آدام کوچارسکی: چگونه همه‌گیری ویروس کرونا را مهار کنیم؟ –موسسه چشم انداز هزاره سوم ملل
آدام کوچارسکی: کارشناس امراض مسری
درباره آدام کوچارسکی:
آدام کوچارسکی در تلاش است تا بفهمد چگونه همه گیری ها گسترش می یابد – و چگونه می توان آنها را کنترل کرد.وی استادیار دانشکده بهداشت لندن می باشد.تخصص وی بیماری های واگیردار است.
صفحه شخصی:
چرا باید این متن را بخوانیم:
آدام کوچارسکی روشهای ریاضی و محاسباتی را ایجاد می کند تا به ما در درک چگونگی شیوع اپیدمی ها و چگونگی کنترل بهتر آنها کمک کند. او در آنالیز زمان واقعی COVID-19 ، آنفلوانزا ، تب دنگ و شیوع Zika کار کرده است. تحقیقات او بینش جدیدی در مورد شیوع گسترش زیکا قبل از همه گیری آمریكای لاتین ، چه عواملی در پویایی اولیه COVID-19 تأثیر گذاشته است ، و اینکه چگونه رفتارهای اجتماعی می تواند شیوع آنفلوانزا را ایجاد كند. مقالات علمی محبوب وی در انتشاراتی از جمله The Observer ، Financial Times ، Wired و Science American به چاپ رسیده است. در حال حاضر ، كوچارسكی روشهای جدیدی را برای استخراج بینش های قابل اعتماد در مورد انتقال بیماری از داده های نظارت غیرقابل اطمینان در دست دارد. او نویسنده کتاب «قوانین آلودگی: چرا چیزها پخش می شوند – و چرا متوقف می شوند است.
پرسش ۱: وقتی پای همه‌گیری در میان است بازداری به چه معناست؟
بازداری این ایده است که شما می‌توانید اقدامات خود را روی کنترل بیشتر بیماران و افراد در تماس با آنها متمرکز کنید. در نتیجه باعث مختل شدن جامعه‌ای وسیع‌تر نمی‌شوید. یک بیمار دارید و او را ایزوله می‌کنید، سعی می‌کنید بفهمید با چه کسانی در تماس بوده، افرادی که بالقوه فرصت انتشار آن را فراهم می‌کنند و بعد می‌توانید دنبال آن افراد را بگردید، شاید آنها را قرنطینه کنید، برای این که سرایت بیشتری اتفاق نیفتد. خب این روش بسیار هدفمند و متمرکز است، و برای سارس، خیلی خوب جواب داد. اما برای این واگیری، چون برخی از بیماران ناپیدا یا کشف نشده می‌مانند، واقعا لازم است یک دسته بزرگی از آدمهای تحت ریسک را اسیر کنید. اگر تعداد کمی از تور سر بخورند، بالقوه، با یک همه‌گیری مواجه خواهید شد.
پرسش دوم: اگر بازداری کافی نباشد، چه پیش می‌آید؟
در آن صورت، تغییرات انبوهی در تعاملات اجتماعی خویش لازم داریم. و خب چنین چیزی مستلزم فرصتهایی است که می‌توانند ویروس را پخش کنند، خب در روابط نزدیک، هر عضوی از جمعیت، به طور متوسط ملزم به کاستن دو- سوم روابط بالقوه‌اش خواهد بود تا اوضاع کنترل شود. که می‌تواند در شکل کار از خانه باشد، از تغییر سبک زندگی و مکانهای شلوغ و جاهایی که برای شام خوردن می‌روید باشد. و البته، این اقدامات، چیزهایی مثل بستن مدارس و سایر چیزها فقط تلاشی در جهت کاهش دورهمی‌های اجتماعی جمعیت است.
پرسش سوم: مردم باید درباره چه ریسک‌هایی فکر کنند؟
فقط فردی که با او دست می‌دهید نیست، بلکه آن دست با چه کسانی در ادامه دست می‌دهد. و فکر می‌کنم فکر کردن درباره این گام‌های درجه دو لازم است این که احتمالا فکر کنید خطر شما کمتر است و در گروه سنی جوانان قرار دارید، اما اغلب فاصله خیلی کمی از کسی دارید که او از این قضیه به شدت آسیب خواهید دید. و فکر می‌کنم داشتن آگاهی اجتماعی واقعا نیاز باشد و فکر کنم این موضوع در تغییر رفتار به شدت موثر باشد. اما برای کاستن اثر آنچه بالقوه روبروی ما انجامش لازم است.
پرسش ۴: فاصله آدمها از هم چقدر باید باشد؟
دقیقا مشخص کردنش آسان نیست، اما فکر کنم لازم است در خاطر داشته باشیم که مدرک چندانی نیست که از نوع افشانه‌ای است و تا مسافت دور می‌رود– فاصله کوتاه منطقی است. فکر نکنم این‌طوری باشد که چند متری شخصی نشسته باشید و ویروس به یک نحوی بخواهد منتقل شود. در برخوردهای نزدیک‌تر است و برای همین شاهد بسیاری از سرایتها هستیم که در چیزهای مثل وعده‌های غذایی و گروه‌های واقعا نزدیک اتفاق می‌افتند. چون اگر تصور کنید که قادریید ویروس را به کجا و سطوحی برسانید و بعد هم به دست‌ها و صورت‌ها و در واقع این موقعیتهایی است که باید بیشتر به آن فکر کنیم.
پرسش ۵: چه نوع اقدامات محافظتی باید در کشورها مقرر شود؟
فکر کنم همان چیزی است که آدمها سعی دارند بفهمند، نخست در قالب چه کارهایی. واقعا تنها در همین چند هفته اخیر بوده که این حس را پیدا کردیم که این مساله می‌تواند با این میزان مداخله‌ها قابل کنترل باشد، اما البته همه کشورها عملکردی مثل چین نداشتند برخی از این اقدامات، بار روانی، اقتصادی و اجتماعی هنگفتی را به جمعیت‌ها تحمیل می‌کند. و البته، مساله محدودیت زمانی هم هست. در چین، شش هفته آن را اجرا کردند، حفظ آن دشوار است. لازم است به آن بده- بستان‌هایی فکر کنیم که می‌توانیم از مردم بخواهیم انجام‌شان دهند، آن چه در واقع بیشترین تاثیر را در کاستن این بار دارد.
برای یادگیری بیشتر: به مراکز کنترل و پیشگیری امراض مراجعه کنید
همه‌گیری،ویروس،کرونا،ویروس کرونا،موسسه چشم انداز هزاره سوم ملل،آدام کوچارسکی،امراض مسری،دانشکده بهداشت لندن،بیماری های واگیردار،روشهای ریاضی،محاسباتی،اپیدمی،شیوع،COVID-19،آنفلوانزا،تب دنگ،Zika،زیکا،آمریكای لاتین،Wired،Financial Times،The Observer،Science American،بازداری،
بدون دیدگاه