بیا بوک:بخون ،یادبگیر و اقدام کن ا به دنیای شگفت انگیز کتاب ها خوش آمدید!

مشاهده محصولات
جستجو ...

سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS): از زاویه ای دیگر

سیستم اطلاعات جغرافیایی سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS): از زاویه ای دیگر
مطالعه گسترش شهری با استفاده از GIS و RS

سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS ) یک چارچوب مفهومی است که توانایی جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده های مکانی و جغرافیایی را فراهم می کند. برنامه‌های GIS (یا برنامه‌های GIS) ابزارهای مبتنی بر رایانه هستند که به کاربر اجازه می‌دهند پرس و جوهای تعاملی (جستجوهای تولید شده توسط کاربر) ایجاد کند، داده‌های مکانی و غیر مکانی را ذخیره و ویرایش کند، خروجی‌های اطلاعات مکانی را تجزیه و تحلیل کند و نتایج این عملیات را تجسم کند. با ارائه آنها در قالب نقشه. [1] [2] [3]

مفهوم پایه GIS

علم اطلاعات جغرافیایی (یا GISScience) – مطالعه علمی مفاهیم، ​​برنامه‌ها و سیستم‌های جغرافیایی – معمولاً با GIS شروع می‌شود. [4]

سیستم های اطلاعات جغرافیایی در بسیاری از فناوری ها، فرآیندها، تکنیک ها و روش ها استفاده می شود. آنها عملکردهای مختلف و کاربردهای زیادی را ارائه می دهند که به موارد زیر مربوط می شود: مهندسی، برنامه ریزی، مدیریت، حمل و نقل/تدارکات، بیمه، مخابرات و تجارت. [2] به همین دلیل، GIS و برنامه‌های کاربردی اطلاعات مکان در پایه خدمات مکان‌یابی فعال هستند که بر تحلیل و تجسم جغرافیایی تکیه دارند.

GIS توانایی پیوند دادن اطلاعات نامرتبط قبلی را از طریق استفاده از مکان به عنوان یک “متغیر شاخص کلیدی” فراهم می کند. مکان ها و گستره های یافت شده در فضازمان زمین ، همراه با مختصات X، Y و Z را می توان از طریق تاریخ و زمان رویداد ثبت کرد. نمایش، طول جغرافیایی ( x )، عرض جغرافیایی ( y ) و ارتفاع ( z ). همه ارجاعات زمینی، مکانی-زمانی، مکانی و مرزی باید به یکدیگر و در نهایت به مکان یا وسعت فیزیکی «واقعی» مرتبط باشند. این ویژگی کلیدی GIS راه های جدیدی را برای بررسی و مطالعه علمی باز کرده است.

“سیستم اطلاعات جغرافیایی” توسط راجر تاملینسون در سال 1963 و هنگام انتشار مقاله علمی “یک سیستم اطلاعات جغرافیایی برای برنامه ریزی منطقه ای” ابداع شد. [5] تاملینسون، که به عنوان “پدر GIS” شناخته می‌شود، [6] با کار خود بر روی سیستم اطلاعات جغرافیایی کانادا در سال 1963 ، اولین GIS کامپیوتری را فعال کرد . در نهایت، تاملینسون یک چارچوب برای یک پایگاه داده ایجاد کرد. که قادر به ذخیره و تجزیه و تحلیل حجم زیادی از داده ها بود. پیشرو در توانمندسازی دولت کانادا برای اجرای برنامه ملی مدیریت کاربری اراضی خود. [7] [6]

نسخه شیوع وبا جان اسنو در سال 1855 توسط ای دبلیو گیلبرت (1958) مجموعه‌ای از موارد وبا را در اپیدمی لندن در سال 1854 نشان می‌دهد.

یکی از اولین نمونه های شناخته شده ای که در آن تحلیل فضایی مورد استفاده قرار گرفت ، مربوط به حوزه اپیدمیولوژی بود، “Rapport sur la Marche et les Efates du cholera dans Paris et le Department de la Seine ” (1832). [8] جغرافیدان و نقشه‌بر فرانسوی ، شارل پیکه، چهل و هشت ناحیه وباکرد تا نمایشی بصری برای تعداد مرگ‌ومیرهای ناشی ازنیمه‌تنی ترسیمرا با استفاده ازپاریسدر

در سال 1854، جان اسنو ، اپیدمیولوژیست و پزشک، توانست با استفاده از تجزیه و تحلیل فضایی، منبع شیوع وبا را در لندن تعیین کند. برف با ترسیم نقشه منطقه و همچنین منابع آبی مجاور به محل اقامت هر مصدوم دست یافت. پس از مشخص شدن این نقاط، او توانست منبع آب را در خوشه ای که مسئول شیوع بیماری بود شناسایی کند. این یکی از اولین کاربردهای موفق روش جغرافیایی در تعیین منبع شیوع در اپیدمیولوژی بود. در حالی که عناصر اولیه توپوگرافی و موضوع در کارتوگرافی قبلی وجود داشتنقشه اسنو به دلیل استفاده از روش های نقشه برداری نه تنها برای به تصویر کشیدن، بلکه برای تجزیه و تحلیل گروه هایی از رویدادهای وابسته به جغرافیایی منحصر به فرد بود.

اوایل قرن بیستم شاهد توسعه فتوسینوگرافی بود که به نقشه ها اجازه داد به لایه هایی تقسیم شوند، به عنوان مثال یک لایه برای پوشش گیاهی و لایه دیگر برای آب. این مخصوصاً برای چاپ خطوط استفاده می‌شد – رنگ‌آمیزی آن‌ها کار پر زحمتی بود، اما قرار دادن آن‌ها روی یک لایه جداگانه به این معنی بود که می‌توان بدون لایه‌های دیگر روی آنها کار کرد تا طراحان را گیج کند . این کار در ابتدا روی صفحات شیشه ای تولید شد، اما بعداً روی فیلم پلاستیکی تولید شد.معرفی شد که از جمله مزایای سبک تر بودن، استفاده از فضای ذخیره سازی کمتر و شکنندگی کمتر و موارد دیگر بود. هنگامی که تمام لایه ها به پایان رسید، آنها با استفاده از یک دوربین پردازش بزرگ در یک تصویر واحد ترکیب شدند. هنگامی که چاپ رنگی رسید، ایده لایه ها نیز برای ایجاد صفحات چاپ جداگانه برای هر رنگ استفاده شد. در حالی که استفاده از لایه‌ها به یکی از اصلی‌ترین ویژگی‌های متمایز یک GIS معاصر بسیار بعد تبدیل شد، فرآیند عکاسی که توضیح داده شد به خودی خود یک GIS در نظر گرفته نمی‌شود – زیرا نقشه‌ها صرفاً تصاویری بودند بدون پایگاه داده برای پیوند دادن آنها.

دو پیشرفت اضافی در روزهای اولیه GIS قابل توجه است: انتشارات یان مک‌هارگ ” طراحی با طبیعت” [9] و روش همپوشانی نقشه آن و معرفی یک شبکه خیابانی به سیستم DIME (کدگذاری نقشه مستقل دوگانه) اداره سرشماری ایالات متحده. [10]

توسعه سخت‌افزار رایانه‌ای که توسط تحقیقات تسلیحات هسته‌ای برانگیخته شد، در اوایل دهه 1960 به برنامه‌های «نقشه‌برداری» رایانه‌ای همه‌منظوره منجر شد. [11 1]

اولین GIS عملیاتی واقعی در جهان در سال 1960 توسط دپارتمان فدرال جنگلداری و توسعه روستایی در اتاوا، انتاریو، کانادا توسعه یافت. این سیستم توسط دکتر راجر تاملینسون توسعه داده شد و سیستم اطلاعات جغرافیایی کانادا (CGIS) نام داشت و برای ذخیره، تجزیه و تحلیل و دستکاری داده‌های جمع‌آوری‌شده برای فهرست زمین کانادا – اندازه‌گیری پتانسیل زمین برای مناطق روستایی کانادا استفاده شد. تلاش‌های ارزیابی برای نقشه‌برداری اطلاعات در مورد خاک، کشاورزی، تفریح، حیات وحش، پرندگان آبزی، جنگلداری و کاربری زمین در مقیاس 1:50000. یک عامل طبقه‌بندی رتبه‌بندی نیز اضافه شد تا امکان تجزیه و تحلیل فراهم شود.

CGIS پیشرفتی نسبت به برنامه‌های «نقشه‌برداری رایانه‌ای» بود زیرا قابلیت‌هایی را برای پوشش، اندازه‌گیری و دیجیتالی کردن/اسکن ارائه می‌کرد. این سیستم از یک سیستم مختصات ملی پشتیبانی می کند که قاره را پوشش می دهد، خطوطی که به صورت کمان با توپولوژی جاسازی شده واقعی کدگذاری شده اند و ویژگی ها و اطلاعات محلی را در فایل های جداگانه ذخیره می کند. در نتیجه، تاملینسون به‌عنوان «پدر GIS» شناخته می‌شود، به‌ویژه برای استفاده از پوشش‌ها در ارتقای تحلیل فضایی داده‌های جغرافیایی همگرا. [12]

CGIS تا دهه 1990 دوام آورد و یک پایگاه داده دیجیتالی منابع زمین در کانادا ایجاد کرد. این به عنوان یک سیستم مبتنی بر فریم اصلی برای پشتیبانی از برنامه ریزی و مدیریت منابع فدرال و استانی توسعه داده شد. نقطه قوت آن تجزیه و تحلیل کل قاره مجموعه داده های پیچیده بود. CGIS هرگز به صورت تجاری در دسترس نبود.

در سال 1964، هاوارد تی فیشر آزمایشگاه گرافیک کامپیوتری و تجزیه و تحلیل فضایی را در دانشکده طراحی هاروارد (LCGSA 1965-1991) تشکیل داد، جایی که چندین مفهوم نظری مهم در مدیریت داده های مکانی توسعه یافتند، و تا دهه 1970 توسعه یافتند. توزیع شد. کدها و سیستم‌های نرم‌افزاری مانند SYMAP، GRID، و ODYSSEY – که به عنوان منابعی برای توسعه حرفه‌ای بعدی – برای دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و شرکت‌ها در سراسر جهان عمل می‌کنند. [13]

در اواخر دهه 1970 دو سیستم GIS با مالکیت عمومی (MOSS و GRASS GIS) در حال توسعه بودند، و در اوایل دهه 1980، سیستم‌های بنتلی برای محاسبات M&S (بعد از آن Intergraph) و همچنین پلتفرم‌های CAD، مؤسسه تحقیقات سیستم‌های محیطی (ESRI)، CARIS وارد شدند. (Computer Aided Resource Information System)، MapInfo Corporation و ERDAS (Earth Resource Analysis Data System) به عنوان فروشندگان تجاری نرم افزار GIS ظهور کردند و با موفقیت بسیاری از ویژگی های CGIS از جمله رویکرد نسل اول را در خود جای دادند. رویکرد تولید برای سازماندهی داده های ویژگی در ساختارهای پایگاه داده. [14]

در سال 1986، سیستم نمایش و تحلیل نقشه برداری (MIDAS)، اولین محصول دسکتاپ GIS [15] برای سیستم عامل DOS منتشر شد. در سال 1990 زمانی که به پلتفرم مایکروسافت ویندوز منتقل شد به MapInfo برای ویندوز تغییر نام داد. این فرآیند انتقال GIS از بخش تحقیقات به محیط کسب و کار را آغاز کرد.

