازی اثرات تغییرات پوشش زمین انسانی به عوامل اصلی آب و هواشناسی در یک حوزه آبخیز منطقه ای، یونان مرکزی. آب و هوا 2019 ، 7 ، 129. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  111. سولیس، KX; پسومیادیس، ای. لوندرا، پی. Skuras، D. یک رویکرد مبتنی بر مدل جدید برای ارزیابی سهم خالص برنامه توسعه روستایی اتحادیه اروپا در کاهش برداشت‌های آب در کشاورزی. پایداری 2020 ، 12 ، 7137. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  112. پچلیوانیدو، س. ووالیدیس، ک. لولی، آر. نسجه، ع. آلباناکیس، ک. پنوس، سی. سیریدس، جی. کاوی، پی. Gawthorpe، R. یک رویکرد چند پروکسی برای بازسازی محیط‌های رسوبی از دلتای Sperchios، یونان. هولوسن 2014 ، 24 ، 1825-1839. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  113. پچلیوانیدو، س. Cowie، PA; هانیسدال، بی. ویتاکر، AC؛ Gawthorpe، RL; پنوس، سی. Riiser، تجزیه و تحلیل منبع به سینک سیستم عامل در یک محیط کششی فعال: فرسایش و رسوب هولوسن در شکاف Sperchios، یونان مرکزی. حوضه Res. 2018 ، 30 ، 522-543. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  114. پسومیادیس، ای. میگیروس، جی. آنتونیو، V. تجزیه و تحلیل کمی ژئومورفولوژیکی منطقه حوضه رودخانه Sperchios (یونان مرکزی) با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی. گاو نر جئول Soc. یونان 2013 ، 47 ، 325. [ Google Scholar ] [ CrossRef ]
  115. دولان، ر. فنستر، ام اس; هولم، اس جی تحلیل زمانی رکود و افزایش خط ساحلی. جی. ساحل. Res. 1991 ، 7 ، 723-744. [ Google Scholar ]
Ijgi 11 00061 g001 550
شکل 1. ( الف ) حوضه رودخانه Sperchios و ویژگی های ژئومورفولوژیکی آن (مستطیل قرمز منطقه مورد مطالعه را نشان می دهد). ( ب ) منطقه مورد مطالعه، که بخش دلتای ساحلی حوضه را به شکلی که امروزه به نظر می رسد، پوشش می دهد.
Ijgi 11 00061 g002 550
شکل 2. ( الف ) بخشی از چارتا ریگا (شماره 2، 1797 پس از میلاد) [ 56 ] که بخش جنوبی مصب رودخانه اسپرکیوس (در قسمت شمالی) و خلیج مالیاکوس را به همراه منطقه ترموپیل نشان می دهد که مسیر باریک را نیز نشان می دهد. که میدان جنگ معروف در 480 قبل از میلاد اتفاق افتاد; ( ب ) عکس ماهواره‌ای طبقه‌بندی‌شده سال 1975 به‌دست‌آمده از پورتال USGS ( https://earthexplorer.usgs.gov/ ، قابل دسترسی در 1 ژانویه 2021)، که مجموعه داده‌ای جدید و قابل‌توجه آزادانه از ربع آخر قرن بیستم است. .
Ijgi 11 00061 g003 550
شکل 3. فلوچارت رویکرد روش شناختی که نوع داده های مکانی به کار رفته در مطالعه حاضر و مراحل پردازش و تحلیل آنها را نشان می دهد.
Ijgi 11 00061 g004 550
شکل 4. تصاویر به دست آمده از داده های EO که آب های کم عمق و سایر ویژگی های ناحیه دلتا را نشان می دهد . و ( ب ) تصویر تمایز زمانی مشتق شده از داده های رادار SAR.PRI.
Ijgi 11 00061 g005 550
شکل 5. توزیع زمانی نقاط زمانی که تجزیه و تحلیل خط ساحلی تغییرات و روندها انجام شد. مجموعه داده ها با در نظر گرفتن داده های تاریخی به دو دوره زمانی 4500 قبل از میلاد تا 1852 و بر اساس داده های مکانی با دقت بالا با سیستم مختصات دقیق از سال 1852 تا 2020 تقسیم شدند.
Ijgi 11 00061 g006 550
شکل 6. موقعیت مکانی اندازه‌گیری‌های عمق کف دریا در خلیج مالیاکوس، که با برچسب‌های قرمز تعداد نمونه و با برچسب‌های سفید عمق را بر حسب متر برای هر نقطه نشان می‌دهد، که می‌توان آن را با ایزوله‌های عمق حاصل از توپوگرافی مقایسه کرد. نقشه ها.
Ijgi 11 00061 g007 550
شکل 7. موقعیت خط ساحلی و توسعه شبکه زهکشی ساحلی در دوره کیفی از 4500 قبل از میلاد تا 1805 ( a ) 4500 قبل از میلاد. ( ب ) 480 ق.م. ( ج ) 1805; و ( د ) ترکیب سه خط ساحلی در این سه نقطه زمانی.
Ijgi 11 00061 g008a 550 Ijgi 11 00061 g008b 550
شکل 8. موقعیت خط ساحلی و توسعه شبکه زهکشی ساحلی در دوره کمی و کیفی دوم که اندازه گیری دقیق تری به دلیل دقت بالا و تجزیه و تحلیل فضایی داده های مکانی موجود ( a ) 1852 انجام شد. ( ب ) 1908; ( ج ) 1945; ( د ) 1960; ( ه ) 1986; ( f ) 1997; ( g ) 2007; و ( h ) 2020.
Ijgi 11 00061 g009 550
شکل 9. نمایش شماتیک محاسبه شده در جدول 2 برای ( الف ) منطقه تغییر برای هر دوره (km2 ) . ( ب ) نرخ تغییر سالانه برای هر دوره.
Ijgi 11 00061 g010a 550 Ijgi 11 00061 g010b 550
شکل 10. نمایش شماتیک تغییرات برافزایش فرسایش با استفاده از جفت خط ساحلی بین دو دوره، هر بار ( a ) 4500-480 قبل از میلاد. ( ب ) 480 قبل از میلاد – 1805; ( ج ) 1805-1852; ( د ) 1852-1908; ( ه ) 1908-1945; ( f ) 1945-1960; ( g ) 9960-1986; ( h ) 1986-1997; ( i ) 1997-2007; و ( j ) 2007-2020.
Ijgi 11 00061 g011 550
شکل 11. اجرای روش تحلیل مقطع (CSA) با استفاده از ترانسکت های عمود بر خط مبنا و اعمال دو رویکرد آماری ( الف ) LRR و ( ب ) EPR.
قیمت طراحی سایت آموزش gis آموزش مقاله نویسی آموزش کسب و کار

مقالات داخلی و بین المللی

ارزیابی تغییرات بلند مدت و کوتاه مدت ساحل با استفاده از داده های مشاهده زمین و تجزیه و تحلیل GIS

مطالب مرتبط ...

39 نظرات

دیدگاهتان را بنویسید