حرکت شهاب‌سنگ عظیم با سرعت ۳۰ هزار کیلومتر در ساعت به سمت کره زمین:
اداره ملی هوانوردی و فضای آمریکا، ناسا اعلام کرد که شهاب سنگ بزرگی به سمت زمین در حال حرکت است.
طبق برآوردهای سازمان ناسا این شهاب سنگ که قطر آن به حدود ۴ کیلومتر می‌رسد با سرعت بیش از ۳۱ هزار کیلومتر در ساعت به زمین نزدیک می‌شود.
مطابق محاسبات انجام شده، این شهاب سنگ در ۲۹ آوریل (۴ اردیبهشت) به نزدیکی زمین می‌رسد با این حال به کره زمین برخورد نخواهد کرد و از فاصله ۶.۳ میلیون کیلومتری آن رد خواهد شد. این فاصله چیزی حدود ۱۶ برابر فاصله زمین تا ماه است.
مطابق گفته نهاد «مجمع سیاره‌ای»، شهاب سنگ‌های با قطر بیش از یک کیلومتر به اندازه کافی بزرگ هستند تا حیات را در کره زمین تهدید کنند. این نهاد می‌گوید در صورت برخورد این دست اجسام به کره زمین، چاله‌ای به بزرگی دستکم ۱۰ کیلومتر یا بیشتر ایجاد خواهد شد که یک ویرانی گسترده و احتمالا انقراض تمدن بشری را در پی خواهد داشت.
با این حال اخترشناسان تخمین می‌زنند چنین اجرام آسمانی در هر صد سال یک در پنجاه هزار شانس دارند تا با زمین برخورد کنند.
بروس بتز از بنیاد بین‌المللی اخترشناسان می‌گوید: «شهاب‌سنگ‌های کوچک چند متری به طور مرتب به زمین برخورد می‌کنند اما در لایه بیرونی جو می‌سوزند و در نتیجه آسیب کمی وارد می‌کنند. اما شهاب‌سنگ‌های بزرگ که اغلب کمتر به طرف زمین می‌آیند قابلیت تخریب منطقه‌ای را دارا هستند.»
هرچند احتمال برخورد شهاب سنگ فعلی به زمین تقریبا غیرممکن برآورد می‌شود، دانشمندان می‌گویند که شهاب سنگ دیگری به قطر ۳۷ متر و به نام ۲۰۰۰ سگ۳۴۴ با شانس ۱ در ۱۱۰۰ امکان دارد در سال ۲۰۷۱ به کره زمین اصابت کند.
منبع :
وب سایت خبر فوری
شهاب‌سنگ چیست؟
یک شهاب‌سنگ یا سنگ آسمانی (به انگلیسی: Meteorite) قطعهٔ جامد بازمانده از جرم‌هایی مانند یک دنباله‌دار، سیارک یا شهاب‌واره است که در اصل در فضای بیرونی شکل گرفته و توانسته پس از گذر از جو و تاب آوردن بازخورد این گذر، بر روی سطح زمین یا یک سیارهٔ دیگر انتقال یابد. هنگامی که جرمی به جو وارد می‌شود، عوامل گوناگونی مانند اصطکاک، فشار و تعامل شیمیایی با گازهای اتمسفری، باعث گرم شدن جرم و انتشار آن انرژی می‌شوند. این جرم سپس به یک شهاب‌واره تبدیل می‌شود و برای زمان کوتاهی یک آذرگوی را تشکیل می‌دهد که همچنین به عنوان یک شهاب ثاقب یا ستارهٔ در حال سقوط دیده و شناخته می‌شود؛ اخترشناسان نمونه‌های درخشان این پدیده را آذرگوی می‌نامند. شهاب‌سنگ‌هایی که در ورود خود تأثیر جو را تحمّل کرده‌اند، اندازه‌های بسیار متفاوتی دارند. برای زمین‌شناسان، یک آذرگوی شهاب‌سنگی است که به اندازهٔ کافی بزرگ باشد تا بتواند یک دهانه برخوردی ایجاد کند. روزانه حدود ۵۰ تن شهاب‌سنگ وارد جو زمین می‌شود و بیشتر آنها در لایه مزوسفر تبخیر می‌شوند.