در پایان قرن بیستم، توسعه سریع در سیستم‌های مختلف بر روی پلتفرم‌های نسبتا کمی ادغام و استاندارد شده بود و کاربران شروع به کاوش در مشاهده داده‌های GIS در اینترنت کردند، که به فرمت‌های داده و استانداردهای انتقال نیاز داشت. اخیراً تعداد فزاینده‌ای از بسته‌های رایگان و منبع باز GIS بر روی طیف وسیعی از سیستم‌های عامل اجرا می‌شوند و می‌توانند برای انجام وظایف خاص سفارشی شوند. داده های جغرافیایی و برنامه های نقشه برداری به طور فزاینده ای از طریق شبکه جهانی وب در دسترس قرار می گیرند (به فهرست نرم افزار GIS GIS به عنوان یک سرویس مراجعه کنید). [16]

فناوری‌های مدرن GIS از اطلاعات دیجیتالی استفاده می‌کنند که برای آن از روش‌های مختلف تولید داده‌های دیجیتال استفاده می‌شود. رایج‌ترین روش تولید داده دیجیتالی‌سازی است که در آن یک نقشه چاپی یا طرح نظرسنجی با استفاده از یک برنامه CAD و قابلیت‌های ارجاع جغرافیایی به یک رسانه دیجیتال منتقل می‌شود. با در دسترس بودن گسترده تصاویر تصحیح‌شده (از ماهواره‌ها، هواپیماها، هلیکوپترها و پهپادها)، دیجیتال‌سازی هدآپ در حال تبدیل شدن به مسیر اصلی است که از طریق آن داده‌های جغرافیایی استخراج می‌شود. دیجیتالی‌سازی Head-up شامل ردیابی داده‌های جغرافیایی مستقیماً در بالای تصاویر هوایی است، نه روش سنتی ردیابی خطوط جغرافیایی بر روی یک تبلت دیجیتالی جداگانه (رقومی‌سازی سر به پایین). دیجیتال سازی سر به پایین یا دیجیتال سازی دستی از یک قلم مغناطیسی مخصوص یا قلم استفاده می کند که از یک قلم مشابه استفاده می کند. اطلاعات را برای ایجاد یک نقشه دیجیتالی به رایانه می دهد. برخی تبلت ها به جای قلم از ابزاری شبیه به ماوس به نام puck استفاده می کنند.[17] [18] جن دارای یک پنجره کوچک با موهای متقاطع است که ویژگی‌های نقشه دقیق‌تر و دقیق‌تر را امکان‌پذیر می‌کند. اگرچه دیجیتالی کردن سر به بالا بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد، دیجیتالی کردن سر به پایین هنوز برای دیجیتالی کردن نقشه های بی کیفیت مفید است. [18]Geoprocessing یک عملیات GIS است که برای دستکاری داده های مکانی استفاده می شود. یک عملیات ژئوپردازش معمولی یک مجموعه داده ورودی را می گیرد، عملیاتی را روی آن مجموعه داده انجام می دهد و نتیجه عملیات را به عنوان یک مجموعه داده خروجی برمی گرداند. وظایف متداول ژئوپردازش شامل همپوشانی ویژگی های جغرافیایی، انتخاب و تحلیل ویژگی، پردازش توپولوژی، پردازش شطرنجی و تبدیل داده ها است. پردازش جغرافیایی امکان تعریف، مدیریت و تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد استفاده برای تصمیم گیری را فراهم می کند. [19]

اطلاعات از منابع مختلف

GIS از فضای مکانی-زمانی (فضا-زمان) به عنوان متغیر شاخص اصلی برای سایر اطلاعات استفاده می کند. همانطور که یک پایگاه داده رابطه‌ای حاوی متن یا اعداد می‌تواند بسیاری از جداول مختلف را با استفاده از متغیرهای شاخص کلیدی مشترک پیوند دهد، GIS نیز می‌تواند با استفاده از مکان به عنوان متغیر شاخص کلیدی، اطلاعات غیرمرتبط دیگر را به هم مرتبط کند. کلید محدوده در فضا و/یا فضا-زمان است.

هر متغیری که بتواند به صورت مکانی و به طور فزاینده ای نیز زمانی قرار گیرد، می تواند با استفاده از GIS ارجاع داده شود. مکان یا وسعت در فضا-زمان زمین را می توان به عنوان تاریخ/زمان رویداد ثبت کرد و مختصات x، y، و z به ترتیب طول، عرض جغرافیایی و ارتفاع را نشان می دهند. این مختصات GIS ممکن است نشان دهنده سایر سیستم های کمی مرجع زمانی- مکانی باشد (به عنوان مثال، اعداد قاب فیلم، ایستگاه های گیج جریان، نشانگرهای مایل بزرگراه، معیارهای نقشه بردار، آدرس ساختمان، تقاطع جاده ها، ورودی ها، عمق آب اصلی/واحد صدا، POS). یا ترسیم CAD). واحدهای اعمال شده برای داده‌های زمانی-مکانی ثبت‌شده می‌توانند بسیار متفاوت باشند (حتی هنگام استفاده از داده‌های مشابه، پیش‌بینی‌های نقشه را ببینید)، اما همه مکان‌های مکانی-زمانی و ارجاع‌های مرزی مبتنی بر زمین، در حالت ایده‌آل، باید با یکدیگر و در نهایت به یکدیگر مرتبط باشند. مکان یا مرز فیزیکی «واقعی» در فضا-زمان.

تنوع باورنکردنی از داده های گذشته یا آینده در دنیای واقعی و پیش بینی شده را می توان تجزیه و تحلیل، تفسیر و نمایش داد که به اطلاعات مکانی دقیق مربوط می شود. [20] این ویژگی کلیدی GIS راه‌های جدیدی را برای تحقیقات علمی در مورد رفتار و الگوهای اطلاعات دنیای واقعی که قبلاً به طور سیستماتیک مرتبط نبودند، باز کرده است.

عدم قطعیت GIS

دقت GIS به داده های منبع و نحوه کدگذاری آن برای ارجاع به داده ها بستگی دارد. نقشه برداران زمین توانسته اند سطح بالایی از دقت موقعیت را با استفاده از موقعیت های مشتق شده از GPS ارائه دهند. [21] زمین و تصاویر هوایی دیجیتال با وضوح بالا، [22] رایانه های قدرتمند و فناوری های وب در حال تغییر کیفیت، سودمندی و انتظارات GIS برای خدمت به جامعه در کل هستند، اما هنوز منابع دیگری از داده ها وجود دارد که کل نگر هستند. GIS را تحت تأثیر قرار می دهند. . دقتی شبیه به نقشه های کاغذی است، اگرچه ممکن است برای دستیابی به دقت مطلوب استفاده محدودی داشته باشد.

در توسعه پایگاه داده توپوگرافی دیجیتال برای GIS، نقشه‌های توپوگرافی منبع اصلی و عکس‌های هوایی و تصاویر ماهواره‌ای منابع اضافی برای جمع‌آوری داده‌ها و شناسایی ویژگی‌ها هستند که می‌توان آنها را به صورت لایه‌ای در یک فضای مقیاس ترسیم کرد. مقیاس نقشه و نوع نمایش منطقه رندر جغرافیایی یا طرح نقشه جنبه های بسیار مهمی هستند زیرا محتوای اطلاعات عمدتاً به مجموعه مقیاس ها و در نتیجه موقعیت نمایش نقشه بستگی دارد. برای دیجیتالی کردن یک نقشه، نقشه باید در ابعاد نظری کالیبره شود، سپس به فرمت شطرنجی اسکن شود، و به داده های شطرنجی حاصل باید یک بعد نظری داده شود که فرآیند تکنیک ورقه های لاستیکی/تحریف به نام ارجاع جغرافیایی نامیده می شود.

تجزیه و تحلیل کمی نقشه ها مسائل مربوط به دقت را در نظر می گیرد. ابزارهای الکترونیکی و سایر ابزارهای مورد استفاده برای اندازه گیری GIS بسیار دقیق تر از ماشین های معمولی تجزیه و تحلیل نقشه هستند. همه داده‌های جغرافیایی ذاتاً نادرست هستند و این خطاها از طریق عملیات GIS به روش‌هایی گسترش می‌یابند که پیش‌بینی آن دشوار است. [23]

نمایش داده ها

داده‌های GIS اشیاء واقعی (مانند جاده‌ها، کاربری زمین، ارتفاعات، درختان، آبراه‌ها و غیره) را با داده‌های دیجیتالی که ترکیب را تعیین می‌کنند، نشان می‌دهند. اشیاء واقعی را می توان به دو جسم نامشهود تقسیم کرد: اشیاء گسسته (مثلاً یک خانه) و مناطق پیوسته (مانند میزان بارندگی یا ارتفاع). به طور سنتی، دو روش گسترده برای ذخیره داده ها در GIS برای هر دو نوع زمینه نقشه برداری انتزاعی استفاده می شود: تصاویر شطرنجی و بردارها. نقاط، خطوط و چند ضلعی ها داده های برداری از ارجاعات ویژگی مکان نگاشت شده را نشان می دهند.

یک روش ترکیبی جدید برای ذخیره داده ها، شناسایی ابرهای نقطه ای است که نقاط سه بعدی را با اطلاعات RGB در هر نقطه ترکیب می کنند و یک “تصویر رنگی سه بعدی” را برمی گرداند. نقشه‌های موضوعی GIS بیشتر و بیشتر به صورت تصویری توصیفی از آنچه که برای نشان دادن یا به تصویر کشیدن آن‌ها در نظر گرفته‌اند می‌شوند.

برای فهرستی از فرمت‌های فایل GIS محبوب، مانند shapefiles، به فرمت‌های فایل GIS فرمت‌های فایل GIS محبوب مراجعه کنید.

ضبط داده ها

نمونه ای از سخت افزار برای نقشه برداری (GPS و فاصله یاب لیزری) و جمع آوری داده ها (رایانه های ناهموار). روند فعلی برای سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) این است که نقشه برداری دقیق و تجزیه و تحلیل داده ها در حین کار در این زمینه انجام می شود. سخت افزار ویژه (فناوری نقشه میدانی) عمدتاً برای موجودی جنگل، نظارت و نقشه برداری استفاده می شود.

جمع آوری داده ها – وارد کردن اطلاعات به سیستم – برای دست اندرکاران GIS زمان زیادی را صرف می کند. روش‌های مختلفی برای وارد کردن داده‌ها به GIS که در قالب دیجیتال ذخیره می‌شوند، استفاده می‌شود.

داده های موجود چاپ شده بر روی کاغذ یا نقشه های فیلم PET را می توان برای تولید داده های دیجیتالی یا اسکن کرد. یک دیجیتایزر داده های برداری را تولید می کند زیرا یک اپراتور نقاط، خطوط و مرزهای چندضلعی را از یک نقشه ردیابی می کند. اسکن نقشه داده های شطرنجی به دست می دهد که می توانند برای تولید داده های برداری بیشتر پردازش شوند.

داده‌های نظرسنجی از سیستم‌های جمع‌آوری داده‌های دیجیتال را می‌توان با استفاده از تکنیکی به نام هندسه مختصات (COGO) مستقیماً در ابزارهای پیمایشی وارد GIS کرد. همچنین می توان موقعیت ها را از سیستم های موقعیت یابی جهانی مانند سیستم ماهواره ای ناوبری جهانی (GNSS) جمع آوری کرد و سپس به GIS وارد کرد. روند فعلی در جمع‌آوری داده‌ها به کاربران امکان استفاده از رایانه‌های میدانی را با توانایی ویرایش داده‌های زنده با استفاده از اتصالات بی‌سیم یا جلسات ویرایش قطع‌شده، می‌دهد.[24]این امر با در دسترس بودن واحدهای GPS با درجه نقشه برداری کم هزینه با دقت دسی متر بلادرنگ افزایش یافته است. این امر نیاز به ارسال، وارد کردن و به روز رسانی داده ها در دفتر را پس از جمع آوری کار میدانی حذف می کند. این شامل توانایی جمع آوری موقعیت ها با استفاده از فاصله یاب لیزری است. فن‌آوری‌های جدید به کاربران امکان می‌دهد مستقیماً در میدان نقشه‌برداری کنند و همچنین آن‌ها را تحلیل کنند و پروژه‌ها را کارآمدتر و نقشه‌برداری را دقیق‌تر کنند.

داده های سنجش از دور نیز نقش مهمی در جمع آوری داده ها ایفا می کنند و شامل حسگرهایی هستند که به یک پلت فرم متصل هستند. حسگرها شامل دوربین ها، اسکنرهای دیجیتال و لیدار هستند، در حالی که سکوها معمولاً شامل هواپیما و ماهواره هستند. در انگلستان در اواسط دهه 1990، بادبادک‌ها/بالون‌های هیبریدی به نام Helicites پیشگام استفاده از دوربین‌های دیجیتالی فشرده هوابرد به‌عنوان اولین سیستم اطلاعات جغرافیایی هوایی شدند. برای افزودن عکس و اندازه گیری زمین از نرم افزار اندازه گیری هواپیما با دقت 0.4 میلی متر استفاده شد. هلیکوپترها ارزان تر هستند و داده های دقیق تری نسبت به هواپیما جمع آوری می کنند. هلیکوپترها را می‌توان در جاده‌ها، راه‌آهن و شهرهایی که استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین (UAV) ممنوع است، استفاده کرد.

