يکي از مشکلات مهم مطالعات منابع آب، برآورد منطقه اي بارندگي بر اساس مشاهدات نقطه اي مي باشد که مي تواند به روش هاي مختلفي صورت گيرد. در اين مطالعه، با استفاده از قابليت سيستم اطلاعات جغرافيايي و بکارگيري برخي از روش هاي زمين آمار از قبيل کريجينگ (ساده، معمولي و عمومي) و توابع پايه شعاعي، تغييرات مکاني مشخصه هاي بارش سالانه استان همدان مورد ارزيابي قرارگرفت است. بدين منظور از داده هاي آماري 11 ساله تعداد 36 ايستگاه هواشناسي و نقشه رقومي استان استفاده گرديد. معيارهاي ارزيابي در اين پژوهش متوسط خطاي اريب، متوسط قدرمطلق خطا، ريشه ميانگين مربعات خطا و انحراف استاندارد عمومي، با استفاده از روش اعتبارسنجي حذفي بوده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهند که ميزان بارندگي سالانه در اين استان بين 206.7 و 494.8 ميليمتر تغيير مي کند. روش کريجينگ ساده با مدل واريوگرام نمايي با توجه به مقادير متوسط خطاي اريب، متوسط خطاي مطلق و انحراف استاندارد عمومي که به ترتيب 0.002، 16.53 و 21.04 درصد مي باشند، بهترين روش براي درون يابي مقادير ميانگين بارندگي است. همچنين با توجه به مقادير خطاهاي ذکر شده، روش کريجينگ ساده با مدل دايره اي مناسب ترين روش درون يابي مقادير حداکثر بارندگي مي باشد. در خصوص مقادير حداقل بارش سالانه نيز، روش هاي کريجينگ معمولي و عمومي با مدل گوسين بهترين نتايج را دادند. اين نتايج مي توانند در تخمين دقيق تر مکاني مشخصه هاي بارش منطقه استفاده شوند.
واژگان کلیدی
بارندگی، توابع پایه شعاعی، زمین آمار، سیستم اطلاعات جغرافیایی
برای دانلود این مقاله به لینک زیر مراجعه کنید.
https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=129907
آموزش کاربردی GIS وRS
همراه با فیلم و کتاب
همراه با پروژه های کاربردی
مدرس:
دکتر سعید جوی زاده
تلفن ثبت نام:
09382252774
آدرس وب سایت:
بدون دیدگاه