شهاب‌سنگ‌ها بیشتر از سنگ و فلز تشکیل شده‌اند. این اجرام هنگامی که وارد جو زمین می‌شوند به دلیل قطر زیادشان از جو می‌گذرند و دهانه‌ها و عوارض گوناگونی را از خود بر جای می‌گذارندبرای نمونه دهانهٔ بارینجر در آریزونا و دهانهٔ وردفورت در آفریقای جنوبی. اهمیّت مطالعهٔ شهاب سنگها جهت تعیین سن زمین، منظومه خورشیدی (شمسی) و در نهایت تعیین سن کل کیهان نهفته‌است. به علاوه می‌توان از آنها جهت تعیین ترکیب شیمیایی بخش‌های مختلف سیارهٔ زمین و سایر سیاره‌های سنگی استفاده کرد. فرایندهایی را که منجر به تشکیل این سیاره‌ها شده‌اند و حتی فرایندهای تشکیل هسته، پوستهٔ اولیه، فرایند تفریق عنصری در گوشتهٔ اولیّه که فرایند مهمّی چون تشکیل حیات است به دقّت بررسی کرد. به کمک مطالعهٔ شهاب سنگ‌های فلزی (آهنی) و بررسی‌های لرزه‌نگاری بود که دانشمندان ترکیب حدودی هستهٔ زمین را ارزیابی و محاسبه کردند.
شهاب سنگها از نظر علمی و تجاری چه جایگاهی دارند. یک قطعه شهاب‌سنگ ارزش مادی‌اش چگونه تعیین می‌شود؟
مطالعه شهاب سنگ ها به عنوان سنگی که از خارج از زمین وارد جو و محیط زمین شده دارای ارزش های فراوان است که می توان از طریق آنها به مطالعه سیارات، سیارک ها و دنباله دار ها پرداخت و در زمینه ترکیب کلی شیمیایی و زیستی خارج از فضای زمین اطلاعات ارزشمندی را به دست آورد. شهاب سنگ ها علاوه بر مطالعات علمی و کیهان شناسی دارای ارزش مادی در حد سنگ های قیمتی بوده به گونه ای که یک قطعه از این سنگ ها زینت بخش خیلی از موزه ها و کلکسیون های جواهری و زمین شناسی می‌شوند. طی دهه اخیر استفاده از شهاب سنگها به عنوان گوهر بر روی زیورآلات بسیار حائز اهمیت بوده و از لحاظ قیمت تعداد خاصی از آنها حتی گران تر از گوهرهایی مثل الماس و یاقوت هستند. بِرندهای مطرح دنیا از شهاب سنگ در اجناس لوکس و گران قیمت خود استفاده می‌کنند و قیمت های چند صد هزار دلاری از مشتری دریافت می‌کنند. استفاده از شهاب سنگ های فلزی حتی برای ساخت حلقه های انگشتری مردانه و زنانه استفاده می‌شود که از دید اقتصادی به علت کمتر استفاده شدن از طلا و نقره و فلزات گران بهای دیگر بسیار به صرفه است. شهاب سنگ ها به طور کلی جزء گوهرها محسوب می شوند و نیاز به مطالعات و افراد متخصص در این زمینه دارد.
برخورد شهاب سنگ ها با سطح زمین اثرات زیست محیطی گسترده ای دارد که در طی تاریخ تکامل زمین چندین انقراض گروهی را به این برخورد نسبت داده اند. بزرگترین دهانه برخوردی کشف شده در صحرای اریزونای امریکا قرار دارد که محل برخورد شهاب سنگ کنیون دیابلو است. دانشمندان این دهانه را به افتخار دنیل بارینگر که نخستین بار این محل را به عنوان یک دهانه برخوردی تشخیص داد به نام دهانه بارینگر نام‌گذاری کرده‌اند. دهانه شهاب‌سنگ در ارتفاع 1٬740 متری از سطح دریا قرار دارد. قطر این دهانه حدود 1٬200 متر، عمق آن حدود 170 متر و دیواره پیرامونی دهانه حدود 45 متر بلندتر از دشت اطراف آن است. مرکز این دهانه با لایه‌ای قلوه‌سنگ به ضخامت 210 تا 240 متر پوشیده شده که بر روی سنگ بستر دهانه قرار دارد.
با ما در ارتباط باشید: 09382252774- مؤسسه علمی تحقیقاتی چشم انداز– دکتر سعید جوی زاده