اخیراً جمع آوری داده های هوایی با پهپادها و پهپادهای مینیاتوری قابل دسترس تر شده است. به عنوان مثال، Ariane Scout برای نقشه برداری از یک منطقه 50 هکتاری با فاصله نمونه برداری از زمین 1 اینچ (2.54 سانتی متر) تنها در 12 دقیقه استفاده شد. [25]

اکثر داده های دیجیتال در حال حاضر از تفسیر عکس از عکس های هوایی به دست می آیند. ایستگاه های کاری کپی نرم برای دیجیتالی کردن ویژگی ها به طور مستقیم از جفت های استریو عکس های دیجیتال استفاده می شود. این سیستم‌ها اجازه می‌دهند که داده‌ها در دو و سه بعدی گرفته شوند، با اندازه‌گیری ارتفاع مستقیماً از جفت استریو با استفاده از اصول فتوگرامتری. در حالی که عکس های هوایی آنالوگ باید قبل از ورود به سیستم کپی نرم افزاری اسکن شوند، این مرحله برای دوربین های دیجیتال با کیفیت بالاتر نادیده گرفته می شود.

سنجش از دور ماهواره ای منبع مهم دیگری از داده های مکانی را فراهم می کند. در اینجا ماهواره‌ها از بسته‌های حسگر مختلفی برای اندازه‌گیری بازتاب بخش‌هایی از طیف الکترومغناطیسی یا امواج رادیویی که از یک حسگر فعال مانند رادار ارسال شده‌اند، استفاده می‌کنند. سنجش از دور داده‌های شطرنجی را جمع‌آوری می‌کند که می‌تواند برای شناسایی اشیاء و طبقات مورد علاقه، مانند پوشش زمین، با استفاده از باندهای مختلف پردازش شود.

وب کاوی روش جدیدی برای جمع آوری داده های مکانی است. محققان یک برنامه خزنده وب برای جمع آوری داده های مکانی مورد نیاز از وب می سازند. [26] برای مثال، موقعیت جغرافیایی دقیق یا محله آپارتمان ها را می توان از وب سایت های آنلاین فهرست املاک و مستغلات جمع آوری کرد.

وقتی داده‌ها جمع‌آوری می‌شوند، کاربر باید در نظر بگیرد که آیا داده‌ها باید با دقت نسبی یا با دقت مطلق جمع‌آوری شوند، زیرا این می‌تواند نه تنها بر نحوه تفسیر اطلاعات بلکه بر هزینه جمع‌آوری داده نیز تأثیر بگذارد.

پس از ورود داده ها به GIS، داده ها معمولاً نیاز به ویرایش، تصحیح خطاها یا پردازش بیشتر دارند. برای داده های برداری، قبل از اینکه بتوان از آن برای برخی تحلیل های پیشرفته استفاده کرد، باید «از نظر توپوگرافی صحیح» ساخته شود. به عنوان مثال، در یک شبکه جاده، خطوط باید به گره های یک تقاطع متصل شوند. همچنین خطاهایی مانند undershoot و overshoot نیز باید اصلاح شوند. برای نقشه های اسکن شده، ممکن است نیاز به حذف عیوب در نقشه منبع از شطرنجی به دست آمده باشد. به عنوان مثال، یک تکه خاک می تواند دو خط را که نباید به هم وصل شوند، متصل کند.

ترجمه شطرنجی به برداری

بازسازی داده ها می تواند توسط GIS برای تبدیل داده ها به فرمت های مختلف انجام شود. به عنوان مثال، یک GIS می تواند برای تبدیل نقشه تصویر ماهواره ای به یک ساختار برداری برای ایجاد خطوط در اطراف همه سلول ها با طبقه بندی یکسان استفاده شود، در حالی که روابط فضایی سلول را تعیین می کند، به عنوان مثال مجاورت یا گنجاندن.

پردازش داده های پیشرفته تر می تواند با پردازش تصویر اتفاق بیفتد، تکنیکی که در اواخر دهه 1960 توسط ناسا و بخش خصوصی توسعه یافت، که افزایش کنتراست، ارائه رنگ کاذب، و بسیاری از تکنیک های دیگر، از جمله استفاده از تبدیل فوریه دو بعدی را فراهم می کند. از آنجایی که داده های دیجیتال به روش های مختلف جمع آوری و ذخیره می شوند، ممکن است این دو منبع داده کاملاً با هم سازگار نباشند. بنابراین یک GIS باید بتواند داده های جغرافیایی را از یک ساختار به ساختار دیگر تبدیل کند. برای انجام این کار، تجزیه و تحلیل مفروضات اساسی در پشت هستی شناسی ها و طبقه بندی های مختلف مورد نیاز است. [27] هستی شناسی شی در نتیجه برنامه نویسی شی گرا و ادامه کار بری اسمیت و همکارانش برجستگی روزافزونی پیدا کرده است.

پیش بینی ها، سیستم های مختصات، و ثبت نام

زمین را می‌توان با مدل‌های مختلفی نشان داد، که هر کدام ممکن است مجموعه‌ای از مختصات (به عنوان مثال، طول جغرافیایی، طول جغرافیایی، ارتفاع) را برای هر نقطه از سطح زمین ارائه دهند. ساده ترین مدل این است که فرض کنیم زمین یک کره کامل است. با انباشته شدن اندازه‌گیری‌های زمین، مدل‌های زمین پیچیده‌تر و دقیق‌تر شدند. در واقع، مدل‌هایی به نام داده‌ها وجود دارد که در مناطق مختلف زمین برای افزایش دقت اعمال می‌شوند، مانند داده‌های آمریکای شمالی در سال 1983 برای اندازه‌گیری‌های ایالات متحده و سیستم ژئودتیک جهانی برای اندازه‌گیری‌های جهانی.

طول و عرض جغرافیایی روی نقشه ایجاد شده در برابر یک داده محلی ممکن است با داده های دریافتی از گیرنده GPS یکسان نباشد. تبدیل مختصات از یک مبنا به مبدأ دیگر نیاز به تبدیل مبنا مانند تبدیل هلمرت دارد، اگرچه در برخی شرایط ممکن است یک ترجمه ساده کافی باشد. [28]

در نرم افزار GIS محبوب، داده های پیش بینی شده در طول و عرض جغرافیایی اغلب به عنوان یک سیستم مختصات جغرافیایی نشان داده می شود. به عنوان مثال، داده ها در طول و عرض جغرافیایی اگر داده ها “داده های آمریکای شمالی برای سال 1983” باشد، با “GCS آمریکای شمالی 1983” نشان داده می شود.

تجزیه و تحلیل فضایی GIS زمینه ای است که به سرعت در حال تغییر است و بسته های GIS به طور فزاینده ای ابزارهای تحلیلی را به عنوان ویژگی های استاندارد داخلی، به عنوان مجموعه ابزار اختیاری، به عنوان افزودنی ها یا «تحلیلگرها» ترکیب می کنند. در بسیاری از موارد این ها توسط تامین کنندگان نرم افزار بومی (فروشندگان تجاری یا تیم های توسعه غیرتجاری مرتبط) ارائه می شوند، در حالی که در موارد دیگر ویژگی ها توسط اشخاص ثالث توسعه و ارائه می شوند. علاوه بر این، بسیاری از محصولات کیت‌های توسعه نرم‌افزار (SDK)، زبان‌های برنامه‌نویسی و پشتیبانی زبان، امکانات برنامه‌نویسی و/یا رابط‌های تخصصی برای توسعه ابزارهای تحلیلی یا انواع خود را ارائه می‌کنند. افزایش در دسترس بودن بعد جدیدی را در هوش تجاری به نام “هوش فضایی” ایجاد کرده است که به طور آشکار از طریق اینترانت توزیع می شود. دسترسی به داده های جغرافیایی و شبکه های اجتماعی را دموکراتیک می کند. اطلاعات مکانی مبتنی بر تجزیه و تحلیل فضایی GIS نیز به یک عنصر کلیدی برای امنیت تبدیل شده است. GIS به عنوان یک کل می تواند به عنوان تبدیل به یک نمایش برداری یا برخی از فرآیندهای دیجیتالی دیگر توصیف شود.

شیب و جنبه

شیب را می توان به عنوان شیب یا شیب یک واحد زمین تعریف کرد که معمولاً به صورت زاویه بر حسب درجه یا درصد اندازه گیری می شود. جنبه را می توان به عنوان جهتی تعریف کرد که یک واحد زمین در آن قرار دارد. جنبه معمولاً بر حسب درجه از شمال بیان می شود. در تحلیل زمین، شیب، جنبه و انحنای سطح همگی از عملیات همسایگی با استفاده از مقادیر ارتفاعی همسایگان مجاور یک سلول به دست می‌آیند. [29] شیب تابعی از وضوح است و وضوح مکانی که برای محاسبه شیب و جنبه استفاده می شود باید همیشه مشخص شود. [30] نویسندگان مختلف تکنیک‌هایی را برای محاسبه شیب و جنبه مقایسه کرده‌اند. [31] [32] [33]

برای بدست آوردن شیب و جهت می توان از روش زیر استفاده کرد:
ارتفاع در یک نقطه یا واحد زمین دارای مماس عمودی (شیب) خواهد بود که از نقطه در جهت شرقی-غربی و شمال-جنوب می گذرد. این دو مماس دو مولفه z/∂x و z/∂y را به دست می‌دهند که سپس برای تعیین جهت کلی شیب و جنبه شیب استفاده می‌شوند. گرادیان به عنوان یک کمیت برداری با مولفه های مساوی از مشتقات جزئی سطح در جهت های x و y تعریف می شود. [34]

محاسبه شیب کلی شبکه ۳×۳ S و جهت A برای روش‌های تعیین مولفه‌های شرق – غرب و شمال – جنوب به ترتیب از فرمول‌های زیر استفاده می‌کند:

ژو و لیو [33] فرمول دیگری را برای محاسبه جنبه به شرح زیر توصیف می کنند:

تحلیل داده ها

ارتباط نقشه های تالاب با میزان بارندگی ثبت شده در نقاط مختلف مانند فرودگاه ها، ایستگاه های تلویزیونی و مدارس دشوار است. با این حال، یک GIS می تواند برای به تصویر کشیدن ویژگی های دو بعدی و سه بعدی سطح زمین، زیرسطح و جو از نقاط اطلاعاتی استفاده شود. مثلا، یک GIS می‌تواند به سرعت نقشه‌ای با خطوط همسطح یا خطوطی که مقادیر متفاوتی از بارش را نشان می‌دهند، تولید کند. چنین نقشه ای را می توان به عنوان یک نقشه خطوط بارش در نظر گرفت. بسیاری از روش های پیچیده می توانند ویژگی های سطوح را از تعداد محدودی از اندازه گیری های نقطه ای تخمین بزنند. یک نقشه کانتور دو بعدی ایجاد شده از مدل‌سازی سطح اندازه‌گیری نقطه بارش را می‌توان با هر نقشه دیگری در یک GIS که همان منطقه را پوشش می‌دهد، همپوشانی و تحلیل کرد. این نقشه مشتق شده از GIS سپس می تواند اطلاعات بیشتری را ارائه دهد – مانند امکان سنجی پتانسیل برق آبی به عنوان یک منبع انرژی تجدید پذیر. به طور مشابه، GIS می تواند برای مقایسه سایر منابع انرژی تجدیدپذیر برای یافتن بهترین پتانسیل جغرافیایی برای یک منطقه استفاده شود.[35]

علاوه بر این، خطوط isopleth که نمایانگر خطوط ارتفاع هستند، می‌توانند همراه با تجزیه و تحلیل شیب، برجستگی سایه‌دار، و سایر محصولات ارتفاعی، از یک سری نقاط سه‌بعدی یا مدل‌های ارتفاعی دیجیتال تولید شوند. با برشمردن تمام مناطق بالادست و بالاتر از هر نقطه مورد نظر، می توان به راحتی حوضه ها را برای هر دسترسی مشخص تعریف کرد. به طور مشابه، در جایی که آب های سطحی می خواهند در جریان های متناوب و ثابت حرکت کنند، سرعت انتظاری آن را می توان از داده های ارتفاع در GIS محاسبه کرد.

مدل سازی توپولوژیکی

یک GIS می تواند روابط مکانی را که در داده های مکانی ذخیره شده دیجیتالی وجود دارد، شناسایی و تجزیه و تحلیل کند. این روابط توپولوژیکی اجازه می دهد تا مدل سازی و تحلیل فضایی پیچیده انجام شود. روابط توپولوژیکی بین موجودات هندسی به طور سنتی شامل مجاورت (آنچه در بر می گیرد)، مهار (آنچه در بر می گیرد) و مجاورت (چقدر به چیز دیگری نزدیک است) می شود.

