ارسال ماهوارههای “بلک جک” توسط دارپا-موسسه چشم انداز-آموزش کاربردی GIS و RS
رضا رسولی بلخکانلو
آژانس پروژههای پژوهشی پیشرفته دفاعی آمریکا مشهور به دارپا (DARPA) قصد دارد تا پایان سال جاری و اوایل سال آینده میلادی یک مجموعه از ماهوارهها را در مدار زمین مستقر کند.
سه محموله در اواخر سال ۲۰۲۰ و اوایل سال ۲۰۲۱ به مدار زیرین زمین به پرواز درمیآیند تا شروع به ساختن یک شبکه مشبک نوری کنند.
آژانس پروژههای پژوهشی پیشرفته دفاعی آمریکا اعلام کرد: قصد دارد اولین ماهوارههای آزمایشی برنامه موسوم به “بلک جک”(Blackjack) را در اواخر سال ۲۰۲۰ و اوایل سال ۲۰۲۱ راهاندازی کند.
دفتر فناوری تاکتیکی دارپا، برنامه “بلک جک” را در سال ۲۰۱۸ برای نشان دادن سودمندی نظامی صورتهای فلکی ماهوارهای و شبکههای مشبک ماهوارهای کمهزینه در مدار زیرین زمین آغاز و اعلام کرد که حدود ۲۰ ماهواره تا سال ۲۰۲۲ راهاندازی میشود.
اولین محموله موسوم به “Mandrake 1” در واقع یک تاسواره است که تراشههای پردازش ابررایانهای را حمل میکند. دومی “Mandrake 2” نام دارد که یک جفت ماهواره کوچک است که پیوندهای بین ماهوارهای نوری را برای دادههای پهنای باند حمل میکند. دارپا میگوید این ماهوارهها میتوانند پایه و اساس شبکههای نوری آینده در مدار زیرین زمین باشند.
سومین محموله پیشبینی شده برای پرتاب، “Wildcard” نامیده میشود که یک رادیوی تعریف شده از طریق نرمافزار است که با استفاده از پیوندهای مدار زیرین زمین به آزمایش رادیوهای تاکتیکی میپردازد.
در مورد تاریخ دقیق این پرتابها هنوز تصمیمگیری نشده است.
“پائول توماس”، مدیر برنامه “بلک جک” گفت: محموله “Mandrake 1” و “2 Mandrake” در پرتابهای جداگانه پرتاب میشوند و احتمال دارد که “Mandrake 2” و “Wildcard” بتوانند در یک پرتاب قرار بگیرند.
وی افزود: تاریخ این پرتابها هنگامی که تکلیف چگونگی تأثیر بیماری همهگیر کووید-۱۹ بر برنامههای فضایی و پرتاب ماهوارهها روشن شود، مشخص خواهد شد.
یکی از اهداف برنامه “بلک جک” ساخت ماهوارههایی با هزینه کمتر نسبت به فضاپیماهای نظامی سنتی و استفاده از حسگرهایی است که بتوانند به صورت انبوه تولید شوند تا در بسیاری از برنامههای مختلف با کمتر از ۲ میلیون دلار در ازای هر پرتاب بهکار گرفته شوند.
“توماس” گفت: ما باید نشان دهیم صورتهای فلکی میتوانند مقدار مناسبی از دادهها را جابجا کرده و از ادغام دادهها و فرمان و کنترل ما پشتیبانی کنند. از آنجا، ما ساخت سختافزار واقعی را شروع خواهیم کرد. در اواخر بهار آینده، ما یک سختافزار خواهیم داشت و سپس تابستان آینده برای پرتاب در اواخر سال ۲۰۲۱ آماده میشویم.
محمولهها شامل حسگر مادون قرمز ثابت (OPIR) ساخته شرکت “Collins Aerospace” و “Raytheon”، سیستمهای فرکانس رادیویی ساخته “Northrop Grumman”و “Trident” و سیستم موقعیتیاب، ناوبری و زمانبندی ساخته “Northrop Grumman”، سیستم پیوندهای نوری بین ماهوارهای ساخته “SA Photonics” و حسگر مادون قرمز الکترو نوری ساخته “L3Harris” است.
منبع: ایسنا