نقش GIS در ایجاد سیستم اطلاعات شهری (UIS)

سیستم اطلاعات شهری (UIS) با قابلیت استفاده به عنوان سیستم پشتیبان تصمیم گیری برای برنامه ریزان و سیاست گذاران بخش مسکن با امکان استفاده از سیستم های اطلاعات مکانی (GIS) به طور عام، به برنامه ریزی مسکن جهت هدفمند سازی برنامه ریزی و مدیریت توسعه شهری می پردازد. به زعم محققان با وجود منابع و مراجع فراوان در عرصه مسکن از یک طرف و GISاز طرف دیگر پژوهش درباره ارتباط این دو عرصه با یکدیگر در جهان بسیار محدود بوده و در ایران هیچ سابقه ای از این نوع مطالعه در دست نمی باشد. مبحث مسکن و برنامه ریزی آن در جوامع مختلف از ابعاد کمی و کیفی مختلفی برخوردار بوده و در بسیاری از جوامع از جمله ایران، این ابعاد توسط کارشناسان از جنبه های متفاوتی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند و با توجه به اهداف، محدودیت ها و امکانات زمانی، مالی و نیروی انسانی و تکنولوژیک، به تفصیل به مسئله مسکن پرداخته شده است. این تحلیل ها با توجه به زمینه ها، خاستگاه ها و اهداف هر جامعه و ایدئولوژی و متدولوژی کارشناسان و دست اندرکاران آن جامعه با یکدیگر تفاوت هایی دارد. اما نقطه مشترک تمام این بررسی ها، تلاش برای تدوین دستیابی به روش هایی برای حل مشکل مسکن و پاسخگویی به نیاز جامعه با توجه به اهداف از پیش تعریف شده است. از طرف دیگر، طی چند دهه گذشته در جهان تلاش هایی نیز در خصوص تدوین سیستم اطلاعات جامع و طبقه بندی و پردازش اطلاعات مکانی صورت پذیرفته است، که حاصل این تلاش ها طراحی سیستم اطلاعات شهری بوده است. سیستم اطلاعات شهری (UIS) می تواند به عنوان سیستم پشتیبان تصمیم گیری برای برنامه ریزان و سیاست گذاران عمل کند. این سیستم اطلاعات متنوعی از جمله تراکم، ویژگی های جمعیتی، توصیفات کالبدی، فعالیت ها، مالکیت و قیمت گذاری را در اختیار گذاشته و امکان آزمون مدل ها و ارائه سناریوهای مختلف را برای شناسایی و درک بهتر روش های دستیابی به اهداف مسکن فراهم می کند. محیط UIS می تواند با ایجاد فضای تحلیل اطلاعات گرافیکی و توصیفی شهری، وسیله و محیطی مناسب را برای تصمیم سازی فراهم کند. با این سیستم، دست اندرکاران فرآیند برنامه ریزی و توسعه شهری امکان درک بهتری از شرایط و امکانات منطقه خود کسب کرده و می توانند وارد حیطه شبیه سازی شده و نوعی محیط مجازی برنامه ریزی شده به دست آورند. همچنین علاوه بر کسب قابلیت درک بصری از محیط، برنامه ریز می تواند با ایجاد تغییر در فیلدهای اطلاعاتی، تغییر بصری را بر روی صفحه تصویر مشاهده کرده و خروجی های مورد نظر خود را بیابد. همچنین در محیط UIS دو یا چند دسته اطلاعات با یکدیگر مقایسه شده و اجرایی بودن یک تصمیم مورد بررسی قرار می گیرد. بنابراین، تحقق پذیری برنامه ها افزایش می یابد.