شبکه هندسی

شهرهای مهم ایران با توجه به مرکزیت در حمل و نقل. [36]

شبکه های هندسی شبکه های خطی اشیاء هستند که می توان از آنها برای نمایش ویژگی های به هم پیوسته و انجام تحلیل های فضایی ویژه بر روی آنها استفاده کرد. یک شبکه هندسی از لبه هایی تشکیل شده است که در همان نقاط اتصال نمودارها در ریاضیات و علوم کامپیوتر به هم متصل هستند. درست مانند نمودارها، وزن‌ها و جریان‌ها را می‌توان به لبه‌های شبکه اختصاص داد، که می‌توان از آنها برای نمایش دقیق‌تر ویژگی‌های مختلف به هم پیوسته استفاده کرد. شبکه‌های هندسی اغلب برای مدل‌سازی شبکه‌های جاده‌ای و شبکه‌های خدمات عمومی مانند شبکه‌های برق، گاز و آب استفاده می‌شوند. مدل‌سازی شبکه معمولاً در برنامه‌ریزی حمل‌ونقل، مدل‌سازی هیدرولوژیکی و مدل‌سازی زیرساخت نیز استفاده می‌شود.

مدلسازی هیدرولوژیکی

مدل‌های هیدرولوژیکی GIS با تجزیه و تحلیل متغیرهایی مانند شیب، جهت و حوضه یا حوضه آبریز می‌توانند عنصر فضایی را فراهم کنند که سایر مدل‌های هیدرولوژیکی فاقد آن هستند. [37] تجزیه و تحلیل زمین برای هیدرولوژی اساسی است، زیرا آب همیشه به سمت پایین شیب جریان می یابد. [37]از آنجایی که تحلیل پایه زمین مدل دیجیتال ارتفاع (DEM) شامل محاسبات شیب و جنبه است، DEM ها برای تحلیل هیدرولوژیکی بسیار مفید هستند. شیب و جنبه را می توان برای تعیین جهت رواناب سطحی و در نتیجه تجمع جریان برای تشکیل نهرها، رودخانه ها و دریاچه ها استفاده کرد. نواحی جریان واگرا نیز می توانند نشانه روشنی از مرزهای حوضه آبریز ارائه دهند. هنگامی که جهت جریان و ماتریس انباشت ایجاد شد، پرس و جوهایی که سهم یا مناطق پراکندگی را در یک نقطه مشخص نشان می دهد، قابل انجام است. [37]جزئیات بیشتری را می توان به مدل اضافه کرد، مانند ناهمواری زمین، انواع پوشش گیاهی و انواع خاک، که می تواند بر میزان نفوذ و تبخیر و در نتیجه رواناب سطحی تأثیر بگذارد. یکی از کاربردهای اصلی مدلسازی هیدرولوژیکی در تحقیقات آلودگی محیطی است. از دیگر کاربردهای مدل سازی هیدرولوژیکی می توان به نقشه برداری آب های زیرزمینی و سطحی و همچنین نقشه های خطر سیل اشاره کرد.

مدل سازی نقشه کشی

نمونه ای از استفاده از لایه ها در یک برنامه GIS. در این مثال، لایه پوشش جنگلی (سبز روشن) لایه پایینی را تشکیل می دهد و لایه توپوگرافی (خطوط کانتور) در بالا قرار دارد. در مرحله بعد یک لایه آب شیب دار (برکه، دریاچه) و سپس یک لایه آب جاری (جریان، رودخانه) و به دنبال آن لایه مرزی و در نهایت لایه جاده در بالا قرار دارد. ترتیب برای نمایش صحیح نتیجه نهایی بسیار مهم است. توجه داشته باشید که حوضچه ها در زیر نهرها لایه بندی شده اند، به طوری که یک خط جریان در بالای یک حوض قابل مشاهده است.

دانا تاملین احتمالاً اصطلاح “مدل سازی نقشه برداری” را در پایان نامه دکترای خود (1983) ابداع کرده است. او بعداً از آن در عنوان کتاب خود، سیستم های اطلاعات جغرافیایی و مدل سازی نقشه برداری (1990) استفاده کرد. [38] مدل‌سازی کارتوگرافی به فرآیندی اشاره دارد که در آن لایه‌های موضوعی متعددی از یک منطقه تولید، پردازش و تحلیل می‌شوند. Tomlin از لایه های شطرنجی استفاده می کند، اما روش همپوشانی (به زیر مراجعه کنید) را می توان بیشتر مورد استفاده قرار داد. عملیات روی لایه های نقشه را می توان به الگوریتم ها و در نهایت به مدل های شبیه سازی یا بهینه سازی اضافه کرد.

پوشش نقشه

ترکیب مجموعه داده‌های فضایی متعدد (نقاط، خطوط یا چند ضلعی) یک مجموعه داده برداری خروجی جدید ایجاد می‌کند که شبیه به انباشتن چندین نقشه از یک منطقه است. این همپوشانی ها شبیه همپوشانی های نمودار ون ریاضی هستند. یک همپوشانی اتحادیه هر دو ویژگی های جغرافیایی ورودی و جداول ویژگی ها را در یک خروجی جدید ترکیب می کند. Intersect Overlay ناحیه ای را که در آن دو ورودی با هم همپوشانی دارند را تعریف می کند و مجموعه ای از فیلدهای ویژگی را برای هر کدام حفظ می کند. روکش دیفرانسیل متقارن یک ناحیه خروجی را تعریف می کند که شامل مساحت کل هر دو ورودی به استثنای ناحیه همپوشانی است.

استخراج داده ها یک فرآیند GIS شبیه به پوشش برداری است، اگرچه می توان از آن در تجزیه و تحلیل داده های برداری یا شطرنجی استفاده کرد. استخراج داده‌ها به‌جای ترکیب ویژگی‌ها و ویژگی‌های هر دو مجموعه داده، شامل استفاده از «کلیپ‌ها» یا «ماسک‌ها» برای استخراج ویژگی‌هایی از یک مجموعه داده است که در محدوده فضایی مجموعه داده دیگری قرار می‌گیرد.

در تجزیه و تحلیل داده های شطرنجی، همپوشانی مجموعه داده ها از طریق فرآیندی به نام “عملیات محلی در چند شطرنجی” یا “جبر نقشه”، از طریق تابعی که مقادیر هر ماتریس شطرنجی را ترکیب می کند، انجام می شود. این تابع می تواند با استفاده از یک “مدل شاخص” که تأثیر عوامل مختلف بر یک پدیده جغرافیایی را منعکس می کند، برخی ورودی ها را بیش از سایرین وزن کند.

زمین آمار

زمین آمار شاخه ای از آمار است که به داده های مساحتی، داده های مکانی با شاخص پیوسته می پردازد. راه‌هایی برای مدل‌سازی همبستگی فضایی و پیش‌بینی مقادیر در مکان‌های دلخواه (پیش‌بینی) ارائه می‌کند.

هنگامی که پدیده ها اندازه گیری می شوند، روش های مشاهده ای دقت هر تحلیل بعدی را تعیین می کنند. به دلیل ماهیت داده ها (به عنوان مثال الگوهای ترافیک در محیط های شهری، الگوهای آب و هوا در اقیانوس آرام)، یک درجه ایستا یا پویا از دقت همیشه در اندازه گیری ها از بین می رود. این کاهش دقت با مقیاس و توزیع جمع آوری داده ها تعیین می شود.

برای تعیین ارتباط آماری تجزیه و تحلیل، یک میانگین تعیین می شود به طوری که نقاط (شیب) خارج از هر اندازه گیری آنی برای تعیین رفتار پیش بینی شده آنها گنجانده می شود. این به دلیل محدودیت‌های آماری کاربردی و روش‌های جمع‌آوری داده‌ها است و پیش‌بینی رفتار ذرات، نقاط و مکان‌ها نیازمند درون‌یابی است که به‌طور مستقیم قابل اندازه‌گیری نیست.

مدل Hillshade برگرفته از یک مدل ارتفاعی دیجیتال منطقه Valestra در شمال آپنین (ایتالیا)

درون یابی فرآیندی است که در آن یک سطح، معمولاً یک مجموعه داده شطرنجی، از طریق ورودی داده های جمع آوری شده در نقاط نمونه برداری متعدد ایجاد می شود. انواع مختلفی از درون یابی وجود دارد که هر کدام بسته به ویژگی های مجموعه داده، با داده ها متفاوت رفتار می کنند. در مقایسه روش های درون یابی، اولین ملاحظه باید این باشد که آیا داده های منبع تغییر خواهند کرد (دقیق یا تقریبی). بعد این است که آیا روش ذهنی است، تفسیر انسانی دارد یا عینی است. سپس ماهیت انتقال بین نقاط وجود دارد: ناگهانی یا تدریجی. در نهایت، یک روش جهانی است (از کل مجموعه داده برای ساخت مدل استفاده می کند)، یا محلی است که در آن الگوریتم برای بخش کوچکی از زمین تکرار می شود.

درونیابی یک معیار معقول به دلیل یک اصل خودهمبستگی فضایی است که فرض می‌کند داده‌های جمع‌آوری‌شده در هر موقعیت معین شباهت یا تأثیر زیادی به مکان‌های نزدیک به آن مکان‌ها خواهد داشت.

مدل های رقومی ارتفاع، شبکه های نامنظم مثلثی، الگوریتم های لبه یاب، چند ضلعی های تیسن، تحلیل فوریه، میانگین های متحرک (وزنی)، وزن دهی معکوس فاصله، کریجینگ، اسپلاین و تحلیل سطح روند همگی روش های ریاضی برای تولید داده های درون یابی هستند.

کدگذاری جغرافیایی آدرس

ژئوکدینگ عبارت است از درون یابی مکان های مکانی (مختصات X,Y) از آدرس های خیابان یا سایر داده های ارجاع شده فضایی مانند کد پستی، قطعات بسته و مکان های آدرس. کدگذاری جغرافیایی آدرس‌های فردی به یک موضوع مرجع نیاز دارد، مانند فایل خط مرکزی جاده با محدوده آدرس. مکان‌های آدرس فردی از لحاظ تاریخی با بررسی محدوده‌های آدرس در امتداد بخش خیابان درون‌یابی یا تقریبی شده‌اند. اینها معمولاً در قالب یک جدول یا پایگاه داده ارائه می شوند. سپس نرم افزار نقطه ای را قرار می دهد که تقریباً در آن آدرس با بخش خط مرکزی منطبق باشد. به عنوان مثال، نقطه آدرس 500 در نقطه میانی یک پاره خط است که با آدرس 1 شروع می شود و به آدرس 1000 ختم می شود. رمزگذاری جغرافیایی همچنین می تواند در برابر داده های بسته واقعی، معمولاً از نقشه های مالیاتی شهرداری، اعمال شود. در این مورد، نتیجه ژئوکدینگ مکانی خواهد بود که در واقع در مقابل یک نقطه درونیابی قرار دارد. این رویکرد به طور فزاینده ای برای ارائه اطلاعات مکان دقیق تر مورد استفاده قرار می گیرد.

ژئوکدینگ معکوس

ژئوکدینگ معکوس فرآیند بازگرداندن یک شماره آدرس تقریبی خیابان است که به یک مختصات داده شده مربوط می شود. به عنوان مثال، یک کاربر می‌تواند روی طرح زمینه خط مرکزی جاده کلیک کند (در نتیجه مختصاتی ارائه می‌شود) و اطلاعاتی برگردانده می‌شود که شماره خانه تخمینی را نشان می‌دهد. این شماره خانه از طبقه بندی اختصاص داده شده به آن بخش جاده پیش بینی می شود. اگر کاربر روی نقطه میانی قسمتی که با آدرس 1 شروع می شود و با 100 ختم می شود کلیک کند، مقدار بازگشتی چیزی نزدیک به 50 خواهد بود. توجه داشته باشید که geocoding معکوس آدرس‌های واقعی را برمی‌گرداند، فقط تقریبی از آنچه باید وجود داشته باشد براساس یک آدرس از پیش تعیین‌شده است. حد.

تجزیه و تحلیل تصمیم چند معیاره

همراه با GIS، روش های تجزیه و تحلیل تصمیم چند معیاره، تصمیم گیرندگان را در تجزیه و تحلیل مجموعه ای از راه حل های فضایی جایگزین، مانند محتمل ترین زیستگاه اکولوژیکی برای بازسازی، در برابر معیارهای متعدد، مانند پوشش گیاهی یا جاده ها، پشتیبانی می کنند. MCDA از قوانین تصمیم گیری برای تجمیع معیارها استفاده می کند، که اجازه می دهد راه حل های جایگزین رتبه بندی یا اولویت بندی شوند. [39] GIS MCDA می تواند هزینه و زمان صرف شده برای شناسایی سایت های بالقوه بازسازی را کاهش دهد.

خروجی داده و نقشه برداری

کارتوگرافی طراحی و تولید نقشه ها یا نمایش بصری داده های مکانی است. اکثر نقشه کشی های مدرن با کمک کامپیوترها و معمولاً با استفاده از GIS انجام می شود، اما تولید کارتوگرافی با کیفیت نیز با وارد کردن لایه ها به یک برنامه طراحی برای اصلاح آن حاصل می شود. اکثر نرم افزارهای GIS به کاربر کنترل زیادی بر ظاهر داده ها می دهند.

کار کارتوگرافی دو کارکرد عمده را انجام می دهد:

اول، گرافیک هایی را روی صفحه یا روی کاغذ تولید می کند که نتایج تجزیه و تحلیل را به افرادی که در مورد منابع تصمیم می گیرند منتقل می کند. نقشه های دیواری و سایر گرافیک ها را می توان تولید کرد که به بیننده اجازه می دهد تا نتایج تجزیه و تحلیل یا شبیه سازی رویدادهای احتمالی را تجسم کند و در نتیجه درک کند. سرورهای نقشه وب، تحویل نقشه های تولید شده را از طریق مرورگرهای وب با استفاده از پیاده سازی های مختلف رابط های برنامه نویسی کاربردی مبتنی بر وب (AJAX، جاوا، فلش و غیره) تسهیل می کنند.

دوم، سایر اطلاعات پایگاه داده را می توان برای تجزیه و تحلیل یا استفاده بیشتر آماده کرد. به عنوان مثال فهرستی از تمام آدرس‌ها در فاصله یک مایلی (1.6 کیلومتری) از نشت سمی است.

فناوری نمایش گرافیکی

نقشه توپوگرافی سنتی سه بعدی. ارائه شده در

نقشه‌های سنتی چکیده‌هایی از دنیای واقعی هستند، نمونه‌ای از عناصر مهم که روی یک صفحه کاغذ با نمادهایی برای نمایش اشیاء فیزیکی به تصویر کشیده شده‌اند. افرادی که از نقشه ها استفاده می کنند باید این نمادها را تفسیر کنند. نقشه های توپوگرافی شکل سطح زمین را با خطوط کانتور یا برجستگی سایه دار نشان می دهد.

امروزه تکنیک‌های نمایش گرافیکی مانند سایه‌زنی مبتنی بر ارتفاع در GIS می‌توانند روابط بین عناصر نقشه را قابل مشاهده کنند و توانایی استخراج و تجزیه و تحلیل اطلاعات را افزایش دهند. به عنوان مثال، دو نوع داده در یک GIS ترکیب شدند تا نمای پرسپکتیو بخشی از شهرستان سن متئو، کالیفرنیا را ایجاد کنند.

  • مدل رقومی ارتفاع، متشکل از ارتفاعات سطح ثبت شده بر روی یک شبکه افقی 30 متری، ارتفاعات بالا را به رنگ سفید و ارتفاعات پایین را به صورت سیاه نشان می دهد.
  • تصویر لندست نگاشت موضوعی همراه، یک تصویر مادون قرمز با رنگ کاذب را نشان می‌دهد که به همان ناحیه در پیکسل‌های 30 متری یا عناصر تصویری، برای نقاط مختصات مشابه، پیکسل به پیکسل، به عنوان اطلاعات ارتفاع نگاه می‌کند.

یک GIS برای ثبت و ترکیب دو تصویر برای ارائه یک نمای پرسپکتیو سه بعدی مشرف به گسل سان آندریاس، با استفاده از پیکسل های تصویر نقشه نگار موضوعی استفاده شد، اما با استفاده از ارتفاع شکل زمین، سایه انداخته شد. نمایشگر GIS به نقطه دید ناظر و زمان نمایش بستگی دارد تا سایه های ایجاد شده توسط پرتوهای خورشید را در آن عرض جغرافیایی، طول جغرافیایی و زمان از روز به طور دقیق نمایش دهد.

آرکئوکروم روش جدیدی برای نمایش داده های مکانی است. این یک موضوع در یک نقشه سه بعدی است که برای یک ساختمان خاص یا بخشی از یک ساختمان اعمال می شود. با نمایش بصری داده های از دست دادن گرما سازگار است.

ETL محلی

ابزارهای فضایی ETL عملکرد پردازش داده‌های نرم‌افزار سنتی استخراج، تبدیل، بارگذاری (ETL) را ارائه می‌کنند، اما با تمرکز اولیه بر توانایی مدیریت داده‌های مکانی. آنها به کاربران GIS امکان ترجمه داده ها بین استانداردهای مختلف و فرمت های اختصاصی را ارائه می دهند، در حالی که داده ها را به صورت هندسی مسیریابی می کنند. این ابزارها می توانند به عنوان افزودنی برای نرم افزارهای گسترده موجود مانند صفحات گسترده ارائه شوند.

داده کاوی GIS

GIS یا داده کاوی مکانی کاربرد روش های داده کاوی برای داده های مکانی است. داده کاوی، که یک جستجوی نیمه خودکار برای الگوهای پنهان در پایگاه های داده بزرگ است، مزایای بالقوه قابل توجهی را برای تصمیم گیری مبتنی بر GIS کاربردی ارائه می دهد. کاربردهای معمولی شامل نظارت بر محیط است. ویژگی چنین کاربردهایی این است که همبستگی فضایی بین اندازه‌گیری داده‌ها نیازمند استفاده از الگوریتم‌های تخصصی برای تجزیه و تحلیل کارآمدتر داده‌ها است. [40]

از زمان پیدایش آن در دهه 1960، GIS در طیف رو به رشدی از کاربردها مورد استفاده قرار گرفته است، که اهمیت گسترده مکان را تأیید می کند و با کمک کاهش مستمر موانع برای پذیرش فناوری جغرافیایی کمک می کند. صدها کاربرد مختلف GIS را می توان به چند روش طبقه بندی کرد:

  • هدف : هدف یک برنامه کاربردی به طور گسترده با تحقیقات علمی یا مدیریت منابع مرتبط است.را می توان به عنوان طبقه بندی کرد هدف تحقیق که تا حد امکان گسترده تعریف شده است، کشف دانش جدید است. این را کسی می‌تواند انجام دهد که خود را دانشمند می‌داند، اما می‌تواند توسط هر کسی که تلاش می‌کند بفهمد چرا جهان به این شکل عمل می‌کند انجام می‌دهد. از نظر عملی، یک مطالعه به این معنا تحقیقی است تا بفهمیم چرا یک مکان تجاری شکست خورده است. مدیریت (که گاهی کاربرد عملیاتی نیز نامیده می شود)، که تا حد ممکن به طور گسترده تعریف می شود، کاربرد دانش برای تصمیم گیری عملی در مورد چگونگی استفاده از منابع برای دستیابی به اهداف است. این منابع می تواند زمان، سرمایه، نیروی کار، تجهیزات، زمین، ذخایر معدنی، حیات وحش و غیره باشد. [41] : 791
    • سطح تصمیم : برنامه های کاربردی مدیریت به عنوان یک طبقه بندی کلی به دسته های استراتژیک ، تاکتیکی ، عملیاتی ، مدیریت تجاری طبقه بندی می شوند. [42] اقدامات استراتژیک تصمیمات بلندمدت و رویایی در مورد اهداف فرد هستند، مانند اینکه آیا یک تجارت باید گسترش یابد یا نه. وظایف استراتژیک تصمیمات میان مدت در مورد چگونگی دستیابی به اهداف استراتژیک مانند ایجاد جنگل ملی و برنامه مدیریت چرا هستند. تصمیمات عملیاتی مربوط به عملیات روزانه است، مانند اینکه شخصی کوتاه ترین مسیر را برای رسیدن به یک رستوران پیتزا پیدا کند.
  • موضوعات : حوزه هایی که GIS در آنها به کار می رود، حوزه هایی هستند که به طور کلی با دنیای انسانی مرتبط هستند (به عنوان مثال، اقتصاد، سیاست، حمل و نقل، آموزش، معماری منظر، باستان شناسی، برنامه ریزی شهری، املاک و مستغلات، بهداشت عمومی، نقشه برداری جرم و جنایت، دفاع ملی) و آنهایی که به دنیای طبیعی مربوط می شوند (به عنوان مثال، زمین شناسی، زیست شناسی، اقیانوس شناسی، آب و هوا). یکی از قابلیت‌های قدرتمند GIS و دیدگاه فضایی جغرافیا، توانایی یکپارچه‌سازی آن‌ها در مقایسه رشته‌های مختلف است و بسیاری از کاربردها به حوزه‌های متعدد مربوط می‌شوند. نمونه هایی از حوزه های کاربردی یکپارچه انسانی-طبیعی شامل کاهش خطرات طبیعی، مدیریت حیات وحش، توسعه پایدار، [43] منابع طبیعی و واکنش به تغییرات آب و هوایی است. [44]
  • مؤسسه : GIS در طیف گسترده ای از مؤسسات اجرا شده است: دولت (در همه سطوح از شهرداری تا بین المللی)، مشاغل (در هر نوع و اندازه)، سازمان های غیر انتفاعی (حتی کلیساها) و همچنین با استفاده شخصی . مورد دوم با ظهور تلفن های هوشمند مجهز به مکان به طور فزاینده ای برجسته شده است.
  • طول عمر : پیاده سازی GIS می تواند بر روی یک پروژه یا شرکت متمرکز شود . [45] یک پروژه GIS بر انجام یک کار واحد متمرکز است: داده ها جمع آوری، تجزیه و تحلیل و نتایج جدا از هر پروژه دیگری که فرد ممکن است انجام دهد تولید می شود، و پیاده سازی اساساً زودگذر است. یک GIS سازمانی یک موجودیت دائمی است، متشکل از یک پایگاه داده که به دقت طراحی شده است تا برای پروژه‌های مختلف در طول سالیان متمادی مفید باشد، و احتمالاً توسط افراد متعدد در یک شرکت استفاده می‌شود، برخی از آنها به طور تمام وقت مشغول به کار هستند. آن را حفظ کند. [46]
  • یکپارچه سازی: به طور سنتی، اکثر برنامه های GIS مستقل و با استفاده از نرم افزارهای تخصصی GIS، سخت افزارهای تخصصی، داده های تخصصی و متخصصان متخصص بودند. در حالی که امروزه این موارد رایج هستند، برنامه های یکپارچه به طور قابل توجهی رشد کرده اند، زیرا فناوری جغرافیایی در برنامه های سازمانی گسترده تر ادغام شد، زیرساخت های فناوری اطلاعات، پایگاه های داده و نرم افزار به اشتراک گذاشته شد، که اغلب از پلت فرم های یکپارچه سازی سازمانی مانند SAP استفاده می شد. [47]

پیاده سازی GIS اغلب بر اساس صلاحیت قضایی (مثلاً شهر)، هدف یا الزامات کاربردی هدایت می شود. به طور معمول، یک پیاده سازی GIS می تواند به صورت سفارشی برای یک سازمان طراحی شود. بنابراین، یک استقرار GIS که برای یک برنامه کاربردی، حوزه قضایی، شرکت یا هدف توسعه یافته است، ممکن است لزوماً با یک GIS توسعه یافته برای یک برنامه، حوزه قضایی، شرکت یا هدف دیگر قابل همکاری یا سازگار نباشد. [48]

GIS همچنین در حال انتقال به سرویس‌های مبتنی بر مکان است که به دستگاه‌های تلفن همراه مجهز به GPS امکان می‌دهد موقعیت مکانی شما را در رابطه با اشیاء ثابت (نزدیک‌ترین رستوران، پمپ بنزین، شیر آتش نشانی) یا اشیاء متحرک (دوستان، بچه‌ها، ماشین‌های پلیس) نشان دهند. اجازه انجام می دهد. وضعیت خود را برای نمایش یا پردازش های دیگر به سرور مرکزی بازگردانید.

استانداردهای کنسرسیوم فضایی باز

کنسرسیوم فضایی باز (OGC) یک کنسرسیوم صنعتی بین‌المللی متشکل از 384 شرکت، سازمان دولتی، دانشگاه و افراد است که در یک فرآیند اجماع برای توسعه مشخصات پردازش جغرافیایی در دسترس عموم شرکت می‌کنند. رابط‌ها و پروتکل‌های باز تعریف‌شده توسط مشخصات OpenGIS از راه‌حل‌های متقابل پشتیبانی می‌کنند که وب، سرویس‌های بی‌سیم و مبتنی بر مکان و جریان اصلی فناوری اطلاعات را «فعال‌کننده جغرافیایی» می‌کند و اطلاعات و سرویس‌های فضایی پیچیده را با انواع برنامه‌ها در دسترس و قابل دسترس می‌سازد. توسعه‌دهندگان فناوری را توانمند می‌سازد. تا آنها را مفید کند. ، پروتکل های کنسرسیوم فضایی باز شامل سرویس نقشه وب و سرویس ویژگی وب می باشد. [49]

محصولات GIS توسط OGC به دو دسته تقسیم می شوند، بر این اساس که نرم افزار به طور کامل و دقیق با مشخصات OGC مطابقت دارد.

استانداردهای OGC به دستگاه های GIS برای برقراری ارتباط کمک می کند.

محصولات سازگار، محصولات نرم افزاری هستند که با مشخصات OpenGIS OGC مطابقت دارند. هنگامی که محصولی از طریق برنامه تست OGC مورد آزمایش و تایید قرار می گیرد، محصول به طور خودکار به عنوان “سازگار” در این سایت ثبت می شود.

محصولات پیاده‌سازی، محصولات نرم‌افزاری هستند که مشخصات OpenGIS را پیاده‌سازی می‌کنند اما هنوز تست انطباق را پشت سر نگذاشته‌اند. تست های انطباق برای همه مشخصات در دسترس نیست. توسعه دهندگان می توانند محصولات خود را به عنوان پیش نویس اجرا یا مشخصات تایید شده ثبت کنند، با این حال OGC این حق را برای خود محفوظ می دارد که هر ورودی را بررسی و تأیید کند.

نقشه برداری وب

در سال‌های اخیر، نرم‌افزارهای نقشه‌برداری با استفاده رایگان و دسترسی آسان مانند برنامه‌های کاربردی وب اختصاصی Google Maps و Bing Maps، و همچنین OpenStreetMap جایگزین رایگان و منبع باز گسترش یافته است. این سرویس ها دسترسی عمومی را به حجم زیادی از داده های جغرافیایی می دهد که از نظر بسیاری از کاربران به عنوان اطلاعات حرفه ای قابل اعتماد و قابل استفاده است. [50]

برخی از آنها، مانند Google Maps و OpenLayers، یک رابط برنامه نویسی برنامه (API) را در معرض دید قرار می دهند که به کاربران امکان می دهد برنامه های کاربردی سفارشی بسازند. این ابزارها معمولاً نقشه های راه، تصاویر هوایی/ماهواره ای، کدگذاری جغرافیایی، جستجو و عملکرد مسیریابی را ارائه می دهند. نقشه‌برداری وب همچنین پتانسیل جمع‌سپاری داده‌های جغرافیایی را در پروژه‌هایی مانند OpenStreetMap، یک پروژه مشترک برای ایجاد یک نقشه قابل ویرایش رایگان از جهان، برجسته کرده است. این پروژه‌های mashup ثابت کرده‌اند که سطح بالایی از ارزش و منفعت را برای کاربران نهایی فراهم می‌کنند، فراتر از آنچه که از طریق اطلاعات جغرافیایی سنتی ممکن است. [51] [52]

بعد زمان اضافه کنید

وضعیت سطح زمین، اتمسفر و زیرسطح را می توان با تغذیه داده های ماهواره ای در GIS بررسی کرد. فناوری GIS به محققان این امکان را می دهد که تغییرات در فرآیندهای زمین را در طول روز، ماه و سال بررسی کنند. به عنوان مثال، تغییرات در قدرت پوشش گیاهی در طول فصل رشد را می توان متحرک کرد تا مشخص شود که خشکسالی در یک منطقه خاص چه زمانی بیشترین شیوع را داشته است. نمودار به دست آمده یک معیار تقریبی از سلامت گیاه را نشان می دهد. کار با این دو متغیر در طول زمان به محققان این امکان را می‌دهد تا تفاوت‌های منطقه‌ای را در فاصله بین کاهش بارندگی و تأثیر آن بر پوشش گیاهی بررسی کنند.

فناوری GIS و در دسترس بودن داده های دیجیتال در مقیاس منطقه ای و جهانی چنین تحلیل هایی را امکان پذیر می کند. خروجی سنسور ماهواره ای مورد استفاده برای تولید گرافیک پوشش گیاهی به عنوان مثال توسط رادیومتر با وضوح بالا پیشرفته (AVHRR) تولید می شود. این سیستم حسگر میزان انرژی منعکس شده از سطح زمین را در باندهای مختلف طیف برای سطح تقریباً 1 کیلومتر مربع تشخیص می دهد. سنسور ماهواره دو بار در روز تصاویری از یک مکان خاص روی زمین تولید می کند. AVHRR و اخیراً طیف‌سنج تصویربرداری با وضوح متوسط ​​(MODIS) تنها دو مورد از بسیاری از سیستم‌های حسگر مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل سطح زمین هستند.

علاوه بر ادغام زمان در مطالعات زیست محیطی، GIS نیز برای ردیابی و مدل سازی پیشرفت انسان در روال روزانه آنها مورد بررسی قرار می گیرد. یک نمونه عینی از پیشرفت در این زمینه، انتشار اخیر داده های جمعیتی خاص زمان توسط سرشماری ایالات متحده است. در این مجموعه داده، جمعیت شهرها برای ساعات روز و عصر نشان داده شده است، که الگوهای تمرکز و پراکندگی ایجاد شده توسط الگوهای رفت و آمد در آمریکای شمالی را برجسته می کند. دستکاری و تولید داده های مورد نیاز برای تهیه این داده ها بدون GIS امکان پذیر نبود.

استفاده از مدل برای پروژه داده های نگهداری شده توسط GIS در طول زمان، برنامه ریزان را قادر می سازد تا تصمیمات خط مشی را با استفاده از سیستم های پشتیبانی تصمیم مکانی آزمایش کنند.

ابزارها و فناوری‌های پدید آمده از وب معنایی کنسرسیوم وب جهانی برای مشکلات یکپارچه‌سازی داده‌ها در سیستم‌های اطلاعاتی مفید هستند. بر این اساس، چنین فناوری هایی به عنوان ابزاری برای تسهیل قابلیت همکاری و استفاده مجدد از داده ها بین برنامه های GIS پیشنهاد شده اند. [53] [54] و همچنین برای فعال کردن مکانیسم های تجزیه و تحلیل جدید. [55]هستی شناسی ها جزء کلیدی این رویکرد معنایی هستند، زیرا اجازه می دهند مشخصات رسمی و قابل خواندن ماشینی از مفاهیم و روابط در یک حوزه معین را فراهم کنند. این به نوبه خود به یک GIS اجازه می دهد تا بر معنای مورد نظر داده ها به جای نحو یا ساختار آن تمرکز کند. به عنوان مثال، با این استدلال که نوع پوشش زمین طبقه‌بندی شده به عنوان درختان سوزنی برگ‌ریز در یک مجموعه داده ، تخصصی یا زیرمجموعه‌ای از انواع پوشش زمین طبقه‌بندی شده گسترده‌ترجنگل هستی شناسی های آزمایشی در زمینه های مرتبط با کاربردهای GIS توسعه یافته اند، به عنوان مثال انکولوژی هیدرولوژی که توسط Ordnance Survey در بریتانیا توسعه یافته است [56]و Sweet Oncology [57] توسط آزمایشگاه رانش جت ناسا توسعه یافته است . علاوه بر این، هستی شناسی ساده و استانداردهای فراداده معنایی توسط گروه انکوباتور جغرافیایی W3C [58] برای نمایش داده های مکانی در وب پیشنهاد شده است. GeoSPARQL استانداردی است که توسط Ordnance Survey، US Geological Survey، Natural Resources Canada، Commonwealth Scientific and Industrial Research Organization استرالیا و دیگران ساخته شده است که از لفظ های OGC به خوبی درک شده (GML, WKT)، روابط توپولوژیکی (ساده) پشتیبانی می کند و از ساخت هستی شناسی پشتیبانی می کند و استدلال با انجام دادن ویژگی ها، پروتکل های پرس و جو پایگاه داده RCC8، DE-9IM)، RDF و SPARQL.نتایج تحقیقات اخیر در این زمینه را می توان در کنفرانس بین المللی معناشناسی جغرافیایی [59] و Terra Cognita – Guidelines for the Geospatial Semantic Web [60] در کنفرانس بین المللی وب معنایی یافت.

با محبوبیت GIS در تصمیم گیری، محققان شروع به بررسی مفاهیم اجتماعی و سیاسی GIS کرده اند. [61] [62] [50] GIS همچنین می تواند برای تحریف واقعیت برای منافع شخصی و سیاسی مورد سوء استفاده قرار گیرد. [63] [64] استدلال شده است که تولید، توزیع، استفاده و بازنمایی اطلاعات جغرافیایی تا حد زیادی با بافت اجتماعی مرتبط است و پتانسیل افزایش اعتماد شهروندان به دولت را دارد. [65] سایر موضوعات مرتبط شامل بحث در مورد حق چاپ، حریم خصوصی و سانسور است. یک رویکرد اجتماعی خوش بینانه تر برای پذیرش GIS استفاده از آن به عنوان ابزاری برای مشارکت عمومی است.

در زمینه آموزش و پرورش

در اواخر قرن بیستم، GIS به عنوان ابزاری شناخته شد که می‌توان از آن در کلاس درس استفاده کرد. [66] [67] [68] [69] به نظر می رسد مزایای GIS در آموزش بر توسعه تفکر فضایی متمرکز است، اما داده های کتابشناختی یا آماری کافی برای نشان دادن دامنه مشخص استفاده از GIS در آموزش وجود ندارد. با این حال، در کشورهایی که در برنامه درسی به آنها اشاره شده است، به سرعت گسترش یافته است. [70] : 36

GIS مزایای بسیاری را در آموزش جغرافیا ارائه می دهد زیرا امکان تجزیه و تحلیل بر اساس داده های واقعی جغرافیایی را فراهم می کند و به طرح سؤالات تحقیقاتی بسیاری از معلمان و دانش آموزان در کلاس کمک می کند و همچنین یادگیری را با توسعه تفکر فضایی و جغرافیایی بهبود می بخشد. ، انگیزه دانش آموزی. [70] : 38

در حکومت محلی

ثابت شده است که GIS یک فناوری سازمانی، سازمانی و پایدار است که به تغییر شیوه عملکرد دولت محلی ادامه می دهد. [71] سازمان‌های دولتی فناوری GIS را به عنوان روشی برای مدیریت بهتر حوزه‌های زیر سازمان دولتی اتخاذ کرده‌اند:

  • دپارتمان های توسعه اقتصادی از ابزارهای نقشه برداری GIS ادغام شده با داده های دیگر (جمعیت شناسی، نیروی کار، شغل، صنعت، استعداد) همراه با پایگاه های اطلاعاتی سایت ها و ساختمان های تجاری موجود برای جذب سرمایه گذاری و حمایت از کسب و کار موجود استفاده می کنند. کسب و کارهایی که در مورد مکان تصمیم گیری می کنند می توانند از این ابزار برای انتخاب جوامع و سایت هایی استفاده کنند که به بهترین وجه با معیارهای موفقیت آنها مطابقت دارند. GIS Planning فروشنده پیشرو در صنعت ابزارهای وب داده GIS برای رشد اقتصادی و جذابیت سرمایه گذاری است. سرویسی از فایننشال تایمز، نرم افزار ZoomProspector Enterprise و Intelligence Components GIS Planning در سراسر جهان در حال استفاده است. این شامل 30 سازمان توسعه اقتصادی در سراسر ایالات متحده، اکثر 100 منطقه مترو برتر در آمریکای شمالی، و چندین آژانس جذب سرمایه در اروپا و آمریکای لاتین است.
  • ایمنی عمومی [72] عملیات هایی مانند مراکز عملیات اضطراری، پیشگیری از آتش سوزی، فناوری و اعزام پلیس و کلانتر سیار و نقشه برداری خطرات آب و هوا.
  • اداره پارکها و تفریحات و وظایف آنها در فهرست اموال، حفاظت از زمین، آمایش سرزمین و مدیریت قبرستان.
  • ردیابی کارهای عمومی و تاسیسات، زهکشی آب و طوفان، دارایی های الکتریکی، پروژه های مهندسی، و دارایی ها و روندهای حمل و نقل عمومی.
  • مدیریت شبکه فیبر برای دارایی های شبکه بین بخشی
  • داده های تحلیلی و جمعیت شناختی مدرسه، مدیریت دارایی، و برنامه ریزی بهبود/توسعه
  • مدیریت عمومی برای داده های انتخابات، سوابق اموال، و منطقه بندی/مدیریت.

طرح داده‌های باز دولت محلی را وادار می‌کند تا از فناوری‌هایی مانند فناوری GIS استفاده کند، زیرا الزاماتی برای مطابقت با مدل شفافیت داده‌های باز/دولت باز وجود دارد. [71] با Open Data، سازمان‌های دولتی محلی می‌توانند برنامه‌های تعامل شهروندان و پورتال‌های آنلاین را پیاده‌سازی کنند، که به شهروندان امکان می‌دهد اطلاعات زمین را مشاهده کنند، مشکلات مربوط به چاله‌ها و علائم را گزارش کنند، پارک‌ها را بر اساس دارایی ببینند و می‌توانند مرتب‌سازی کنند، نرخ جرم و جنایت را در زمان واقعی مشاهده کنند و تعمیرات تاسیسات، و خیلی بیشتر. [73] [74] تاکید بر داده‌های باز در سازمان‌های دولتی باعث افزایش هزینه‌های فناوری GIS دولت محلی و مدیریت پایگاه داده می‌شود.

  • AM/FM/GIS
  • ArcGIS
  • نقشه برداری مکان
  • سیستم ناوبری خودرو
  • نقشه کاداستر
  • نقشه برداری مشارکتی
  • مقایسه نرم افزار GIS
  • ضد نقشه
  • CyberGIS
  • نقشه برداری دیجیتال زمین شناسی
  • GIS توزیع شده
  • سیستم اطلاعات جغرافیایی در چین
  • سیستم های اطلاعات جغرافیایی در هوش مکانی
  • نقشه برداری
  • GIS و آبزیان
  • GIS و بهداشت عمومی
  • GIScorp
  • روز GIS
  • GIS در باستان شناسی
  • GIS چمن
  • gvsig
  • GIS تاریخی
  • سیستم یکپارچه زمین
  • فهرست منابع داده GIS
  • لیست نرم افزارهای GIS
  • مدیریت پایگاه داده نقشه
  • GIS تعاملی
  • QGIS
  • SAGA GIS
  • Terraset
  • GIS دانش سنتی
  • کره مجازی

  1. ↑ کلارک، کیسی، 1986. پیشرفت‌ها در سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی، رایانه‌ها، محیط‌زیست و سیستم‌های شهری، جلد. 10، صص. 175-184.
  2. ↑ A B Maline V، Grigonis V، Palevicius V، Griffiths S (2011). «سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی: نظریه‌های قدیمی با قابلیت‌های جدید». طراحی شهری بین المللی 16 (1): 1-6. doi: 10.1057/ud.2010.25. S2CID 110827951 .
  3. ↑ کنت، الکساندر جیمز؛ ووجاکوویچ، پیتر (2020). راهنمای نقشه برداری و نقشه برداری Routledge . ابینگدون: روتلج. isbn  9780367581046،
  4. ↑ گودچایلد، مایکل اف (2010). “بیست سال پیشرفت: GISScience در سال 2010”. مجله انفورماتیک فضایی (1). doi: 10.5311/josys.2010.1.2 .
  5. ↑ «پنجاهمین سالگرد GIS». ESRI . بازبینی شده در 18 آوریل 2013 .
  6. ^ a b “راجر تاملینسون”. UCGIS. اصلی بایگانی شده از 21 فوریه 2014 تا 17 دسامبر 2015 . بازبینی شده در 16 دسامبر 2015 .
  7. ↑ “تاریخچه GIS | تاریخچه اولیه و آینده GIS – Esri”. www.esri.com . بازیابی شده در 2020-05-02 .
  8. ↑ «Rapport sur la Marche et les Eftes du cholera dans Paris et le Department de la Seine. Anne 1832». گالیکا . بازبینی شده در 10 مه 2012 .
  9. ^ 1920-، مک هارگ، ایان ال. (1971). طراحی با طبیعت . انتشارات تاریخ طبیعی. OCLC 902596436.
  10. ^ بروم، فردریک آر. مکسلر، دیوید بی. (ژانويه 1990). “ساختار پایگاه داده ببر”. نقشه کشی و سیستم های اطلاعات جغرافیایی . 17 (1): 39-47. doi: 10.1559/152304090784005859. ISSN 1050-9844.
  11. ↑ فیتزجرالد، جوزف اچ. “روش های چاپ نقشه”. بایگانی شده از نسخه اصلی در 4 ژوئن 2007 . بازیابی شده در 9 ژوئن 2007 .
  12. ↑ «تالار مشاهیر GIS – راجر تاملینسون». اوریسا. بایگانی شده از نسخه اصلی در 14 ژوئیه 2007 . بازیابی شده در 9 ژوئن 2007 .
  13. ↑ لوویسون-گلوب، لوسیا. “هاوارد تی فیشر”. دانشگاه هاروارد. بایگانی شده از نسخه اصلی در 13 دسامبر 2007 . بازیابی شده در 9 ژوئن 2007 .
  14. ↑ «تاریخچه GIS منبع باز – ویرایشگرهای ویکی OSGeo» . بازیابی شده در 21 مارس 2009 .
  15. ^ ژوان، ژو. یک رویکرد عملی به GIS برای کاربردهای زیست محیطی isbn  9780415829069، OCLC 1020670155.
  16. ^ فو، پی، و جی. آفتاب. 2010. Web GIS: اصول و کاربردها . مطبوعات ESRI. Redlands, CA ISBN 1-58948-245-X.
  17. ↑ پوتینن، مرزی (ژوئن 2009). “آغاز GIS: مفاهیم اساسی جغرافیایی و نقشه برداری – نوشته فرانسیس هاروی”. تحقیقات جغرافیایی . 47 (2): 219-221. DOI: 10.1111/j.1745-5871.2009.00577. ایکس. ISSN 1745-5863.
  18. ^ a b “Digitalizing – GIS Wiki | GIS Encyclopedia”. wiki.gis.com . بازیابی شده در 2021-01-29 .
  19. ^ وید، تی و سامر، اس. اد. A تا Z GIS
  20. ↑ کوون، دیوید (1988). “GIS در مقابل CAD در مقابل DBMS: چه تفاوت هایی دارند؟” (PDF) . مهندسی فتوگرامتری و سنجش از دور . 54 (11): 1551-1555. بایگانی شده از نسخه اصلی (PDF) در 24 آوریل 2011 . بازبینی شده در 17 سپتامبر 2010 .
  21. ↑ «استانداردهای دقت موقعیت یابی جغرافیایی قسمت 3: استانداردهای ملی برای دقت داده های مکانی». بایگانی شده از نسخه اصلی در 6 نوامبر 2018.
  22. ↑ «انبار اطلاعات NJGIN». Njgin.state.nj.us . بازبینی شده در 13 مه 2012 .
  23. ↑ کوسلیس، هلن (مارس 2003). “قطعیت عدم قطعیت: محدودیت های GIS و دانش جغرافیایی”. معاملات در GIS . 7 (2): 165-175. doi: 10.1111/1467-9671.0138. ISSN 1361-1682.
  24. ^ مارویک، بن؛ هیسکوک، پیتر؛ سالیوان، مارجوری؛ هیوز، فیلیپ (ژوئیه 2017). “اثرات مرزی شکل زمین بر استفاده از چشم انداز جوینده هولوسن در استرالیای جنوبی خشک”. مجله علوم باستان شناسی: گزارش . 19 : 864-874. DOI: 10.1016/j.jasrep.2017.7.07.004.
  25. ↑ “آریون نسخه 5 سیستم پیشاهنگی آریان را معرفی کرد | Ariane Labs Inc.” آریان دات کام 6 جولای 2011 . بازبینی شده در 13 مه 2012 .
  26. ↑ آناموردانژاد، ر. آناموردانژاد، ط. صفراد، ت. حبیبی، ج. (2019-04-20). «استفاده از وب کاوی در تحلیل قیمت مسکن: مطالعه موردی از تهران». 2019 پنجمین کنفرانس بین المللی تحقیقات وب (ICWR) : 55-60. doi: 10.1109/icwr.2019.8765250. isbn  978-1-7281-1431-6، S2CID 198146435.
  27. ↑ وینتر، راسموس جی. (2014). سی کندیگ (ویرایش). “انواع نقشه برداری در GIS و کارتوگرافی” (PDF) . انواع طبیعی و طبقه بندی در عمل علمی .
  28. ↑ «ساختن نقشه‌ها با GPS دوستانه». دولت ایرلند 1999. بایگانی شده از نسخه اصلی در 21 جولای 2011 . بازبینی شده در 15 آوریل 2008 .
  29. ↑ چانگ، کتی (2008). مقدمه ای بر سیستم های اطلاعات جغرافیایی . نیویورک: مک گراو هیل. ص 184.
  30. ^ لانگلی، پی. Goodchild، MF; مک گوایر، دی جی; ریند، دی دبلیو (2005). “تحلیل خطاهای شیب مشتق شده و جنبه های مربوط به ویژگی های داده DEM”. سیستم های اطلاعات جغرافیایی و علم . وست ساسکس، انگلستان: جان وایلی و پسران: 328.
  31. ↑ چانگ، کتی (1989). “مقایسه تکنیک های محاسبه گرادیان و جنبه از مدل های رقومی ارتفاعی شبکه”. مجله بین المللی انفورماتیک جغرافیایی . 3 (4): 323-334. doi: 10.1080/02693798908941519.
  32. ^ جونز، KH (1998). “مقایسه الگوریتم های مورد استفاده برای محاسبه شیب تپه به عنوان ویژگی DEM”. کامپیوتر و زمین شناسی . 24 (4): 315-323. Bibcode : 1998CG ….. 24.315J. DOI: 10.1016/S0098-3004(98)00032-6.
  33. ^ A B Zhou، Q. لیو، ایکس. (2003). “تحلیل خطاهای شیب مشتق شده و جنبه های مربوط به ویژگی های داده DEM”. کامپیوتر و زمین شناسی . 30 : 269-378.
  34. ^ شکارچی جی. Goodchild MF (1997). “مدل سازی عدم قطعیت برآوردهای شیب و جنبه به دست آمده از پایگاه داده های فضایی” (PDF) . تحلیل جغرافیایی . 29 (1): 35-49. DOI: 10.1111/j.1538-4632.1997 . tb00944.x .
  35. ^ ک. کالورت، جی . ام . 416-429 (2013). دسترسی آزاد
  36. ↑ آناموردانژاد، ر. آناموردانژاد، عیسی (1396). “تحلیل معیارهای مرکزیت مراکز استان های ایران بر اساس ارتباطات جاده ای و هوایی (با استفاده از گفی).” تحقیق و برنامه ریزی شهری . 8 (3): 19-34. بایگانی شده از نسخه اصلی در 2019-07-30 . بازیابی شده در 30-07-2019 .
  37. ^ a b c Heywood I، Cornelius S، Carver S (2006). مقدمه ای بر سیستم های اطلاعات جغرافیایی (ویرایش سوم). اسکس، انگلستان: پرنتیس هال.
  38. ↑ تاملین، سی دانا (1990). سیستم های اطلاعات جغرافیایی و مدل سازی نقشه کشی . سری پرنتیس هال در انفورماتیک جغرافیایی. سالن پرنتیس بازبینی شده در 5 ژانویه 2017 .
  39. ^ گرین، آر. شیاطین، آر. لوتر، ج. ادی، بی جی (2011). “تحلیل چند معیاره مبتنی بر GIS”. قطب نما جغرافیا . 5/6 (6): 412-432. DOI: 10.1111/j.1749-8198.2011.00431. ایکس.
  40. ^ ما، ی. گوا، ی. تیان، ایکس. غانم، م. (2011). “الگوریتم های تجمع مبتنی بر خوشه بندی توزیع شده برای شبکه های حسگر همبسته فضایی” (PDF) . مجله IEEE سانسور . 11 (3):641 bibcode:2011ISenJ..11..641M. SiteSeerX   10.1.1.724.1158 . doi: 10.1109/jsen.2010.2056916. S2 CID 1639100.
  41. ^ لانگلی، پل؛ گودچایلد، مایکل اف. مگوایر، دیوید جی. رایند، دیوید دبلیو.، ویرایش. (1999). سیستم های اطلاعات جغرافیایی، ج.2: مسائل مدیریت و کاربردها (ویرایش دوم). پست isbn  0471-32182-6،
  42. ↑ گریمشاو، دی جی (۱۹۹۴). قرار دادن سیستم های اطلاعات جغرافیایی در تجارت کمبریج، انگلستان: اطلاعات جغرافیایی بین المللی.
  43. ↑ “خارج از نقشه | از سابقه معماری و منبع سبز | در اصل در شماره های مارس 2012 Architectural Record and Greensource منتشر شده است | McGraw-Hill Construction – Continuing Education Center”. Continuingeducation.construction.com. اصل بایگانی شده از 11 مارس 2011 تا 8 مارس 2012 . بازبینی شده در 13 مه 2012 .
  44. ↑ «وسعت یخ دریای قطب شمال سومین کمترین میزان ثبت شده است».
  45. ^ هویسمن، اتو؛ دی بای، رولف آ. (2009). اصول سیستم های اطلاعات جغرافیایی: کتاب درسی مقدماتی (PDF) . Enschede، هلند: ITC. ص 44. شابک  978-90-6164-269-5،
  46. ^ لانگلی، پل آ. گودچایلد، مایکل اف. مگوایر، دیوید جی. ریند، دیوید دبلیو. (2011). سیستم های اطلاعات جغرافیایی و علوم (ویرایش سوم). پست ص 434.
  47. ^ بنر، استیو. “ادغام GIS با SAP – The Imperative”. بایگانی شده از نسخه اصلی در 22 اکتبر 2009 . بازبینی شده در 28 مارس 2017 .
  48. ↑ کومار، دکتر دیپاک؛ داس، بومیکا (23 مه 2015). “روندهای اخیر در کاربردهای GIS”. روچستر، نیویورک SSRN   2609707 .
  49. ^ “عضو OGC | OGC(R)”. Opengeospatial.org _ بازبینی شده در 13 مه 2012 .
  50. ^ ای بی پارکر، کریستوفر جی. می، اندرو جی. میچل، وال (2013). “نقش VGI و PGI در حمایت از فعالیت های فضای باز”. ارگونومی کاربردی . 44 (6): 886-94. DOI: 10.1016/j.pergo.2012.04.013. PMID 22795180.
  51. ^ پارکر، کریستوفر جی. می، اندرو جی. میچل، وال (2014). “طراحی مبتنی بر کاربر نوگرافی: تأثیر اطلاعات جغرافیایی داوطلبانه بر اعتماد نقشه آنلاین “Mashups” (PDF) . ارگونومی . 57 (7): 987-997. doi: 10.1080/00140139.2014.90992050. .
  52. ^ می، اندرو؛ پارکر، کریستوفر جی. تیلور، نیل؛ راس، تریسی (2014). “ارزیابی طرح مفهومی یک “ماشاپ” با منبع جمعی که اطلاعاتی با دسترسی آسان برای افراد با تحرک محدود ارائه می‌کند. تحقیق حمل و نقل قسمت C: فناوری های نوظهور . 49 : 103-113. DOI: 10.1016/j.trc.2014.10.07 .
  53. ^ فونسکا، فردریکو؛ ست، آمیت (2002). “وب معنایی جغرافیایی” (PDF) . کاغذ سفید UCGIS .
  54. ^ فونسکا، فردریکو؛ آیگنهوفر، مکس (1999). “سیستم های اطلاعات جغرافیایی مبتنی بر هستی شناسی”. Proc. سمپوزیوم بین المللی ACM در سیستم های اطلاعات جغرافیایی : 14-19. SiteSeerX   10.1.1.99.5206 .
  55. ^ پری، متیو؛ حکیم پور، فرشاد؛ شث، آمیت (2006). “تحلیل موضوعات، فضا و زمان: رویکردی مبتنی بر هستی شناسی” (PDF) . Proc. سمپوزیوم بین المللی ACM در سیستم های اطلاعات جغرافیایی : 147-154.
  56. ↑ «Ordnance Survey Oncology». بایگانی شده از نسخه اصلی در 21 مه 2007.
  57. ↑ «وب معنایی زمین و اصطلاحات محیطی». بایگانی شده از نسخه اصلی در 29 مه 2007.
  58. ↑ “گروه جوجه کشی جغرافیایی W3C”.
  59. ↑ «کنفرانس بین المللی معناشناسی جغرافیایی».
  60. ↑ “Terra Cognita 2006 – رهنمودهایی برای وب معنایی جغرافیایی”. بایگانی شده از نسخه اصلی در 18 مه 2007.
  61. ↑ حق، اخلاق (1 مه 2001). “GIS، خدمات عمومی، و مسئله حکومت دموکراتیک”. بررسی مدیریت دولتی . 61 (3): 259-265. doi: 10.1111/0033-3352.00028. ISSN 1540-6210.
  62. ↑ حق، اخلاق (1382). “فناوری اطلاعات، GIS و ارزش های دموکراتیک: پیامدهای اخلاقی برای متخصصان فناوری اطلاعات در خدمات عمومی”. اخلاق و فناوری اطلاعات . 5 :39-48. doi:10.1023/a:1024986003350. S2 CID 44035634.
  63. ↑ مونمونیر، مارک (2005). “دروغگویی با نقشه ها”. علم آمار . 20 (3): 215-222. doi: 10.1214/088342305000000241 . JSTOR 20061176.
  64. ↑ مونمونیر، مارک (1991). چگونه با Maps دراز بکشیم شیکاگو، ایلینوی: انتشارات دانشگاه شیکاگو. isbn  978-0226534213،
  65. ↑ حق، اخلاق (2015). نظارت، شفافیت و دموکراسی: مدیریت دولتی در عصر اطلاعات . Tuscaloosa، AL: انتشارات دانشگاه آلاباما. pp. 70-73. isbn  978-0817318772،
  66. ↑ سینتون، دیانا استوارت؛ لوند، جنیفر جی.، ویرایش. (2007). درک فضا: GIS و نقشه برداری در طول دوره . Redlands، CA: ESRI Press. isbn  9781589481497، OCLC 70866933.
  67. ^ میلسون، اندرو جی. دمیرسی، علی; Kersky, Joseph J., eds. (2012). دیدگاه های بین المللی در مورد آموزش و یادگیری با GIS در مدارس متوسطه (نسخه خطی ارسال شده). دوردرخت; نیویورک: Springer-Verlag. doi: 10.1007/978-94-007-2120-3. isbn  9789400721197، OCLC 733249695.
  68. ^ جکیل، توماس؛ سانچز، اریک؛ گریل، اینگا؛ جونو سیون، کارولین؛ لیون، جان، ویرایش. (2014). یادگیری و آموزش با ژئومدیا . نیوکاسل از تاین: انتشارات پژوهشگران کمبریج. isbn  9781443862134، OCLC 885014629.
  69. ↑ سولاری، اسوالدو مونیز؛ دمیرسی، علی; Skee, Jopp van der, eds. (2015). فناوری‌های زمین‌فضایی و آموزش جغرافیا در دنیایی در حال تغییر: تمرین‌های زمین‌فضایی و درس‌های آموخته‌شده . پیشرفت در علوم جغرافیایی و محیطی. توکیو؛ نیویورک: Springer-Verlag. doi: 10.1007/978-4-431-55519-3. isbn  9784431555186، OCLC 900306594. S2CID 130174652 .
  70. ↑ A B Nieto Barbero, Gustavo (2016). Analysis de la Practica Educativa con sig en la Ensenanza de la Geographia de la Educación Secondarya: Un Estudio de Caso en Baden-Württemberg, Alemania (پایان نامه دکترا). بارسلون: دانشگاه بارسلونا. HDL: 10803/400097.
  71. ^ a b “برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک GIS در دولت محلی”. CRC را فشار دهید . بازبینی شده در 25 اکتبر 2017 .
  72. ↑ «خانه – ایمنی». ایمنی . بازبینی شده در 25 اکتبر 2017 .
  73. ↑ “GIS برای دولت محلی | دولت باز”. www.esri.com . بازبینی شده در 25 اکتبر 2017 .
  74. ^ پارکر، سی جی؛ هجی کردن.؛ میچل، وی. باروز، آ. (2013). “کسب اطلاعات داوطلبانه برای طراحی خدمات فراگیر: مزایا و چالش های بالقوه”. مجله طراحی (نسخه خطی ارسال شده). 16 (2): 197-218. doi: 10.2752/175630613×13584367984947. S2CID 110716823 .

  • بری، جی کی (1993). فراتر از نقشه برداری: مفاهیم، ​​الگوریتم ها و مسائل در GIS . Fort Collins, CO: GIS World Books.
  • بولستد، پی. (2005). مبانی GIS: درس اول در مورد سیستم های اطلاعات جغرافیایی، ویرایش دوم . دریاچه خرس سفید، MN: Eider Press، 543 pp.
  • باروز، PA و مک دانل، RA (1998). اصول سیستم اطلاعات جغرافیایی . انتشارات دانشگاه آکسفورد، آکسفورد، 327 ص.
  • Buzai, GD; رابینسون، دی. (2010). “سیستم های اطلاعات جغرافیایی در آمریکای لاتین، 1987-2010. مروری اولیه”. مجله جغرافیای آمریکای لاتین . 9 (3): 9-31 . DOI: 10.1353/lag.2010.0027. S2 CID 145614154.
  • چانگ، ک. (2007). مقدمه ای بر سیستم های اطلاعات جغرافیایی، ویرایش چهارم . McGraw Hill, ISBN 978-0071267588
  • دی اسمیت ام جی، گودچایلد ام اف، لانگلی پی ای (2007). تجزیه و تحلیل جغرافیایی: راهنمای جامع اصول، تکنیک ها و ابزارهای نرم افزاری (ویرایش دوم). تروبادور، انگلستان isbn 978-1848761582،
  • الانگوان، ک. (2006). “GIS: مبانی، کاربرد و پیاده سازی”، آژانس انتشارات هند جدید، دهلی نو، 208 ص.
  • فو، پی، و جی. خورشید (2010). وب GIS: اصول و کاربردها . مطبوعات ESRI. Redlands, CA ISBN 1-58948-245-X.
  • هاروی، فرانسیس (2008). مقدمه ای از GIS، مفاهیم بنیادی جغرافیایی و نقشه برداری. انتشارات گیلفورد، 31 ص.
  • هیوود، آی.، کورنلیوس، اس.، و کارور، اس. (2006). مقدمه ای بر سیستم های اطلاعات جغرافیایی . سالن پرنتیس ویرایش سوم.
  • Longley، PA، Goodchild، MF، Maguire، DJ & Rind، DW (2005). سیستم های اطلاعات جغرافیایی و علم . چیچستر: ویلی. چاپ دوم
  • Maguire، DJ، Goodchild MF، Rahind DW (1997). “سیستم های اطلاعات جغرافیایی: اصول و کاربردها” لانگمن علمی و فنی، هارلو.
  • مالین وی، گریگونیس وی، پالویسیوس وی، گریفیث اس (2011). «سیستم‌های اطلاعات جغرافیایی: نظریه‌های قدیمی با قابلیت‌های جدید». طراحی شهری بین المللی 16 (1): 1-6. doi: 10.1057/ud.2010.25. S2CID 110827951 .
  • منکه، برایان ای. لارنس، ای. وست جونیور (اکتبر 2001). “سیستم های اطلاعات جغرافیایی در کشورهای در حال توسعه: مسائلی در جمع آوری، اجرا و مدیریت داده ها”. مجله مدیریت اطلاعات جهانی . 9 (4): 45-55. doi: 10.4018/jgim.2001100103.
  • اوت، تی. و سویازنی، اف. (2001). GIS یکپارچه با زمان مدیریت و تجزیه و تحلیل داده های مکانی-زمانی ، برلین/هایدلبرگ/نیویورک: اسپرینگر.
  • آقای ساجیوان (مارس 2008). “طول و عرض جغرافیایی – یک سوء تفاهم” (PDF) . علم جاری . 94 (5): 568.
  • ساجیوان جی (2006). “بهینه سازی و توانمندسازی”. زمین فضایی امروز 4 (7): 40-43.
  • Thurston J، Poiker TK و J. پاتریک مور (2003). فناوری های یکپارچه جغرافیایی: راهنمای GPS، GIS و ثبت داده ها . هوبوکن، نیوجرسی: ویلی.
  • راجر اف. تاملینسون (2007). تفکر درباره GIS: برنامه ریزی سیستم های اطلاعات جغرافیایی برای مدیران. ESRI, Inc. isbn 978-1-58948-158-9،
  • وربویز، مایکل؛ داکهام، مت (2004). GIS: دیدگاه محاسباتی بوکا راتون: CRC Press. isbn 978-0415283755،
  • ویتلی، دیوید و گیلینگز، مارک (2002). فناوری فضایی و باستان شناسی کاربرد باستان شناسی GIS . لندن، نیویورک، تیلور و فرانسیس.
  • هلدستاک، دیوید (2017). برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک GIS در دولت محلی. بوکا راتون، FL: مطبوعات CRC. isbn 9781466556508،

سیستم اطلاعات جغرافیایی

Geographic Information System (GIS): From another angleGIS چیستآموزش Geographic Information System (GIS): From another angleآموزش GISآموزشگاعه GISدکتر سعید جوی زادهدوره GISدوره آموزشی GISفیلمGISکارگاعه GISکتاب GISکلاس GISمدرسGISموسسه GISموسسه علمی تحقیقاتیموسسه علمی تحقیقاتی چشم اندازموسه چشم انداز

مطالب مرتبط ...

5 نظرات

دیدگاهتان را بنویسید